Prokurator

Prokurator (lat. procurator) je bio uopšteni naziv za upravnika u antičkom Rimu, a najčešće za namesnika provincije.

Danas, prokurator u nekim zemljama može označavati državnog tužioca ili pravnika.

Antički Rim

U rimskom pravu, prokurator je bio zastupnik ili punomoćnik kojeg postavlja neka osoba sa ovlašćenjem da vodi sve ili neke određene poslove, naročito sudske. Prokurator je obično bio oslobođeni rob gospodara.

U doba Carstva, od Oktavijana Avgusta, prokurator je bio visoki zvaničnik u carskoj administraciji. On je bio odgovoran za ubiranje poreza i upravu nad manjim provincijama. Prokuratori su postavljani iz redova vitezova (drugi po značaju stalež u Rimu, iza senatora), kao i oslobođenika. Obično se prevodi sa „namesnik“.

Npr. Judeja je, zajedno sa Idumejom i Samariji, od 6. do 66. godine činila provinciju na čelu sa prokuratorom, osim u periodu 41—44. godine, kada je ponovo postala vazalska kraljevina. Nalazila se u sastavu provincije Sirije, na čijem je čelu bio legat.

Vidi još

• Prokurist
• General-prokuror