Slobodan Novak
| Slobodan Novak | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Slobodan Novak |
| Datum rođenja | 3. novembar 1924. |
| Mesto rođenja | Split, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 25. jul 2016. (91 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, Hrvatska |
| Književni rad | |
| Period | 1950−2005 |
| Najvažnija dela | Mirisi, zlato i tamjan |
| Nagrade | NIN-ova nagrada Nagrada Vladimir Nazor |
Slobodan Novak (Split, 3. novembar 1924[1] – Zagreb, 25. juli 2016) hrvatski je književnik. Za svoj roman Mirisi, zlato i tamjan dobio je prestižnu NIN-ovu nagradu za najbolji roman za 1968. godinu.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Slobodan Novak rođen je 1924. godine u Splitu. Gimnaziju je pohađao u Splitu, a maturirao u Sušaku 1943. tokom Drugog svetskog rata pridružio se antifašističkom pokretu. Posle rata je upisao Filozofski fakultet u Zagrebu i 1953. završio studije jugoslavistike. Radio je kao lektor, novinar i urednik u novinama, časopisima i izdavačkim kućama i kao upravnik drame u Hrvatskom narodnom kazalištu u Splitu. Pokrenuo je i uređivao časopise Izvor i Krugovi. Za svoja književna dela dobio je više nagrada. Redovni član Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti bio je od 1991.[3]
Književni rad[uredi | uredi izvor]
Na književnoj sceni Slobodan Novak debitovao je 1950. zbirkom pesama Glasnice o oluji. Ipak, hrvatska književna istoriografija pamtiće ga u prvenstveno po pripovedačkoj prozi, koju je ubrzo počeo da objavljuje u Krugovima i Republici. Prvi roman Izgubljeni zavičaj objavio je 1955. godine, a koji je prethodno izašao u časopisu Republika 1954.[4] Roman Mirisi, zlato i tamjan iz 1968. godine redovno se navodi kao jedan od najboljih romana hrvatske književnosti uopšte, a posebno kao primer egzistencijalističke književnosti.[3] Napisao je i nekoliko radio drama.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Glasnice o oluji - poezija (1950)
- Pjesme - lirski ciklus Iza lukobrana (1953)
- Izgubljeni zavičaj - roman (1955)
- Tvrdi grad - prozna zbirka (1961)
- Mirisi, zlato i tamjan - roman (1968)
- Izvanbrodski dnevnik - roman (1977)
- Hlap - novela (1986)
- Digresije - knjigu polemički intoniranih intervjua (2001)
- Pristajanje - roman, svojevrsni nastavak romana Mirisi, zlato i tamjan (2005)
Radio drame:
- Strašno je znati (1961)
- Trofej (1963)
- Majstore, kako vam je ime? (1966)
- Zakrivljeni prostor (1969)[3]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Godine 1968. za svoj roman Mirisi, zlato i tamjan Slobodan Novak dobio je prestižnu NIN-ovu nagradu za najbolji roman za 1968. godinu.[2]
Godine 1989. dobio je nagradu Vladimir Nazor za životno delo.[3]
Ekranizacije[uredi | uredi izvor]
Po Novakovim romanima hrvatski filmski režiser i scenarista Ante Babaja snimio je filmove Mirisi, zlato i tamjan (1971) i Izgubljeni zavičaj (1980).[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 574.
- ^ a b „1968. Slobodan Novak "Mirisi, zlato i tamjan"”. NIN. Arhivirano iz originala 05. 03. 2017. g. Pristupljeno 23. 3. 2022.
- ^ a b v g d „Novak, Slobodan”. Hrvatska enciklopedija, mrežno izdanje. Leksikografski zavod Miroslav Krleža. Pristupljeno 23. 3. 2022.
- ^ „Slobodan Novak: Uvijek sam nosio crnu ljagu na sebi”. Večernji list. 19. 11. 2012. Pristupljeno 23. 3. 2022.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Jergović, Miljenko (27. 7. 2016). „Slobodan Novak”. jergovic.com. Pristupljeno 23. 3. 2022.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
