Straževica
Straževica | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Grad | Beograd |
| Opština | Rakovica |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 43′ 54″ S; 20° 26′ 29″ I / 44.731667° S; 20.441389° I |
  Straževica Straževica na karti Grada Beograda | |
Straževica je brdo i gradska četvrt beogradskoj opštini Rakovica između naselja Kijevo, Kneževac i Resnik, ispod koga se nalazi najveća baza vojske Srbije i nekadašnje vojske Jugoslavije. Baza je izgrađena još za vreme bivše SFRJ, a postoje špekulacije da je vojno postrojenje postojalo još za vreme nemačke okupacije Srbije u Drugom svetskom ratu. Brdo poseduje mogućnost delimične transformacije, zavisno od potreba vojske. Detaljni podaci su još uvek velika misterija za javnost, ali se pouzdano zna da je otporan na nuklearni napad. Na vrhu se nalazi glavni radar za područje Beograda.
Za vreme NATO bombardovanja[uredi | uredi izvor]
Za vreme NATO bombardovanja, svake noći, a neretko i danju, počev od 24. marta 1999. godine, pa sve do potpisivanja Kumanovskog sporazuma bombardovana baza Vojske Jugoslavije. Baza je ukopana 100 metara ispod zemlje i sadrži radne i spavaće sobe. Na vrhu brda su radarske antene koje je NATO avijacija danonoćno gađala, a pripadnici PVO stalno popravljali i iznova postavljali. Nekoliko njih je i poginulo na tom zadatku o čemu svedoči i spomenik na vrhu brda. Glavni radar je samo jednom oštećen 25. mart a, ali nikad nije uništen, jer je prilikom opasnosti sklanjan pod zemlju. Kada su se početkom aprila raširile glasine da se Generalštab locirao u ovoj bazi, NATO je otpočeo seriju do tada najozbiljnijih napada, bez rezultata. Sredinom meseca na brdo je bačena bomba težine oko 2,5 tona, što je izazvalo ozbiljne posledice u celoj Rakovici. Međutim vojna baza je projektovana da izdrži 20 kilotona. Takođe se smatra da je sa Straževice oboren jedini Američki nevidljivi avion F-117A. Nakon rata, baza je delimično napuštena, a ispod brda je prokopan civilni tunel, kroz koji će prolaziti deo Obilaznice oko Beograda.
Prevoz[uredi | uredi izvor]
Ispod Straževice nalazi se jedan od najdužih tunela u Beogradu i dugačak je 745 metara. Za sada ima samo jednu traku i deo je obilaznice Dobanovci-Bubanj Potok oko Beograda. Tunel je počeo sa izgradnjom 1990. radovi su nastavljeni 1996. pa onda 2004. Rezultat je zakona Evropske unije da auto-putevi ne smeju da idu kroz grad. Srpska vlada je dobila 3 godine da završi projekat, ali njegova izgradnja traje i dan danas.
Kamenolom[uredi | uredi izvor]
No, ono što nije uspelo NATO avijaciji u ratu izgleda da će uspeti jednoj italijanskoj kompaniji u miru. Podzemnom vojnom objektu od nacionalnog strateškog značaja preti rušenje zbog eksplozija i detonacija u obližnjem kamenolomu preduzeća EMS "Kijevo", koje je kupila italijanska firma "Adiđe Bitumi". Godine su prolazile i kamenolom se širio, pa je načelnik Inspektorata odbrane viceadmiral Jovan Grbavac 28. marta 2006. uputio Upravi za infrastrukturu Ministarstva odbrane Srbije i Crne Gore akt u kojem traži da se detaljno sagleda uticaj eksploatacije kamena u kamenolomu "Kijevo" na bezbednost vojnog podzemnog objekta. Uprava za infrastrukturu, u vezi sa zahtevima obrađivača planske dokumentacije JUP "Urbanistički zavod Beograd" 20. aprila 2006. postavlja dopunske uslove i zahteve za prilagođavanje urbanističkog plana za područje manastirskog kompleksa Rakovica, u opštini Rakovica, potrebama odbrane zemlje. Dati su topografski podaci, navedene zone zabranjene gradnje i zone kontrolisane gradnje, gde je pre izgradnje bilo kakvih objekata obavezna saglasnost Ministarstva odbrane. Uprava za infrastrukturu uputila je zatim zahtev Ministarstvu rudarstva i energetike za hitno poništavanje Rešenja o odobrenju eksploatacije krečnjaka i obustavu rada kamenoloma u definisanoj zaštitnoj zoni kompleksa.
Izvori[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
