Sprednjača
Sprednjača (engl. Muzzleloader), vojni termin za vatreno oružje koje se puni spreda, kroz usta cevi. Do sredine 19. veka svo vatreno oružje bilo je ovog tipa, kada je postepeno zamenjeno ostragušama.[1][2]
Ručno vatreno oružje[uredi | uredi izvor]
Prve arkebuze (15. vek) i muskete fitiljače (16. vek) punjene su rasutim barutom iz roga i okruglim kuršumom kroz usta cevi, a brzina gađanja bila je mala - jedan metak za 1-2 minuta. Muskete kremenjače (17-19. vek) povećale su brzinu gađanja uvođenjem papirnog fišeka - unapred odmerenog barutnog punjenja sa kuršumom umotanim u hartiju - na 1-2 metka u minutu. Puške kapislare,[b] konstruisane sredinom 19. veka, imale su brzinu gađanja od 2-3 metka u minutu. Od sredine 19. veka postepeno su ih zamenile efikasnije sporometne ostraguše (Drajze model 1841 i Šaspo model 1867), sa sjedinjenim metkom i brzinom gađanja od 5-9 metaka u minutu.[1][2]
Napomene[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Nikola Gažević, Vojna enciklopedija 7, Vojnoizdavački zavod, Beograd (1974), str. 548-549
- ^ a b Nikola Gažević, Vojna enciklopedija 10, Vojnoizdavački zavod, Beograd (1976), str. 334