Рођен као ратник
| Rođen kao ratnik | |
|---|---|
 DVD omot | |
| Izvorni naslov | Rođen kao ratnik |
| Žanr | akcioni |
| Režija | Guido Zurli |
| Scenario | Miodrag Gidra Stojanović |
| Glavne uloge | Miodrag Gidra Stojanović Slobodan Ćustić Goran Daničić Žarko Laušević Ratko Tankosić Vjera Mujović Jelena Jovanović Žigon Dušan Golumbovski Branislav Lečić Jovo Osmajlić Josif Tatić Milan Štrljić Aljoša Vučković Rik Batalja Slavko Klikovac |
| Snimatelj | Đorđe Nikolić |
| Montaža | Sonja Đorđević |
| Godina | 1994. |
| Trajanje | 84 minuta |
| Jezik | engleski |
| IMDb veza | |
Rođen kao ratnik je srpski film snimljen 1994. godine koji je režirao Gvido Zurli, a scenario je pisao Miodrag Gidra Stojanović.[1]
Kratak sadržaj[uredi | uredi izvor]
Dvojica momaka iz malog crnogorskog mesta dolaze u veliki grad sa namerom da sačuvaju svoje prijateljstvo, da ostave trag u novoj sredini i da spasu glave u uličnim bitkama, a da pri tome nametnu osećanje viteštva koje su u sebi poneli iz zavičaja. Jedan od njih, talentovani borac, nepravde rešava pesnicama, skrivajući iza surovosti duboku osećajnost. Usput, on doživljava ljubavnu romansu sa lepom studentkinjom.[2][1]
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Miodrag Gidra Stojanović | Gidra |
| Slobodan Ćustić | Bart |
| Goran Daničić | Voja-Divljakov brat |
| Žarko Laušević | Gibon |
| Branislav Lečić | Japan |
| Rik Batalja | Bogi-Gidrin Trener |
| Vjera Mujović | Svetlana |
| Aljoša Vučković | Gazda restorana |
| Josif Tatić | Mafijaš sa švercovanom garderobom |
| Dušan Golumbovski | Kelner |
| Boro Miranović | Siledžija iz tramvaja |
| Jovo Osmajlić | Ginter-Tajgerov telohranitelj |
| Ratko Tankosić | Diler švercovane garderobe |
| Milan Štrljić | Mafijaš koji uhodi Svetlanu |
| Slavko Klikovac | Tajger |
| Jelena Jovanović Žigon | Svetlanina majka |
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
Film predstavlja autobiografsku priču autora scenarija Miodraga Gidre Stojanovića, ginisovog rekordera u trbušnim sklekovima, disciplini čiji je sam rodonačelnik. Naime po povratku iz Amerike u Jugoslaviju početkom devedesetih, Gidra osniva producentsku kuću „GINIS“ čiji je prvenac film „Rođen kao ratnik“. Produkciju je iz svojih ličnih sredstava finansirao i sam Gidra. Film je sniman tokom 1992. godine od ranog proleća do početka novembra iste godine. Osim velikana jugoslovenske kinematografije:Josif Tatić, Branislav Lečić, Milan Štrljić, Žarko Laušević, Slobodan Ćustić, Dušan Golumbovski, Jelena Jovanović Žigon, Aljoša Vučković, Ratko Tankosić, Jovo Osmajlić (uloga Tajgerovog telohranitelja Gintera) u filmu učestvuju i tada glumci na početku karijere, Goran Daničić (filmovi:Pljačka Trećeg rajha, Ivkova Slava, serija Selo Gori a Baba se Češlja...) i Vjera Mujović (uloga Svetlane) kojoj je to bila jedna od prvih filmskih uloga a ulogu Gidrnog trenera igra poznati Italijanski glumac Rik Batalja (filmovi Vinetu, Don Bosko..). U ostalim ulogama pojavljuju se članovi Gidrine porodice, prijatelji, sportisti i bokseri između ostalih i Zdravko Kostić tada prvak u poluteškoj kategoriji i Boro Miranović (poznat kao nekrunisani kralj Crne Gore, gostovao u Minimaksoviziji i spotu pevača Kneza za pesmu „Ti si kao magija“ i potom predsednički kandidat). U tehničkom delu ekipe učestvovali su takođe doajeni jugoslovenske kinematografije: Direktor fotografije Đorđe Nikolić (serije Povratak Otpisanih, Vruć vetar, filmovi Jaguarov skok, Kraljevski voz, Žikina Dinastija, Ćao Inspektore.....), Supervizor specijalnih efekata Petar Boban Živković-alijas Boban Piros (filmovi Andergraund, Partizanska Eskadrila, serijal Dvanest Žigosanih....). Film je režirao Gvido Zurli italijanski reditelj u Italiji poznat po režiji serija i filmova „B“ produkcije sa akcionom tematikom. Lokacije za snimanje odabrane su u Baru-Crna Gora i Beogradu-Srbija (između ostalih lokacija i Gimnazija „Sveti Sava“, Ada Ciganlija, Košutnjak, Stara Šećerana, Hala Pionir, Marakana, restorani Valentino i Lovačka priča, bodibilding klub Taš...). Scena završne borbe snimana je u dva navrata u napuštenoj zgradi stare šećerane na Čukarici (u blizini pozorišta KPGT). Cela scena završne borbe sa „Tajgerom“ snimljena je hronološkim redosledom i završena tokom samo jedne noći na novembarskoj hladnoći od 3°C pa je glumac Slavko Klikovac koji je igrao „Tajgera“ skoro zaradio upalu pluća. Sve scene borbe Gidra je sam osmislio i odigrao bez učešća kaskadera, takođe sve vežbe-treninzi su stvarno izvedeni. Zbog teškoća u izvršnoj produkciji sama postprodukcija filma trajala je skoro dve godine i film je premijerno prikazan Novembra 1994. godine na zapaženoj i odlično posećenoj premijeri u Sava centru u Beogradu. Zbog težnje producenta da se afirmiše u Americi kao i da se film što bolje pozicionira na stranom tržištu urađena je celokupna nadsinhronizacija na Engleskom jeziku a u odjavnoj špici su imena članova celokupne ekipe „Amerikanizovana“ prevođenjem i korišćenjem sinonima. U filmu se javlja i sitna „Bau Bau“ greška, naime Tajgerov telohranitelj Ginter tokom filma stalno preti pokazivanjem savremenog pištolja Zastava CZ 99 dok u sceni završne borbe Ginter ranjava Gidrinog druga Barta pucajući iz trofejnog pištolja Valter P 38 (masovno korišćen u ratnim partizanskim filmovima i seriji Otpisani). Radni naziv filma bio je „Gidra“. Film je posvećen roditeljima Miodraga Gidre Stojanovića koji u filmu igraju sebe.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Rođen kao ratnik”. Filmski centar Srbije. Pristupljeno 30. 1. 2021.[mrtva veza]
- ^ Rođen kao ratnik
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Rođen kao ratnik na sajtu IMDb (jezik: engleski)
