Urvič (Bogovinje)
 Pogled na Urvič | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Severna Makedonija |
| Opština | Bogovinje |
| Stanovništvo | |
| — (2002) | 756 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 41° 57′ 04″ S; 20° 53′ 40″ I / 41.9511° S; 20.8944° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 1.150 m |
  Urvič Urvič na karti Severne Makedonije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 1221 |
| Pozivni broj | +389 (0)44 |
| Registarska oznaka | TE |
Urvič (mkd. Урвич) je goransko selo (muslimansko selo srpskog govornog područja) u Severnoj Makedoniji, u severozapadnom delu države. Urvič pripada opštini Bogovinje.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Naselje Urvič je smešteno u severozapadnom delu Severne Makedonije. Od najbližeg većeg grada, Tetova naselje je udaljeno 20 km južno.
Urvič se nalazi u gornjem delu istorijske oblasti Polog. Naselje je položeno visoko, na istočnim visovima Šar-planine, koje se par kilometara zapadno spuštaju u plodno i gusto naseljeno Pološko polje. Nadmorska visina naselja je približno 1.150 metara.
Klima u naselju je planinska zbog znatne nadmorske visine.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prema statistici Vasila Končova („Makedonija. Etnografija i statistika“) 1900. godine Urvič je imao 360 stanovnika, sve bugarski muhamedanci.[1]
Prema Afanasiju Seliščevu 1929. godine Urvič je bio deo Donjopalčišne opštine u Donjopalšičkom srezu i selo je imalo 145 kuća sa 780 žitelja Bugara.[2]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Urvič je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imao 756 stanovnika.[3]
Pretežno i autohtono stanovništvo u naselju su Goranci (85%), a u manjini su Albanci (15%). Goranci se u Urviču, kao i u većini svojih srednjevekovnih naselja, odlučno odupiru albanizaciji i makedonizaciji.[traži se izvor]
Većinska veroispovest je islam.
| Nacionalnost | Ukupno |
| Makedonci | 1 |
| Albanci | 113 |
| Turci | 640 |
| Romi | 0 |
| Cincari | 0 |
| Srbi | 0 |
| Bošnjaci | 0 |
| drugi | 2 |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | ||
- ^ Kъnčov, Vasil. Makedoniя. Etnografiя i statistika, Sofiя, 1900, str. 212.
- ^ Seliщev, Afanasiй. Polog i ego bolgarskoe naselenie. Istoričeskie, эtnografičeskie i dialektologičeskie očerki severo-zapadnoй Makedonii, Sofiя, 1929, str. 23.
- ^ „Ministerstvo za Lokalna Samouprava. Baza na opštinski urbanistički planovi.”. Arhivirano iz originala 15. 09. 2008. g. Pristupljeno 20. 06. 2018.