Podunavska oblast
| Podunavska oblast | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1922.—1929. | |||||||||||||
 Podunavska oblast | |||||||||||||
| Glavni grad | Smederevo | ||||||||||||
| Regija | Balkan, Panonska nizija | ||||||||||||
| Zemlja |  Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca | ||||||||||||
| Događaji | |||||||||||||
| Status | Bivša oblast | ||||||||||||
| Istorija | |||||||||||||
• Uspostavljeno | 1922. | ||||||||||||
• Ukinuto | 1929. | ||||||||||||
| |||||||||||||
Podunavska oblast je bila administrativna jedinica u sastavu Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Postojala je od 1922. do 1929. godine. Njen administrativni centar je bilo Smederevo.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca je bila prvobitno podeljena na pokrajine, koje su se dalje delile na okruge i županije. 1922. su, umesto prethodnih administrativnih jedinica, formirane 33 oblasti u sastavu Kraljevine SHS. Pre formiranja Podunavske oblasti, njena teritorija se nalazila u sastavu:
- Smederevskog okruga - ceo,
- Beogradskog okruga - južni i istočni deo, srezovi Kolubarski (Lazarevac), Kosmajski (Sopot) i Gročanski; i
- Torontalsko-tamiške županije - srezovi Alibunarski, Kovinski, Belocrkvanski i Vršački.
Administrativni centar Podunavske oblasti je bilo Smederevo. 1929. godine, formirane su banovine, koje su zamenile dotadašnju podelu zemlje na oblasti, a područje Podunavske oblasti je pripalo Dunavskoj banovini.
Geografija[uredi | uredi izvor]
U sastav Podunavske oblasti ušli su severni delovi Šumadije i jugoistočni delovi (jugoslovenskog) Banata. Podunavska oblast se graničila sa Beogradskom oblašću na zapadu, Valjevskom oblašću na jugozapadu, Šumadijskom oblašću na jugu, Moravskom i Požarevačkom oblašću na jugoistoku i Rumunijom na severoistoku. U njenom južnom delu se nalazio grad Smederevo.
Demografija[uredi | uredi izvor]
Prema popisu iz 1921. godine, govornici srpskohrvatskog bili su dominantni u svim srezovima Podunavske oblasti južno od reke Dunav, kao i u srezovima Kovin, Bela Crkva i Alibunar, severno od Dunava. Govornici rumunskog su preovlađivali u srezu Vršac, a govornici nemačkog u srezovima Itebej i Zičifalva, kao i u gradovima Vršac i Bela Crkva.
Prema popisu iz 1921, u većini srezova i gradova oblasti preovlađivalo je pravoslavlje, dok je u srezovima Itebej i Zičifalva preovlađivao katolicizam.
Administrativna podela[uredi | uredi izvor]
Oblast je uključivala sledeće srezove južno od reke Dunav:
Severno od Dunava uključivala je sledeće srezove:
Pored ovih srezova, sledeći gradovi u oblasti su imali poseban administrativni status:
Oblast je sadržavala srezove:[1]
- Alibunarski
- Belocrkvanski
- Vršački
- Gročanski
- Jasenički (Palanka)
- Kolubarski (Lazarevac)
- Kosmajski (Sopot)
- Kovinski
- Oraški (Vel. Orašje)
- Podunavski (Smederevo)
Gradovi:
- Bela Crkva
- Vršac
Veliki župani[uredi | uredi izvor]
![[ikona]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/20px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small} | Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
- Borivoje Stevanović do 1927.
- Boža Krstić od 1927.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Karta Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, puk. Petar Madžarević, Beograd 1924
- ^ Politika, 16.6.1927, strana 3
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Istorijski atlas, Geokarta, Beograd, 1999.
- Istorijski atlas, Intersistem kartografija, Beograd, 2010.
- Dimić, Ljubodrag (2001). Istorija srpske državnosti. 3. Novi Sad: Ogranak SANU.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Mapa oblasti
- Mapa oblasti Arhivirano na sajtu Wayback Machine (14. jul 2014)
- Mapa oblasti
