Fernardo Gidičeli
| Fernardo Gidičeli | |||
|---|---|---|---|
 Ekipa Brazila 1930, Gidičeli gore, 2. s leva | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Fernando Rubens Pasi Gidičeli | ||
| Datum rođenja | 1. mart 1906. | ||
| Mesto rođenja | Rio de Žaneiro, Brazil | ||
| Datum smrti | 28. decembar 1968. (62 god.) | ||
| Mesto smrti | Rio de Žaneiro, Brazil | ||
| Pozicija | Vezni igrač (fudbal) | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1924-1927 1927-1931 1931-1933 1933 1934 1934-1935 1935 1935 1936-1937 |
America-RJ Fluminense Torino Young Fellows Zürich America-RJ Bordeaux Sporting Real Madrid Antibes |
? 90 40 ? ? ? 1 1 29 |
? ? (1) ? ? ? (0) (0) (8) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 1930 | Brazil | 3 | (0) |
Fernando Rubens Pasi Gidičeli - u Brazilu je često samo Fernando - (1. mart 1906, Rio de Žaneiro - 28. decembar 1968, Rio de Žaneiro) je bio brazilski fudbaler. Učestvovao je na Svetskom prvenstvu 1930. godine i igrao je za klubove u Brazilu, Italiji, Švajcarskoj, Francuskoj, Portugaliji i Španiji. Takođe je delovao kao agent igrača i podstakao brojne seobe igrača iz Južne Amerike u Evropu. Bio je poznat po mornarskoj kapi koju je nosio tokom igranja.
Karijera[uredi | uredi izvor]
Gidičeli je rođen u Rio de Žaneiru. Tehnički nadaren centralni vezista italijanskog porekla, karijeru je navodno započeo oko 1924. godine u FK America na severu Rio de Žaneira, tada jednim od najboljih klubova fudbala Karioka.[1] U julu 1927. prešao je na jug i pridružio se FK Fluminense, za koji je igrao 90 puta do juna 1931.[2]
Na Svetskom prvenstvu 1930. u Urugvaju, debitovao je za fudbalsku reprezentaciju Brazila, u utakmici koju je izgubila sa 1:2 protiv Jugoslavije. Igrao je i u drugom meču u kojem je Brazil savladao Boliviju sa 4: 0. Njegov treći i poslednji meč u nacionalnoj utakmici dogodio se u avgustu iste godine, kada je Brazil savladao Jugoslaviju u Riju 4:1. Jugoslovenski fudbalski savez ovaj meč nije smatrao zvaničnim.[3]
Između juna i avgusta 1931, on i nekoliko igrača iz FK Botafogo, pojačali su FK Vasko da Gama, takođe iz Rija, na putu u Evropu - jedinom drugom putovanju brazilskog kluba u Evropu od putovanja Club Athletico Paulistano 1925. U dvanaest utakmica u Portugaliji i Španiji - između ostalih protiv FK Barselona, FK Porto, FK Benfika i FK Sporting iz Lisabona - Vasko je trenirao Hari Velfer osam puta.[4]
Fernando Gidičeli ostao je u Evropi i izabrao je da igra kao profesionalac u Italiji - fudbal u Riju je tada još uvek bio amaterski sport - za FK Torino. To je mogao i da radi, jer su ga smatrali oriundom, italijanskim emigrantom koji se vratio kući. Njegova odlična tehnika naišla je na veliko priznanje, međutim, njegov nedostatak borbenog duha bio je široko kritikovan i smatran nedostatkom u kontekstu stila fudbala koji se tada igrao u Italiji. Gidičeli je igrao od septembra 1931. do aprila 1933. za Torino. U prvoj sezoni kada je Torino postao osmi u ligi, generalno je bio deo standardne formacije, igrao je 28 puta, sa jednim golom. 1932/33 Torino je završio na sedmom mestu, Gidičeli je igrao samo dvanaest puta. Nakon ove sezone Torino ga je otpustio.[5]
Između sezona 1931/32 i 32/33 proveo je neko vreme opet u Riju. Tamo je ubedio Demostenesa Magalesa, svog naslednika u sredini kluba Fluminense, da mu se pridruži u Torinu. Demostenes je promenio ime u Demostene Bertini i tako dobio, bar u početku, pravo na italijansko poreklo.[6] Takođe u pauzi između nekoliko sledećih sezona, aktivno je regrutovao igrače iz Južne Amerike za evropske angažmane. Napadač centra Atilio Bernaskoni iz FK All Boys iz Buenos Ajresa preselio se na Gidičelijevu inicijativu 1933. godine u Torino.[7]
Priča se da je nakon toga Gidičeli imao ponudu da se priključi argentinskom FK River Plejt u Buenos Ajresu, međutim na početku sezone 1933/34 pridružio se tadašnjem švajcarskom prvoligaškom klubu Young Fellows Juventus [8] gde je 1933. igrao "Crno čudo" Fausto dos Santos, još jedan učesnik Svetskog kupa 1930. i Vaskovog putovanja u Evropu 1931. godine. U zimskoj pauzi vratio se u Rio, navodno pokušavajući da regrutuje igrače za Švajcarsku.[9] Gidičeli se nije vratio u Cirih, već je viđen da igra u Riju za FK America uz Heitora Kanalija - učesnika Svetskog kupa 1934. koji je sa Torinom započeo sezonu 1933/34 i tamo igrao devet puta, ali je klimu u severnoj Italiji smatrao „mučenjem".[10]
1934/35 Fernando Gidičeli igrao je u Bordou u Francuskoj, verovatno za FK Bordo. Na kraju sezone vratio se još jednom u Brazil, ovog puta ubedivši još neke igrače u mogućnosti koje ih čekaju u Italiji. Nakon plovidbe preko Atlantika, prvo pristanište bilo im je Lisabon, gde su dobili vesti o početku Drugog italijansko-abisinskog rata. Stoga su odlučili da neće nastaviti put do svog predviđenog odredišta. Međutim, ubrzo ih je preuzeo FK Sporting gde su bili prvi Brazilci u klupskoj istoriji.[11]
Gidičeli je trebalo da igra samo dve utakmice za Lisabonski klub: jednu prijateljsku i utakmicu za prvenstvo Lisabona, gde je izbačen nakon razgovora sa sudijom.
Fernando je prešao u Real Madrid, postajući prvi Brazilac u istoriji kluba. Decembra 1935. igrao je protiv Rasing Santandera - jedini ligaški meč za klub. Nakon toga imao je probleme sa trenerom, koji ga je zbog toga suspendovao.[12]
U januaru 1936. godine bio je u Francuskoj, igrajući za FK Antibes poslednji klub za koji je odigrao 10 mečeva prve divizije postigavši jedan gol do kraja sezone 1935/35. [13] Godine 1936/37 odigrao je još 19 mečeva za Antibes u kojima je postigao sedam golova. Antibes je završio sezonu na 13. mestu.[14]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Many sources report, that Giudicelli played for America FC before joining Fluminense. However, it has not been possible to verify this using standard literature about America FC or pertinent web sites.
- ^ Estatisticas Fluminense (per 15 January 2012)
Note: these statistics include him as "Giudicelli", albeit him being listed in contemporary line-ups generally as "Fernando." - ^ Marcelo Leme de Arruda: Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 1923–1932, RSSSF-Brasil, 28 February 2009 (matches 53, 54 and 56)
- ^ Jorge Costa: Excursão do Vasco da Gama a Europa em 1931, Arquivo de Súmulas, 24 October 2010
- ^ Giudicelli Ferdinando, enciclopediadelcalcio.it (per 15 January 2012).
- ^ Mário Filho: O negro no futebol brasileiro, 1947, p. 183. Filho used Démosthenes to demonstrate that Brazilian players rather abandoned their names than their nationality for the sake of playing professionally in Europe. See, e.g. Fausto dos Santos and Jaguaré Bezerra de Vasconcelos, who for this reason renounced the continuation of a well paid stint with FC Barcelona.
- ^ Bernasconi Ginge oggi a Napoli, La Stampa, 22 August 1933, p. 4
- ^ Giudicelli va in Svizzera, La Stampa, 20 August 1933, p. 4
- ^ Girardengo partite per l'Argentina: Giudicelli importatore di brasiliani per in Svizzera, La Stampa, 29 December 1933, p. 7
- ^ Giudicelli e Canalli giocano in un squadra brasiliana, La Stampa, 25 March 1934, p. 6
- ^ Jaguaré, ex-meta barcelonista quería ir a Italia y si e queda en Lisboa, El Mundo Deportivo, 23 October 1935, p. 1
- ^ Luis Miguel González: Los primeros: Giudicelli, Canario, Didí y Evaristo, Real Madrid, 11 August 2005
- ^ Almanach du football éd. 1935/36. Paris 1936, p. 44
- ^ Almanach du football, éd. 1936/37. Paris 1937, p. 43
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Marcelo Rozenberg: Fernando Giudicelli Ex-meia do América-RJ, Flu, Torino e Real Madrid Arhivirano 2012-12-17 na sajtu Archive.today
G Žoel • G Veloso • O Briljante • O Žervazoni • O Oskarinjo • O Hose Luis • S Benevenuto • S Fausto • S Fernardo • S Fortes • S Ermoženes • S Ivan Maris • S Pamplona • N Araken • N Benedikto • N Karvalo Leite • N Doka • N Manoelzinjo • N Moderato • N Nilo • N Poli • N Preginjo (k) • N Rusinjo • N Teofilo • Trener: Pindaro |
