Svetlana Stipčević

Svetlana Stipčević
Datum rođenja	15. decembar 1940
Datum smrti	2. decembar 2008

Svetlana Stipčević (15. decembar 1940 — 2. decembar 2008), bila je srpski književni istoričar, specijalista za dubrovačku književnost i italijanistiku, te univerzitetski profesor. Takođe, bila je i dugogodišnji član Srpske književne zadruge, kao i saradnik Instituta za književnost i umetnost u Beogradu. Od novembra 1999. do smrti bila je upravnik Katedre za serbokroatistiku Univerziteta u Bariju u Italiji.

Bila je supruga akademika Nikše Stipčevića i majka univerzitetskog profesora Balše Stipčevića.

Život i rad

Svetlana Stipčević je bila srpski književni istoričar, specijalista za dubrovačku književnost i italijanistiku. Godinama je istraživala kulturnu i književnu istoriju starog Dubrovnika, proučavajući izvorne materijale u bibliotekama Italije i Dubrovnika. Na tom polju, pružila je svoj nemjerljiv doprinos u odgovoru na pitanje pripada li dubrovačka književnost Hrvatima ili Srbima. U knjizi „Dubrovačke studije” Stipčevićeva brani stanovište da je stara dubrovačka književnost dragocjen dio srpskog kulturnog nasleđa, tvrdeći da terminološka sporenja u tom smislu imaju svoja ishodišta u politici, a ne u književnoj i istorijskoj nauci.

Stipčevićeva je bila i dugogodišnji saradnik i član Upravnog odbora Srpske književne zadruge, gdje je zajedno sa suprugom, akademikom Nikšom Stipčevićem, objavila knjigu „Zadruga i njeni pisci”.

Godine 1999. Svetlana odlazi na Univerzitet u Bari, gdje obavlja funkciju šefa katedre za srpski i hrvatski jezik i književnost. U martu iste godine, profesor filozofije iz Barija Andrea Katone osniva Udruženje „Most za Beograd”, čiji ciljevi su borba protiv tada vladajućeg antisrpskog stereotipa, kao i humanitarne akcije za srpski narod. Svoj doprinos ovom udruženju dala je upravo Stipčevićeva.

Jedna od mnogobrojnih akcija „Mosta za Beograd”, podržana od strane Univerziteta u Bariju, bila je i izložba o stradanju djece u Jasenovcu, na čijem je otvaranju u Bariju uz jednog od najvećih italijanskih istoričara 20. vijeka Lučana Kanforu, govorila i Svetlana Stipčević. Tada je rekla da se paradoks „jugoslovenske ideje” najsurovije ispoljio u Jasenovcu, objasnivši da je državni razlog i Kraljevine Jugoslavije i Brozove federativne republike nalagao da se zločini počinjeni u ratu prećutkuju i zaborave, zbog čega su skrivane istine isplivale na površinu u krvavim događajima tek 1992. godine.

Za osam aktivnih godina rada u Bariju, Svetlana Stipčević je dovela u Beograd više od 150 studenata iz cijele regije Apulja na razne stipendije i kurseve jezika.

U jednom periodu Stipčevićeva je bila i aktivan učesnik u političkom životu Srbije. Ostala je upamćena po njenim poređenjima tadašnje Srbije, sa primjerima starih Dubrovčana (kako se opstaje među većima i snažnijima, te kako se gradi uspješna diplomatija). Kritikovala je nepodnošljivu lakoću površnosti i neodgovornosti Srba koji prepuštaju drugima stvaranje predstave o našem sopstvenom nacionalnom i kulturnom identitetu.

Umrla je 2. decembar 2008. godine u Beogradu, gdje je sahranjena u krugu najužih prijatelja.

Bibliografija

Knjige

• «Vladislav Menčetić, dubrovački pesnik XVII veka», 1974
• «Italijanski izvori dubrovačke melodrame», 1994
• «Dubrovačke studije», 2004.
• «Zadruga i njeni pisci», s Nikšom Stipčevićem