Risto Jojić

Risto Jojić
Risto Jojić
	Risto Jojić
Lični podaci
Datum rođenja	2. februar 1886.
Mesto rođenja	Andrijevica, Knjaževina Crna Gora
Datum smrti	18. novembar 1945. (59 god.)
Mesto smrti	Demokratska Federativna Jugoslavija
Univerzitet	Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu
Porodica
Supružnik	Ivanka Jevtović
Deca	Milica Jojić (1915); Mihailo Jojić (1924).
Roditelji	Vukadin Jojić; Mirjana Zečević
Politička karijera
Politička; stranka	Jugoslovenska demokratska stranka
Premijer
Mandati
Premijer
Ministar ishrane i obnove zemlje; Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije
	18. avgust 1920. — 1. januar 1921.
Premijer	Milenko Vesnić
Premijer
Komesar Ministarstva prosvete; Komesarske uprave
	30. april 1941. — 11. jul 1941.
Premijer	Milan Aćimović

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 2. februara 1886. godine u Barama Kraljskim kod Andrijevice. Poreklom od plemena Vasojevića, od oca Vukašina Jojića i majke Mirjane Zečević. Završio je Srpsku nižu gimnaziju u Skoplju 1905. godine i Srpsku višu gimnaziju u Solunu 1908. godine. Tada se upisao na Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu, gde je diplomirao. Za vreme studija je potpisao proglas protiv krunisanja kralja Nikole I Petrovića za kralja Crne Gore, smatrajući da će to otežati proces srpskog ujedinjenja.

Kao srpski vojnik se borio u Balkanskim ratovima. Zaposlio se kao profesor Realne gimnazije u Beogradu 1913. godine. Učestvovao je i u Prvom svetskom ratu i borio se na Solunskom frontu. Jula 1917. godine je imenovan za člana Crnogorskog odbora za narodno ujedinjenje.

Ispred sreza andrijevačkog je izabran za poslanika Velike narodne (Podgoričke) skupštine srpskog naroda u Crnoj Gori. Na njoj je izabran za člana Izvršnog narodnog odbora, koji je imao zadatak da sprovede odluku o bezuslovnom ujedinjenju Crne Gore sa Kraljevinom Srbijom, u skladu sa programom bjelaša. Ovaj odbor je praktično do 1922. godine upravljao pokrajinom Crnom Gorom.

Od osnivanja Jugoslovenske demokratske stranke Ljubomira Davidovića 1919. godine, nalazio se na mestu njenog potpredsednika. Tokom februara 1919. godine je izabran za poslanika Privremenog narodnog predstavništva Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. U drugoj vladi Milenka Vesnića od 18. aprila 1920. do 1. januara 1921. godine, obavljao je dužnost ministra ishrane i obnove zemlje. Za narodnog poslanika je biran u dva navrata, na izborima 1923. i 1925. godine, oba puka kao kandidat Jugoslovenske demokratske stranke.

Primljen je u slobodnozidarsku ložu "Preporod", 21. maja 1926. godine. Član iste lože je bio i dr Ivo Andrić.

Nakon okupacije Jugoslavije u Drugom svetskom ratu 1941. godine, postao je komesar Ministarstva prosvete u Komesarskoj upravi Milana Aćimovića. Šef njegovog kabineta je bio Petar Baćović, prema jednom izveštaju Pavla Đurišića.^[2] Na tom položaju je bio od 30. aprila do 11. jula 1941. godine, kada ga je nakon ostavke zamenio Velibor Jonić.

Potpisao je Apel srpskom narodu, koji je objavljen u list „Novo vreme“, dana 13. avgusta 1941. godine, a kojim se javno osuđuje komunistički ustanak u okupiranoj Srbiji i narod pozvan na poštovanje okupatorskog reda i mira.

Gestapo ga je uhapsio u novembru 1941. godine i jedno vreme držao u Banjičkom logoru. Saslušavala ga je Specijalna policija Uprave grada Beograda, koja ga je označila kao komunistu.^[3]

Uhapšen je od strane OZNE, neposredno po oslobođenju Beograda, 22. oktobra 1944. godine. Njegovo ime se našlo na spisku 105 streljanih po presudi Vojnog suda Prvog proleterskog korpusa Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije^[4], koji je objavljen 27. novembra 1944. godine u Politici. Streljan je najverovatnije 18. novembra.^[5]

^ „Srpski kulturni klub”.
^ Đurišić, Pavle (10. januar 1943). „Izveštaj komandanta Limsko-sandžačkih četničkih odreda”. Znaci.
^ Zečević, Zoran M. „Risto Vukadina Jojić”. Glas Holmije.
^ „Risto Jojić” (PDF). Smrtna kazna.
^ „Jojić Rista (Risto)”. Otvorena knjiga:. Ministarstvo pravde Republike Srbije. Arhivirano iz originala 22. 05. 2023. g. CS1 održavanje: Nepodoban URL (veza)