Uglješa Danilović

uglješa danilović
Uglješa Danilović
Lični podaci
Datum rođenja	(1913-02-07)7. februar 1913.
Mesto rođenja	Gnionica, kod Odžaka, Austrougarska
Datum smrti	septembar 2003.(2003-09-00) (90 god.)
Mesto smrti	Sarajevo, Bosna i Hercegovina
Profesija	društveno-politički radnik
Porodica
Supružnik	Olga Marasović
Delovanje
Član KPJ od	1935.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1941 — 1945.
Čin	general-potpukovnik u rezervi
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja

Uglješa Danilović (Gnionica, kod Odžaka, 7. februar 1913 — Sarajevo, septembar 2003), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Bosne i Hercegovine, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Uglješa Danilović rođen je 7. februara 1913. godine u selu Gnionica, kod Odžaka. Godine 1939. završio je Poljoprivredno-šumarski fakultet u Beogradu.

Za vreme studija, 1933. godine, postao je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a 1935. član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Od 1935. do 1937. godine bio je član rukovodstva Fakultetskog i Univerzitetskog komiteta SKOJ-a.

Zbog revolucionarne delatnosti, godinu dana je bio isključen sa Univerziteta. Od 20. januara do 20. marta 1935. godine bio je u koncentracionom logoru u Višegradu. Izvesno vreme radio je u Mesnom komitetu KPJ za Grad Beograd.

Početkom 1938. godine, upućen je na partijski rad u Bosnu i Hercegovinu, gde je, zajedno sa Cvijetinom Mijatovićem, radio na obnavljanju i omasovljenju organizacija SKOJ-a i KPJ. Važnu ulogu odigrao je u pripremanju, radu i provođenju zaključaka Četvrte i Pete pokrajinske konferencije KPJ za Bosnu i Hercegovinu, na kojima je izabran je člana Pokrajinskog komiteta KPJ za BiH.

Narodnooslobodilački rat

Posle okupacije Jugoslavije u aprilu 1941. godine, Bosna i Hercegovina je priključena Nezavisnoj Državi Hrvatskoj (NDH). Pošto je na Trinaestojulskoj sednici prihvaćena odluka o pokretanju oružane borbe protiv okupatora u Bosni i Hercegovini, Danilović je otišao u Tuzlu, gde je, kao član Pokrajinskog komiteta i Glavnog štaba za Bosnu i Hercegovinu, rukovodio poslednjim pripremama za ustanak.

Od septembra do decembra 1941. godine, bio je u Hercegovini, gde je radio na reorganizovanju ustaničke vojske i stvaranju partizanskih odreda. Od septembra 1941. godine, bio je komandant Štaba NOP odreda u Hercegovini.

Od početka 1942. godine, obavljao je funkciju političkog komesara Štaba NOP odreda za istočnu Bosnu. Tokom 1942. i početkom 1943. godine, nalazio se u Šestoj istočno-bosanskoj brigadi, gde kao član Pokrajinskog komiteta KPJ i član Glavnog štaba NOV za Bosnu i Hercegovinu rukovodi vojnim poslovima Glavnog štaba za BiH.

Pred kraj Pete neprijateljske ofanzive, u junu 1943. godine, Danilović se ponovno našao u Hercegovini, gde je rukovodio partijsko-političkim radom i vojnim poslovima. Iste godine, biran je za člana Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine (ZAVNOBiH) i delegata Drugog zasedanja AVNOJ-a.

Posleratni period

Posle oslobođenja Jugoslavije, bio je na mnogim odgovornim državnim i partijskim dužnostima:

• načelnik Odeljenja za zaštitu naroda (OZN) za Bosnu i Hercegovinu,
• ministar unutrašnjih poslova u Vladi NR Bosne i Hercegovine,
• član Saveznog izvršnog veća (SIV),
• potpredsednik Izvršnog veća Skupštine SR Bosne i Hercegovine,
• predsednik SUBNOR-a Bosne i Hercegovine,
• član Centralnog komiteta KPJ, odnosno SKJ,
• član Politbiroa, odnosno Izvršnog komiteta Centralnog komiteta SK Bosne i Hercegovine,
• organizacioni sekretar CK Saveza komunista Bosne i Hercegovine,
• član Saveznog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije.

U više izbornih mandata, bio je poslanik Savezne narodne skupštine i Skupštine SR Bosne i Hercegovine. Bio je član Saveta federacije. Imao je čin rezervnog general-potpukovnika JNA. Godine 1973. dobio je Nagradu ZAVNOBiH-a.

Umro je septembra 2003. godine u Sarajevu i sahranjen je na sarajevskom groblju Bare.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i dugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su i — Orden junaka socijalističkog rada, Orden narodnog oslobođenja, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden rada sa crvenom zastavom i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975. 
• Enciklopedija Jugoslavije (knjiga treća). „Jugoslavenski leksikografski zavod“, Zagreb 1984. godina.