Pređi na sadržaj

Ranko Krivokapić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ne poistovećivati sa Zdravko Krivokapić.
Ranko Krivokapić
Lični podaci
Datum rođenja(1961-08-17)17. avgust 1961. (62 god.)
Mesto rođenjaKotor, FNR Jugoslavija
NarodnostCrnogorac
Religijanijedna (ateizam)
UniverzitetUniverzitet u Beogradu
Profesijapravnik
Politička karijera
Politička
stranka		Socijaldemokratska partija Crne Gore
Predsednik vladeDritan Abazović
PrethodnikĐorđe Radulović
3. jun 2003 — 18. maj 2016.
PrethodnikFilip Vujanović
NaslednikDarko Pajović

Ranko Krivokapić (Kotor, 17. avgust 1961) crnogorski je političar i pravnik. On je bivši predsjednik Skupštine Crne Gore, bivši ministra spoljnih poslova u Vladi Crne Gore i bivši predsjednik Socijaldemokratske partije Crne Gore.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Magistarski ispit je položio na Pravnom fakultetu u Beogradu iz oblasti međunarodni odnosi.[1] Studijski je boravio u SAD i UK.[1]

Politički angažman je započeo krajem osamdesetih. Godine 1990. izabran je za člana Predsjedništva Reformskih snaga za Crnu Goru. Osnivač je i dugogodišnji predsjednik Socijaldemokratske partije.[2]

Predsjednik poslaničke grupe SDP-a u Skupštini Republike Crne Gore od 1998. do 2003. godine. Biran za poslanika u sedam saziva Skupštine Republike Crne Gore, prvi put 1989. godine, kao i Skupštine SRJ od 1993. do 1997. godine i Skupštine Državne zajednice SCG od 2003. do 2006. godine.

Prvi put je za predsjednika Skupštine Crne Gore izabran 2003. godine. Nakon referenduma o državnopravnom statusu i pobjede na izborima koalicije Za evropsku Crnu Goru, oktobra 2006. godine izabran za predsjednika Ustavotvorne skupštine Republike Crne Gore i predsjednika Ustavnog odbora Ustavotvorne skupštine Republike Crne Gore. Drugi put na istu funkciju je izabran 22. oktobra 2007. godine, a treći put 6. maja 2009.

Ukazivao je da će njegova stranka prestati da daje podršku parlamentarnoj većini ukoliko se srpski jezik bude učio kao obavezan predmet u školama.[3] Insistirao je na upotrebi novokreiranih slova Ś i Ź, što je praksa koju je naredni predsjednik Skupštine prekinuo.[4]

Smijenjen je sa mjesta predsjednika skupštine većinom glasova 18. maja 2016.[5]

Kao ministar spoljnih poslova Crne Gore, otkrio je spomen-ploču posvećenu zatočenim u logoru Morinj (u Crnoj Gori), na kojoj se govori o velikosrpskoj agresiji na Hrvatsku. Povodom takve formulacije zvanični Beograd je uputio demarš.[6] Naredni ministar odbrane Dragan Krapović demantovao poruku natpisa na ploči i istakao da je u pitanju bio čin ministra Krivokapića učinjen mimo dogovora u okviru vlade.[7]

Fond PIO je nakon vođenja drugostepenog postupka u avgustu 2021. ukinuo rješenje o Krivokapićevom penzionisanju uz zahjtev da vrati osam primljenih penzija od po 1.934 evra, skoro 16 hiljada evra, na konto pogrešne kalkulacije penzije.[8]

Krajem oktobra 2022. u Skupštini Crne Gore smijenjen je sa mjesta ministra u vladi Dritana Abazovića.[9]

Stavovi[uredi | uredi izvor]

Za vrijeme njegovih mandata ćirilica je marginalizovana kao pismo u Crnoj Gori, uvedena su dva novoizmišljena slova, svi tradicionalni simboli crne Gore poput bijelog dvoglavog orla su zamjenjeni novim simbolima.[10]

Izraziti je protivnik osmovjekovne kanonske Srpske pravoslavne crkve koju naziva „Crkvom Srbije”, zbog čega je bio kritikovan od strane mitropolita Amfilohija.[10]

Zalagao se da se manasitr Ostrog vrati državi Crnoj Gori.[11]

Za vrijeme njegovog mandata u MSP, uklonjen je zvanični portret premijera i ministra spoljnih poslova Andrije Radovića. Umjesto fotografije stavljen je natpis „organizator Podgoričke Skupštine i nasilne aneksije Crne Gore”.[12][13]

Podržavao je uvođenje sankcija Rusiji. Povodom mogućeg dolaska ministra spoljnih poslova Ruske federacije Sergeja Lavrova, kome nije bio dozvoljen prelet preko teritorija država NATO, on je komentarisao da je mogao doći vozom.[14] Rusija mu je zabranila ulaz u zemlju.[15]

Privatni život[uredi | uredi izvor]

Otac je dvoje djece.[16]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b „Ranko Krivokapić – SDP Crna Gora” (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 5. 6. 2021. g. Pristupljeno 30. 3. 2021. 
  2. ^ online, Monitor. „POLITIČKA PENZIJA ZA RANKA KRIVOKAPIĆA: I služio i zaslužio” (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 29. 10. 2022. 
  3. ^ Tanjug. „Tanjug: Dan: SDP Ranka Krivokapića izlazi iz crnogorske vlasti ako srpski jezik bude obavezan u nastavnom programu”. Nova srpska politička misao (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-22. 
  4. ^ Đurić, Novica. „Slova Ś i Ź više ne stanuju u crnogorskom parlamentu”. Politika Online. Pristupljeno 2023-12-22. 
  5. ^ „Crna Gora: Smijenjen Ranko Krivokapić”. balkans.aljazeera.net (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 29. 10. 2022. 
  6. ^ „Krivokapić nakon saslušanja zbog Morinja: Politički progon u skladu sa demaršom Srbije”. Glas Amerike (na jeziku: srpski). 2023-02-02. Pristupljeno 2023-12-22. 
  7. ^ www.antenam.net (2023-12-26). „Krapović: Ono što se desilo u logoru Morinj nije posljedica velikosrpske agresije, već rata u Jugoslaviji”. Antena M (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-26. 
  8. ^ „Zbog nezakonite penzije Krivokapiću, kažnjena službenica”. Politika Online. Pristupljeno 1. 9. 2022. 
  9. ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Skupština Crne Gore razrešila Krivokapića i Konjevića”. www.rts.rs. Pristupljeno 22. 10. 2022. 
  10. ^ a b Đurić, Novica. „Vaskrsli penzioner”. Politika Online. Pristupljeno 17. 4. 2022. 
  11. ^ Vojvodiny, Rádiodifúzna ustanovizeň Vojvodiny Rádio-televízia. „Krivokapićeve izjave - nečuven govor mržnje prema SPC”. Rádio-televízia Vojvodiny (na jeziku: slovački). Pristupljeno 2023-12-22. 
  12. ^ „Iz MVP sklonjena fotografija Andrije Radovića, stavljen natpis "organizator Podgoričke Skupštine i nasilne aneksije CG"”. vijesti.me (na jeziku: srpski). Pristupljeno 29. 10. 2022. 
  13. ^ „DAN - Krivokapić uklonio sliku Andrije Radovića iz MVP, a na njenom mjestu piše "organizator Podgoričke Skupštine i nasilne aneksije Crne Gore 1918"”. www.dan.co.me. 2022-10-25. Pristupljeno 29. 10. 2022. 
  14. ^ „Krivokapić: Lavrov je u Beograd mogao vozom”. Politika Online. Pristupljeno 2023-12-22. 
  15. ^ Goranović, Siniša (2022-10-14). „Krivokapić: Ostajem prijatelj ruskom narodu više od onih koji ga guraju i podržavaju u sramnoj agresiji na Ukrajinu”. Adria TV (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-22. 
  16. ^ Brujić, Đorđe. „Crnogorske prve dame u drugom planu”. Politika Online. Pristupljeno 29. 10. 2022. 
Ranko Krivokapić na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ранко_Кривокапић&oldid=26648515”