Tvrđava Sveti Ivan u Dubrovniku
Sv. Ivan je tvrđava u sklopu dubrovačkih gradskih zidina. Nalazi se na južnoj strani i glavna joj je funkcija bila odbrana gradske luke.
Uz Minčetu na severu, Bokar i Lovrijenac na zapadu, Sv. Ivan je bio treća glavna utvrda na dubrovačkim zidinama. Manja tvrđava Sv. Luka branila je gradsku luku sa severne strane dok je, sa južne strane, to radila tvrđava Sv. Ivan. U početku se između tih dvaju tvrđava protezao lanac kako bi se sprečio neželjeni ulazak brodova u luku jer je lanac bio toliko čvrst da je brodovima bez većih problema lomio kobilice. Taj se lanac protezao sve vreme dok, 1484. godine, nije izgrađen veštačko ostrvce, lukobran, Kaše. Lukobran je izgrađen po nacrtima dubrovačkog graditelja Paskoja Miličevića, glavnog dubrovačkog imženjera. U projektu izgradnje lukobrana, glavnu ulogu imala tvrđava Sv. Ivan. Tvrđava je nastala 1346. godine, kada je odlučeno da se izgradi tzv. Tvrđava „od mula“. Do nje je stajala tzv. Gundulićeva tvrđava (isto izgrađena po nacrtima P. Miličevića). Obe tvrđave su 1522. godine povezane kulama, a od 1557. godine čine celinu kakvu poznajemo danas — monumentalna građevina polukružnog oblika u čijoj je unutrašnjosti bilo veliko skladište baruta.
Danas se u prostorijama tvrđave čuva znatan deo kulturnog blaga iz doba Republike. Takođe, u njoj su smeštene zbirke Pomorskog muzeja i Akvarij, a terase služe kao letnja pozornica za potrebe Dubrovačkih letnjih igara.