Стођаво
 List Stođavo, broj 6, naslovna strana | |
| Tip | humoristički list |
|---|---|
| Vlasnik | Svetozar F. Ognjanović |
| Izdavač | Svetozar F. Ognjanović |
| Urednik | Pavle Tatić |
| Osnivanje | 1917. |
| Jezik | srpski |
| Ukidanje | 1917. |
| Grad | Novi Sad (1917) |
Stođavo – izlazio je u proleće 1917. godine u Novom Sadu.
O časopisu[uredi | uredi izvor]
Posle ukidanja srpske štampe 1914. godine, "prva lasta" u Vojvodini koja se pojavila na srpskom jeziku, krajem rata, bio je humoristički list Stođavo. List Stođavo pokrenula je izdavačka knjižara Svetozara F. Ognjanovića u Novom Sadu 1917. godine, Šaljivi list "u sveskama" uređivao je Pavle Tatić. Svetozar F. Ognjanović bio je brat Ilije Ognjanovića Abukazema. Štampa: Zadružna štamparija. Pošto je izlazio za vreme Velikog rata, saradnici su bili opredeljeni isključivo za šale, van politike. Zbog stroge cenzure, satirični radovi nisu bili poželjni.[1]
Saradnici[uredi | uredi izvor]
U listu Stođavo su sarađivali: Pavle Tatić, Velisav Spasić i Žarko Ognjanović - Abukazem junior.
Periodičnost izlaženja[uredi | uredi izvor]
List Stođavo je izlazio svakih osam dana, od sv. 1 do sv. 14, dimenzija 24 x 15,5 cm, u proleće 1917. godine.
Teme[uredi | uredi izvor]
Uslovi i ratne prilike Velikog rata onemogućavale su satirične sadržaje i političke teme, te su se saradnici uglavnom bavili bezazlenim šalama o zetovima i taštama, rasejanim profesorima, gospođama i služavkama, nezasitim popovima. Retko su se pojavljivale teme: crna berza, velike restrikcije, porast cena i sl.
Karikature[uredi | uredi izvor]
Autori karikatura u časopisu su, osim jedne karikature sa potpisom Miklosi, ostali anonimni. Većina objavljenih karikatura preuzeta je iz nemačkih ili mađarskih humorističkih časopisa. Teme su bile obično lokalni tračeraji - o kasapinu koji prodaje koske umesto mesa, o gatari koja jednoj gospođici koja sanja da se uda za "masnu partiju" preporučuje kasapina, o g-đi Sodićki, koja ispaljuje 50 reči u sekundi...Izdvaja se karikatura na kojoj kuvarica Žuža grli i ljubi brkatog austrougarskog vojnika, on joj govori "Stani, Žuža, da ti se lepo predstavim", a ona uzvraća: "E, baš, fala lepo, pa još se nismo čestito ni izljubili".
Aforizmi[uredi | uredi izvor]
"U svima je jezicima reč Zemlja ženskoga roda. Zašto to? - Jer se ne zna koliko joj je godina".
"Ala imate lepe zube! - E, te sam dobila na poklon, od zeta za rođendan".[2]