Srećko Bijelić
| Srećko Bijelić | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||||||||||||||
| Datum rođenja | 18. decembar 1930. | ||||||||||||||
| Mesto rođenja | Bribir, Kraljevina Jugoslavija | ||||||||||||||
| Datum smrti | 22. septembar 2004. (73 god.) | ||||||||||||||
| Mesto smrti | Zagreb, Hrvatska | ||||||||||||||
| Univerzitet | Sveučilište u Zagrebu | ||||||||||||||
| Porodica | |||||||||||||||
| Deca | 2 | ||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||
| Politička stranka | Hrvatska narodna stranka (1990–2004) Savez komunista Jugoslavije (1948–1990) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Srećko Bijelić (Bribir, 18. decembar 1930 — Zagreb, 22. septembar 2004) bio je jugoslovenski i hrvatski političar srpske nacionalnosti i istaknuta ličnost Hrvatskog proleća. Bio je član predsedništva Saveza komunista Jugoslavije od 1969, do 1971. godine, osnivač i član predsedništva Hrvatske narodne stranke i zastupnik u Saboru od 1992. do 2000. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Srećko Bijelić je rođen u srpskoj porodici 18. decembra 1930. godine u Bribiru, u tadašnjoj Primorskoj banovini, te Kraljevini Jugoslaviji. Kao trinaestogodišnjak se priključio Narodnooslobilačkom pokretu Jugoslavije 1943. godine, dok se SKOJ-u priključio 1945. godine, a Komunističkoj partiji Jugoslavije 1948. godine.[1]
Nakon rata vršio je različite funkcije u organizacijama Narodne omladine Hrvatske i Saveza komunista Hrvatske u Šibeniku te od 1956. u Zagrebu, gde je 1962. diplomirao na Pravnom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu.[1]
Od 1962. do 1966. godine je direktor preduzeća "Janko Gredelj", dok je od 1966. do 1969. član Izvršnog komiteta Centralnog komiteta SKJ.[2]
Godine 1969. imenovan je za predsednika Gradskog komiteta SKH Zagreba i za člana Predsedništva SKJ.[2]
Bio je istaknuta ličnost hrvatskog nacionalističkog MASPOKA (Hrvatsko proljeće) i važan deo tadašnjeg hrvatskog rukuvodstva kojeg su predvodili Miko Tripalo i Savka Dabčević-Kučar, a nakon sastanka u Karađorđevu 1971. godine uklonjen je sa položaja i isključen iz javnog života.[3]
Vraća se u politiku na početku demokratskih promena 1990. dok se na prvim parlamentarnim izborima u Hrvatskoj priključuje Koaliciji narodnog sporazuma, a u oktobru 1990. godine je bio jedan od osnivača Hrvatske narodne stranke, zajedno sa Dabčević-Kučar i Tripalom.[3]
Vršio je funkciju saborskog zastupnika u dva mandata, od 1992. do 2000. godine i člana predsedništva Hrvatske narodne stranke od 1990. do 2003. godine.[3]
Preminuo je 22. septembra 2004. godine u Zagrebu, a u trenutku smrti je imao 73 godine.[4]
Bio je otac dvoje dece.[3]
Radovi[uredi | uredi izvor]
Autor je brojnik stručnih radova, a 1971. objavljeno je njegovo delo Samoupravljačka pozicija.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Hrvatski biografski leksikon”. hbl.lzmk.hr. Pristupljeno 2021-01-26.
- ^ a b „Bijelić, Srećko”. Enciklopedija HR. Pristupljeno 2020-01-26.
- ^ a b v g „Srećko Bijelić”. Večernji list. 2016-12-01. Pristupljeno 2021-01-26.
- ^ „Umro Srećko Bijelić, političar i osnivač HNS-a”. Index.hr. 2004-09-22. Pristupljeno 2021-01-26.
- ^ „Srečko Bijelić * 18. PROSINCA 1930. -23.09.2004 Rođen je 18. prosinca 1930. u Bribiru kraj Skradina. Zavrio - životopis, savjest.com”. savjest.com (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 2021-01-26.
