Prva vlada Dimitrija Cincar-Markovića

Ministarski savet
Datum osnivanja	19. novembar 1902.
Prethodne administracije	Prva vlada Petra Velimirovića;
Rasformirano	24. mart 1903.
Zamenjena sa administracijom	Druga vlada Dimitrija Cincar-Markovića;
Sedište	Kraljevina Srbija
Predsednik Ministarskog saveta	Dimitrije Cincar-Marković;

Prva vlada Dimitrija Cincar-Markovića je bila vlada Kraljevine Srbije od 19. novembra 1902. do 24. marta 1903.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Nakon ostavke Pere Velimirovića, predsedništvo je ponuđeno Savi Grujiću, a Velimirović je dao ostavku 15. novembra, čime je krah doživeo i pokušaj stvaranja „nove stranke“. Grujić je odbio ponudu. Kralju su ostale samo manje značajne političke ličnosti koje su pristale da uđu u vladu Dimitrija Cincarmarkovića. Opoziciju su činili Avakumovićevi liberali i samostalci. Radikalsko-naprednjački sporazum je propao, a radikali su ostali na vlasti. Kralj se nije odmah odlučio na državni udar. Najpre je pokušao oko sebe okupiti značajne ličnosti koje je oterao u opoziciju (npr. Jovana Belimarkovića koji je 1900. godine odbijao da se pokloni kraljici Dragoj).

Kralj je raspustio Skupštinu izglasanu tokom Vujićevog mandata. Opozicija je prozrela kraljeve planove da izmeni ustav i zbog toga ga je oštro napadala. Cincarmarkovićeve vlade smatrala je prorežimskim vladama, poput vlada Vladana Đorđevića i Svetomira Nikolajevića, odnosno kao vlade partijskih otpadaka. Akademska elita koja je stala na čelo opozicije napada režim preko „Srpskog književnog glasnika“ čiji su pokretači bili kasnije čuvena imena poput Slobodana Jovanovića, Bogdana Popovića, Jovana Skerlića, Milana Grola. Republikanska ideja bila je najprisutnija u časopisu jer su svi, sem Slobodana Jovanovića, bili republikanci. Za razliku od liberala i radikala koji su činili glasnu opoziciju, naprednjaci su ćutali. Stojan Novaković je smatrao da je u sadašnjem trenutku najbolje pasivni posmatrati zbivanja. On je smatrao da je bojkot izbora najbolja poruka kruni. Opozicija je čekala kao zapeta puška da kralj načini prvi korak, odnosno da izvrši državni udar. Propast sporazuma iz 1901. godine onemogućio je kralju da se sporazume sa radikalima i naprednjacima. On je pokušao da se sporazume sa liberalima, ali je Avakumović odbio da stane na čelo vlade budući da se sprema državni udar. Cincarmarkovićeva vlada trebalo je da bude samo privremena. Aleksandar nije mogao računati ni na jednu političku snagu u zemlji. Bojkotovali su ga svi stranački prvaci.

Članovi vlade[uredi | uredi izvor]

**Ministarski savet, 6/19.11. 1902 - 24.3/6.4. 1903.**
Funkcija	Ime i prezime	Detalji
Predsednik Ministarskog saveta i ministar bez portfelja	Dimitrije Cincar-Marković
Ministar inostranih dela	Vasilije Antonić	do 23.12.1902/5.1.1903.
	Sima Lozanić	do 23.3/5.4.1903.
	Pavle Denić	zastupnik
Ministar unutrašnjih dela	Velimir M. Todorović
Ministar pravde	Antonije Pantović
Ministar finansija	Milovan Marinković
Ministar prosvete i crkvenih dela	Luka Lazarević
Ministar vojni	Milovan S. Pavlović
Ministar građevina	Pavle Denić
Ministar narodne privrede	Ljubomir J. Novaković