Srba Bešir
| srba bešir | |
|---|---|
 Srba Bešir | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1916. |
| Mesto rođenja | Negotin, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 1944. |
| Mesto smrti | Zaječar, Srbija. |
Srba Bešir (Negotin, 1916 — Zaječar, 1944) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, član Štaba Krajinskog partizanskog odreda i član Sreskog komiteta Zaječar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Srba Bešir rodio se 1916. godine u Negotinu u porodici Simeona Bešira. U Negotinu je završio osnovnu školu i gimnaziju. U školi se već u prvim danima priključio naprednim učeničkim organizacijama.
Politički rad[uredi | uredi izvor]
Narodnooslobodilačkom pokretu Srba Bešir se pridružuje 1941. godine, kada je primljen i u Komunističku partiju Jugoslavije. Početkom rata Bešir je zajedno sa Vasom Dimitrijevićem, Savom Dragojevićem, Maricom Dragojević, Predragom Kostićem, Miomirom Radosavljevićem Pikijem i drugima intenzivno politički delovao u Negotinskom srezu. [1] Jedan je od organizatora na formiranju Krajinskog partizanskog odreda, u kome je od prvih dana bio i član Štaba.
.jpg)
Zajedno sa Dobrivojem Nedeljkovićem Donetom i Predragom Kostićem učestvovao je 1941. u pregovorima sa četničkim komandantom Anđelkom Adamovićem i prisustvovao potpisivanju sporazuma o zajedničkoj borbi protiv neprijatelja.
Posle tragedije Krajinskog partizanskog odreda, kada su združeni odredi četnika vojvode Anđelka Adamovića i žandarma, 29. septembra 1941. godine, na istočnim padinama planine Deli Jovan, kod sela Sikole opkolili partizane sa tri strane i kada su čuvajući i štiteći povlačenje odreda poginuli Stefanija Mihajlović, Ljubomir Ljuba Nešić, komandir odreda, Radomir Nedeljković Rade iz Negotina, Borivoje Radojević iz Salaša, Aga Rogožinarević iz Negotina, Milivoje Milovanović iz Brusnika, Vladimir Zlatojević iz Koprivnice, Voja Milenković iz Brusnika, Dušan Ikonić i Siniša Golubović iz Koprivnice[2] Srba Bešir je nastavio sa ilegalnim radom u Zaječaru. Po odluci Okružnog komiteta KPJ Zaječar imenovan je za sekretara Sreskog komiteta Zaječar.[3]
Pogibija[uredi | uredi izvor]
Krajem 1943. i početkom 1944. godine Nemci su u Zaječaru uhapsili mnoge ljude za koje su smatrali da su naklonjeni Narodnooslobodilačkom pokretu. Među njima i Srbu Bešira, Jelenu Majstorović, Božidara Popovića, Milana Šmata, Borivoja Jovanovića i druge viđenije građane. Hapšenja uglednih građana izazvala su veliko uznemirenje javnosti, pa je usledilo više intervencija ljudi bliskih nemačkim okupacionim snagama da se uhapšeni puste iz zatvora, što je i učinjeno desetak dana kasnije. Međutim, četnici su pojačali pritisak na pristalice Narodnooslobodilačkog pokreta, koji su Srbu Bešira, ali i Jelenu Majstorović, Milorada Božinovića, Živu Milotića, Ljiljanu Popović, Novicu Popovića, Lazara Rajkovića i Milana Šmata u proleće 1944. likvidirali.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Stanković, Momčilo (1997). Nikad pobeđeni. Negotin: Muzej Krajine. str. 17.
- ^ Perić, Milan (1969). Hronologija radničkog i narodnooslobodilačkog poreta u Krajini, Poreču i Ključu 1871—1945. Negotin: Istorijski arhiv Negotin, Kladovo i Majdanpek i Novinska ustanova Timok Zaječar. str. 56.
- ^ Žikić Jovan, Đuričić Mihajlo, Stojanović Božidar i Brzulović Slobodan (2011). Da se pamti, Negotinska krajina 1940-1945. Negotin: Savez boraca Narodnooslobodilačkog rata opštine Negotin. str. 138.
- ^ Marković, Miodrag (2014). Zaječar i okolina - Narodno oslobodilačka borba 1941 - 1945. Zaječar: Savez udruženja boraca Narodnooslobodilačkih ratova. str. 258. ISBN 978-86-911781-2-3.