Severodvinsk
| Severodvinsk rus. Северодвинск | |
|---|---|
 Lomonosovljeva ulica u Severnodvinsku | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Severozapadni |
| Oblast | Arhangeljska oblast |
| Osnovan | 1936. |
| Status grada | 1938. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2010. | 192.265 |
| — gustina | 1,61 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 68° 58′ 00″ S; 33° 05′ 00″ I / 68.966667° S; 33.083333° I |
| Vremenska zona | UTC+4 |
| Aps. visina | 3 m |
| Površina | 119.349 km2 |
.svg)  Severodvinsk Severodvinsk na karti Rusije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 164500—164502, 164504, 164505, 164507, 164509, 164510, 164512, 164514, 164515, 164520—164529 |
| Pozivni broj | +7 (8184)5hhhhh, (81842)2hhhh, (81842)7hhhh |
| Registarska oznaka | 29 |
| OKATO kod | 11430 |
| Veb-sajt | |
| www.severodvinsk.info | |
Severodvinsk (rus. Северодвинск) je grad na severu Arhangeljske oblasti, u Rusiji, koji se nalazi u delti reke Sejverna Dvina, 35 km (22 mi) zapadno od Arhangeljska, i to je administrativni centar te oblasti. Prema popisu stanovništva iz 2010. godine, ukupan broj stanovništvo je 192.353.[1] Zbog prisustva važnog vojnog brodogradilišta (specijalizovane za podmornice iz sovjetskog perioda), Severodvinsk je grad u kome je zabranjen pristup stranim državljanima. Da bi se posetio, potrebna je posebna dozvola.[2]
Geografija[uredi | uredi izvor]
![[ikona]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/20px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small} | Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Klima[uredi | uredi izvor]
| Klima Severodvinsk | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokazatelj \ Mesec | Jan. | Feb. | Mar. | Apr. | Maj | Jun | Jul | Avg. | Sep. | Okt. | Nov. | Dec. | God. |
| Maksimum, °C (°F) | −9,6 (14,7) |
−8,3 (17,1) |
−2,9 (26,8) |
4,1 (39,4) |
10,8 (51,4) |
17,6 (63,7) |
20,9 (69,6) |
18,3 (64,9) |
11,5 (52,7) |
3,9 (39) |
−2,2 (28) |
−6,6 (20,1) |
4,8 (40,6) |
| Prosek, °C (°F) | −14,5 (5,9) |
−12,2 (10) |
−6,3 (20,7) |
−0,2 (31,6) |
6,5 (43,7) |
12,6 (54,7) |
15,8 (60,4) |
13,2 (55,8) |
7,8 (46) |
1,6 (34,9) |
−4,5 (23,9) |
−10,3 (13,5) |
0,8 (33,4) |
| Minimum, °C (°F) | −16,6 (2,1) |
−15,6 (3,9) |
−11,7 (10,9) |
−4,6 (23,7) |
1,9 (35,4) |
7,9 (46,2) |
11,2 (52,2) |
9,8 (49,6) |
5,2 (41,4) |
−0,6 (30,9) |
−7,2 (19) |
−13,2 (8,2) |
−2,7 (27,1) |
| Dani sa padavinama | 21 | 19 | 19 | 16 | 15 | 15 | 13 | 16 | 16 | 21 | 22 | 24 | 217 |
| Izvor: pogoda.ru[3] | |||||||||||||
Istorija[uredi | uredi izvor]
Pre 20. veka[uredi | uredi izvor]
Vikinzi su istraživali teritorije oko reke Sjeverne Dvina - deo Bjarmalanda - na početku prvog milenijuma. Britanski i Normanski[4] brodovi su došli na ta mesta zbog rudarstva, krzna i pecanja pre 13. veka, ali kasnije klima je postala hladnija i pristup severnim morem je postao zatvoren. [traži se izvor]
Istorijski podaci prvo pominju naselje na mestu modernog Severodvinska 1419. godine, kada su Šveđani otplovili u zaliv i spalili Nikolo-Korelski manastir koji se nalazio kod obale tokom švedsko-novgorodskih ratova. Tradicija kaže da je Sveti Eufemij, Ruski pravoslavni svetac u Kareliji osnovao ovaj manastir. Opatija je stajala u ruševinama do 1471. godine, kada su dva sina Marfa Boretskog umrla u okrutnoj oluji; Njihova tela su obnovljena na plaži kod manastira dvanaest dana kasnije. Na poziv Boretskog, manastir je obnovljen i tamo su mu sahranjeni sinovi.
Dana 24. avgusta 1553. godine, brod kancelara Ričarda Čanselora stigao je do sela-rudarskog naselja Nenoksa, koje je i dalje poznato po svojoj tradicionalnoj drvnoj arhitekturi. Britanski jedriličari posetili su manastir Nikolo-Korelski, gde su bili iznenađeni što su pronašli zajednicu "mornara u mantijama" koji su velikodušno pristali da smeste nekoliko brodova. [traži se izvor] Glavna crkva ove izuzetne patrijaršije posvećena je Sv. Nikoli, svecu mornara; prema tome, celo Belo more postalo je poznato u engleskim mapama iz 16. veka kao "Zaliv Sv. Nikole". Krajem 1613. godine, tokom Smutnog vremena u Rusiji, poljsko-litvanski vagabund, Lisovzici, zarobili su i opljačkali Severodvinsk sa manastirom.
Nikolo-Korelski manastir je procvetao nakon osnivanja Moskovske kompanije, pošto je najveći deo njihove trgovine prolazio kroz lokalnu luku. U avgustu 1618. luku je posetio Džon Tradescant stariji, koji je vodio istraživanje ostrva prekoputa manastira. Ovo ostrvo je Britancima poznato kao "ostrvo Rose", jer je tamo trgovačko tržište našlo izuzetno retku biljku koju je nazvao "Rosa moskovita" koju su doneli u London.[5]
Ostaci građevine manastira bile su konstruisani na kraju Velike moskovske kneževine. Katedrala sa pet kabineta Sv. Nikole izgrađena je između 1670. i 1674. godine, pred kojom je prethodila crkva Uznesenja (1664-1667), gde je dodata i galerija. Nekoliko decenija kasnije, zidovi i kule su izgrađeni od drveta; Sovjeti su prevezli najbolje očuvane od ovih kula u Kolomensko, Moskva, gde se i dalje nalazi.
Moderni grad[uredi | uredi izvor]
Severodvinsk je drugi po veličini grad u Arkhangelskoj oblasti. Njegova glavna industrija i dalje ostaje odbrambena - izgradnja i popravak podmornica u ogromnom preduzeću SEVMAŠ. Prva atomska podmornica Sovjetske unije je sagrađena ovde 1957. godine. Početkom 1980-ih najveća podmornica na svetu, podmornica klase akula, je takođe ovde sagrađena, kasnije je ušla i u Ginisovu knjigu rekorda.
Moderni grad Severodvinsk razvio se u sovjetskom periodu. Kada je počeo da se gradi, imao je ime "Sudostroj" (Sudostroй - "Brodogradnja").[4] Dobio je status grada 1938. i do 1957. godine nosio je naziv Molotovsk '(Molotovsk), po Vjačeslavu Molotovu.[4] 12. septembra 1957. godine preimenovan je u Severodvinsk (što znači "grad Sjeverne Dvine").
Tokom Drugog svetskog rata značajan deo materijala dostavljen za Sovjetski Savez, došao je od arktičkih konvoja do Murmanska i Arhangeljska i bio je istovaran u Severodvinsku. Na primer, "Empire Elgar", britanski teretni brod koji je stigao u Arhangeljsk sa konvojem PQ-16, a potom je proveo osam nedelja istovaraći brodove iz nesrećnog konvoja konvoja PQ-17
Ruska pomorska baza podržava morska ispitivanja nuklearnih podmornica iz glavne podmorske gradnje - (64.5817 N, 39.8307 E) i remontnih postrojenja koje se nalaze na tom području. U sovjetskim vremenima zgrade Nikole-Korelskog manastira iz 17. veka, locirane na teritoriji brodogradilišta, prilagođene su i koristile su se za potrebe brodogradnje.[6] Poslednjih godina obnovljene su manastirske zgrade, posebno glavna crkva. Crkveni posetioci na službama moraju biti radnici brodogradilišta ili oni koji su u mogućnosti da dobiju propusnicu da uđu u crkveni deo brodogradilišta.
Severodvinsk je grad u kome vlada zabrana pristupa stranim državljanima. Potrebna im je posebna dozvola ukoliko žele da budu u gradu Severodvinsk.[2]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema preliminarnim podacima sa popisa, u gradu je 2010. živelo 192.265 stanovnika, 9.286 (4,61%) manje nego 2002. godine.
Od 1950. do 1990. godine, visokotehnološka industrija je stvorila potražnju za značajnom količinom kvalifikovanih stručnjaka i radnika koji su podstakli rast broja stanovnika. Od 1992. godine stanovništvo je opalo zbog ekonomske krize i nezaposlenosti koja je izazvala značajne migracije iz grada.
| 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 21.304 | 78.657 | 144.672 | 197.232 | 248.670 | 201.551[7] | 192.353 |
Privreda[uredi | uredi izvor]
Industrija[uredi | uredi izvor]
Glavna uloga grada bila je i ostala je proizvodnja i popravka podmornica i vojnih brodova. Tokom Hladnog rata, grad je napredovao, ali s padom i raspadom Sovjetskog Saveza i krajem Hladnog rata, gradska industrija je opala. Velika vojna preduzeća u gradu preživele su ekonomske krize devedesetih i prilagodile su se novim ekonomskim uslovima. Severodvinsk sada ima najveće brodogradilište u Rusiji za velike brodove (tankere, teretne brodove).
Velike vojne fabrike[uredi | uredi izvor]
- SevMaš (SevMaš): osnovna linija poslovanja je izgradnja i popravka podmornica i drugih pomorskih brodova, kao i civilnih brodova i naftne platforme.
- Zvezdočka (Zvёzdočka): Popravka podmornica, vojnih i civilnih brodova, izgradnja naftnih platformi i fasetiranje dijamanata.
- Severni Reid (Severnый reйd): Proizvodnja morske opreme.
- Arktika (Arktika): Proizvodnja automatske opreme
- SevDorMaš (SevDorMaš): Proizvodnja opreme za izgradnju puteva i snega.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Severodvinsk je terminalna stanica železničke pruge koja se razdvaja na stanici Isakogorka sa linijom koja povezuje Moskvu i Arkhangeljsk.
Pruga uzanog koloseka se 2010. godine pojavila u Forbesovom rangiranju, kao jedna od 10 najlepših železničkih ruta na svetu.
Sport[uredi | uredi izvor]
Postoji bendi klub "Sevmaš" .[8][9] Učestvovali su na bendi kupu 2017. godine.[10]
Socijalna sfera[uredi | uredi izvor]
Obrazovanje[uredi | uredi izvor]
U gradu postoje trideset dve škole, škola za hendikepiranu decu, škola za siročad i pravna škola.
Visokoškolske ustanove[uredi | uredi izvor]
U gradu se nalaze ogranci sledećih institucija:
- Mihail Lomonosov Pomorski državni univerzitet
- St. Petersburg državni pomorsko-tehnički univerzitet
- Internacionalni institut menadžmenta
- Moskva moderna humanitarna akademija
- Severozapadna akademija državne službe
Spomenici[uredi | uredi izvor]
U gradu postoji oko dvadesetak spomenika i memorijalnih kompleksa, uključujući:
- spomenik koji je izgrađen u čast gradskim graditeljima na trgu Brodogradilišta (skulptura od 30 m);
- spomenik renomiranom ruskom naučniku Mihailu Lomonosovu, koji je rođen u regionu. Jedna od glavnih ulica grada se zove po njemu;
- gradska kapija, na putu iz Arkhangelljska;
- spomenik radnicima iz Drugog svetskog rata.
Kulturno nasledstvo[uredi | uredi izvor]
Petnajst predmeta u Severodvinsku zaštićeni su kao spomenici kulturnog nasleđa Šablon:RKN base Naročito, Nionokotski pogost u selu Nionoksa je zaštićen kao spomenik arhitekture na saveznom nivou. Ovo je jedan od retkih trostrukih drvenih crkvenih ansambala koji su preostali, koji se sastoje od dve crkve (veće, bez grejanja, crkve koja se koristi tokom leta, i manje crkva, sa grejanjem, koja se koristi tokom zime) i zvonika. Nionoksa je takođe bio poznat po proizvodnji soli.
Pored toga, drveno crkveno vaskrsenje Hrista, trenutno smešteno na ostrvu Jagri u severnom delu Severodvinska, premešteno je tamo devedesetih godina i bio je prvi verski objekat otvoren u gradu. Crkva je sagrađena krajem 19. veka u selu Solza oko 20 km (12 mi) od Severodvinska.
Kamena crkva Svetog Nikole nalazi se u istočnom delu SEVMAŠ brodogradilišta. Zgrada crkve je poslednji ostatak manastira Sv. Nikole, koji je služio kao kapija hodočasničkom samostanu na Solovetskim ostrvima iz 15. veka.
Grad u kulturi[uredi | uredi izvor]
- Tajna podmornice K-19 film
- Nuklearna podvodna epizoda, film Diskaveri kanala
- Dokumentarni film Aleksandra Ipatova, "Severodvinsk, pogled ptica" (ruski "Severodvinsk, vid s vыsotы ptičьego polёta")
- Sedam dana (TV serija), Sezona 1, Epizoda 13, "Poslednji uzdah"
Značajni ljudi[uredi | uredi izvor]
- Polina Agafonova, ruska ličnost koja se bavi umetničkim klizanjem, rođena je u Severodvinsku 1996. godine.
- Marina Osvald Porter, udovica Li Harvi Osvalda, optuženog za atentat na američkog predsednika Džona Kenedija 1963 godine, rođena je u Molotovsku 1941. godine.[11]
- Olga Rukavišnikova, sovjetski sportista koja se uglavnom takmičila u ženskom pentatlonskom događaju tokom svoje karijere, rođena je u Molotovskom 1955. godine.
- Mihail Suprun, ruski istoričar i profesor Pomorskog državnog univerziteta M. V. Lomonosov, rođen je u Molotovskom 1955. godine.
Gradovi pobratimi[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ a b „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 28. 12. 2016. g. Pristupljeno 03. 04. 2018.
- ^ „Historical Weather for Severodvinsk”. Pristupljeno 25. 8. 2011.
- ^ a b v Severodvinsk—test of strength (Russian), "Pravda Severa" publishing house, 1998
- ^ Hamel, Joseph. England and Russia: Comprising the Voyages of John Tradescant, the Elder... Adamant Media Corporation. str. 282. ISBN 978-1-4021-8427-7.
- ^ „XX vek” (na jeziku: ruski). Upravlenie obrazovaniя Severodvinska. Pristupljeno 26. 8. 2011.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ http://www.rusbandy.ru/club/503/
- ^ „«Sevmaš» Severodvinsk (DЮSŠ)” (na jeziku: ruski). Russian Bandy Federation. Pristupljeno 2. 11. 2015.
- ^ http://www.rusbandy.ru/season/322/
- ^ Golubcova, Olьga Valentinovna (1993). Russkaя žena ubiйcы prezidenta: Molotovsk-Dallas (na jeziku: ruski). Severodvinsk.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Golubcova, Olьga Valentinovna (1993). Russkaя žena ubiйcы prezidenta: Molotovsk-Dallas (na jeziku: ruski). Severodvinsk.
- Hamel, Joseph. England and Russia: Comprising the Voyages of John Tradescant, the Elder... Adamant Media Corporation. str. 282. ISBN 978-1-4021-8427-7.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Ostale | |
