Sveti Simeon Dajbapski

Sveti Simeon Dajbapski
Sveti Simeon Dajbapski
	Sveti Prepodobni Simeon Dajbapski
Lični podaci
Datum rođenja	19. decembar 1854.
Mesto rođenja	Cetinje, Knjaževina Crna Gora
Datum smrti	1. april 1941. (86 god.)
Mesto smrti	Manastir Dajbabe, Kraljevina Jugoslavija
Svetovni podaci
Kanonizacija	2. maj 2010.
Praznik	1. april

Prepodobni Simeon Dajbapski (Savo Popović; Cetinje, 19. decembar 1854 — manastir Dajbabe, 1. april 1941) je bio pravoslavni duhovnik. Novokanonizovani je srpski svetitelj.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je u donjokrajskom bratstvu Popovića kao mali Savo. Osnovno školovanje završio je na Cetinju. Kasnije se obrazuje u Kijevskoj bogosloviji, a potom i u tamošnjoj Duhovnoj akademiji, nadahnjujući se životima i podvizima osnivača i prepodobnih otaca Kijevske lavre.

U Kijevu je zamonašen (monaško ime dobija po Simeonu mirotočivom)^[1] i rukopoložen u čin jeromonaha, a 1888. godine vraća se na Cetinje, gdje mu je određena služba Božjeg služitelja u manastiru Svetog Nikole na Vranjini, a godinu dana kasnije i u manastiru Ostrogu, gdje je bio i predavač u tamošnjoj monaškoj školi, koju je pokrenuo mitropolit Mitrofan Ban.

Na osnovu čudesnog viđenja, koje mu je Bog otkrio, jeromonah Simeon je inicirao gradnju crkve na mjestu današnjeg manastira Dajbabe krajem 19. vijeka.

Ostatak svog života jeromonah Simeon je proveo služeći novootkrivenoj Dajbapskoj Svetinji, a tu ga je, kao Dajbapskog jeromonaha, posjetio arhimandrit Justin Popović, veliki srpski teolog.

Simeon Dajbapski umro je 1. aprila 1941. godine (po gregorijanskom kalendaru).

Njegove mošti su otkrivene na 55. godišnjicu njegove smrti 1996. godine u manastiru Dajbabe, nastojanjem mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija, brojnog sveštenstva i vjernog naroda, poklonika Dajbapskog manastira. Od tada pa do danas, svake godine se na dan njegove smrti održava veliki sabor u manastiru Dajbabe.

Dana 2. maja 2010. godine, odlukom Svetog arhijerejskog sabora SPC Simeon Dajbapski kanonizovan je u red svetitelja SPC zajedno sa Justinom Popovićem u Hramu Svetog Save na Vračaru.

List „Onogošt“ iz Nikšića, br. 2, 1900. g. donosi članak o Dajbabama i sv. Simeonu Dajbapskom. Ovu obitelj pominje i Meri Edit Daram u knjizi „Kroz srpske zemlje“, početkom 20. vijeka, srpski prevod, od 45. strana.