Ratomir Tvrdić

Ratomir Tvrdić
Lični podaci
Puno ime	Ratomir Tvrdić
Nadimak	Rato
Datum rođenja	(1943-09-14)14. septembar 1943.
Mesto rođenja	Split, SFRJ
Državljanstvo	SFRJ
Visina	1.85 m
Informacije o karijeri
Pro karijera	1960-1977
Pozicija	Bek
Juniorska karijera
	Marjan Split
Seniorska karijera
Godine	Klub
1960–1977	Jugoplastika Split
Reprezentativna karijera
1965-1975 SFR Jugoslavija (138 utakmica)
Nagrade
Najbolji sportista Dalmacije (1973)
Medalje Košarka Svetsko prvenstvo Urugvaj 1967. Jugoslavija Jugoslavija 1970. Jugoslavija Portoriko 1974. Jugoslavija Evropsko prvenstvo Italija 1969. Jugoslavija Španija 1973. Jugoslavija Jugoslavija 1975. Jugoslavija Mediteranske igre Tunis 1967. Jugoslavija

Ratomir „Rato” Tvrdić (Split, 14. septembar 1943) je bivši jugoslovenski košarkaš.

Igračka karijera

Klupska karijera (1960 - 1977)

KK Split je, povratkom Branka Radovića, 1960. godine strpljivo počeo da gradi svoj put ka vrhu jugoslovenske košarke. Prvo je, 1963, izboren plasman u najviši rang takmičenja, da bi se, uz pomoć moćnog sponzora (po kojem je, 1967. godine, dobio ime Jugoplastika), već početkom 70-ih klub profilisao u jednog od najznačajnijih činilaca u jugoslovenskoj ligi. Spiritus movens splitskog tima je, tokom svih tih godina, bio upravo Ratomir Rato Tvrdić.

Jugoplastika je, za njegovog vremena, osvojila sljedeće trofeje:

• 2h prvak Jugoslavije (1970/71, 1976/77),
• 3h pobjednik Kupa Jugoslavije (1971/72, 1973/74, 1976/77),
• 2h pobjednik Kupa Radivoja Koraća (1975/76, 1976/77).

Pored osvojenih trofeja, Tvrdićeva Jugoplastika je, u nekoliko navrata, u različitim takmičenjima, osvajala drugo mjesto:

• 4h drugo mjesto u prvenstvu Jugoslavije (1971/72, 1973/74, 1974/75, 1975/76),
• 2h finale Kupa Jugoslavije (1969/70, 1974/75),
• 1h finale Kupa evropskih šampiona (1971/72),
• 1h finale Kup pobjednika kupova (1972/73).

Nakon osvajanja trostruke krune, Rato se, 3. maja 1977, oprostio od aktivnog igranja. U njegovu čast je upriličen susret između Jugoplastike i reprezentacije Evrope.

Reprezentativna karijera (1965 - 1975)

Tvrdić je debitovao za reprezentaciju 2. decembra 1965. godine, a na svom prvom velikom takmičenju (Mundobasket 1967) osvojio je srebrnu medalju. Iste godine je sa Jugoslavijom nastupao na još dva turnira. Sa Mediteranskih igara se vratio okićen zlatom, dok se na Eurobasketu u Finskoj, sa 3,9 poena po utakmici, uklopio u sivilo svog tima, koji je osvojio deveto mjesto.

Izostao je sa spiska putnika za Olimpijske igre u Meksiko Sitiju (1968), ali to nije značilo da je njegova reprezentativna karijera završena. Naprotiv. Na Eurobasketu u Italiji (1969) je, sa 7,4 poena po utakmici, dao značajan doprinos osvajanju srebrne medalje.

Na Mundobasketu u Jugoslaviji (1970), na kom je domaćin osvojio prvu zlatnu medalju u svojoj istoriji, Tvrdić je, kao starter, postizao 5,8 poena po utakmici.

Očekivalo se da će Jugosloveni, na krilima svjetskog trijumfa, 1971. godine napasti i evropsku krunu, ali je splitski trio (Tvrdić, Skansi, Šolman), iz neutvrđenih razloga, odbio poziv selektora Žeravice, pa su se vidno oslabljeni plavi na Eurobasketu u Zapadnoj Njemačkoj morali zadovoljiti još jednim srebrom. Opet su Sovjeti bili prejaki. Odbijanje poziva je, u to vrijeme, predstavljalo prvorazredni skandal, ali su se strasti ubrzo stišale, pa je Tvrdić bio na spisku za Olimpijske igre u Minhenu (1972). Poraz od Portorika, čiji su igrači bili dopingovani, raspršio je snove plavih da mogu do medalje. Ostvareno peto mjesto je ocijenjeno kao neuspjeh. Tvrdić je na svom jedinom olimpijskom turniru prosječno postizao 7,1 poen po utakmici.

Priliku za popravni ispit, jugoslovenski košarkaši nijesu propustili. Na Eurobasketu u Španiji (1973) je osvojena zlatna medalja, a Tvrdić je, kao kapetan, doprinosio sa 7,9 poena po utakmici.

Naredne godine je osvojena srebrna medalja na Mundobasketu u Portoriku (1974). Tvrdić je imao značajno umanjenu minutažu. Dolazak mlađih i spremnijih igrača je sveo njegovu ulogu na 4,8 poena po utakmici.

Posljednji veliki turnir na kom je učestvovao bio je Eurobasket u Jugoslaviji (1975). Osvojena je još jedna zlatna medalja, a Rato, shodno dogovoru sa selektorom Novoselom, nije odigrao niti jedan minut. Bio je prisutan isključivo kao kapetan i moralna podrška.

Post-igračka karijera

Rato Tvrdić je, nakon završetka igračke karijere, ostao čvrsto povezan sa Jugoplastikom, u kojoj je obavljao više funkcija. Nakon raspada Jugoslavije, neko vrijeme je bio i sportski direktor tima. Trenutno (2015) je predsjednik veterana Jugoplastike.

Zanimljivosti

• Kao dječak je, sa svojom braćom, Lovrom i Draženom, trenirao rukomet, košarku, veslanje, jedrenje i sviranje tamburica u kulturno-umjetničkom društvu "Filip Dević". Braća Tvrdić će kasnije biti saigrači i u Jugoplastici.
• Rato, Lovro i Dražen su bili veoma uigran trio, mnogo opasan po protivnike, pa su im navijači Zadra u Jazinama spjevali pjesmicu: "Čuvaj se kuge, gladi i rata i tri Tvrdića brata!"
• Dva puta je nastupio za reprezentaciju Evrope: 14. i 16. juna 1973, protiv Huventuda (107 - 97) i Reala (95 - 98).
• Sa suprugom Žunjom ima dvoje djece: sina Jeru i kćerku Goranu, koja je u braku sa Žanom Tabakom, bivšim hrvatskim reprezentativcem.
• Završio je Tehničku školu. Slobodno vrijeme koje je dobio nakon što je, po dogovoru sa selektorom Rankom Žeravicom, izostavljen sa spiska za Olimpijske igre u Meksiko Sitiju, iskoristio je da otvori elektro-radionicu.
• Dobitnik je "Trofeja prijateljstva", najvećeg priznanja madridskog Reala.
• Njegov najbolji prijatelj je Petar Skansi.

Spoljašnje veze

• Ratomir Tvrdić na sajtu Olympedia.org
• Ratomir Tvrdić na sajtu Sports-Reference.com (arhivirano)
• Rato Tvrdić na fiba.com