Fosorijalni organizam
Fosorijalni organizam je životna forma životinja koja poseduje adaptacije za kopanje podloge[1]. Većina fosorijalnih vrsta vodi podzeman način života, dok pojedine vrste žive nadzemno. Naziv fosorijalan se stoga ponekad ograničava samo na podzemne organizme, dok se nadzemni organizmi sposobni da kopaju nazivaju semifosorijalni (polufosorijalni)[1].
Adaptacije fosorijalnih organizama[uredi | uredi izvor]
Anatomske adaptacije koje omogućavaju fosorijalni način života su raznovrsne i uključuju značajne promene u obliku tela i građi ekstremiteta (izduženi prsti i jaki nokti krtica), ali i organe poput surle i kljova kod surlaša i svinja.
Značaj fosorijalnog načina života[uredi | uredi izvor]
Kod organizama koji vode nadzeman način života fosorijalne adaptacije omogućavaju pronalazak hrane, beg od predatora ili preživljavanje nepovoljnih klimatskih uslova (hibernacija i estivacija). Kod podzemnih fosorijalnih organizama adaptacije su brojnije i omogućavaju lakše kretanje kroz podlogu, pronalazak hrane i partnera, pravljenje podzemnih gnezda i uzgoj mladih, kao i beg od predatora/kompetitora[2].
Primeri fosorijalnih životinja[uredi | uredi izvor]
- rovac
- ose kopačice
- tuatara
- bregunica
- vombat
- torbarska krtica
- oklopnik
- kunići i pike
- jež
- krtice
- slepo kuče
- viskača
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Rose, K. D. (2006). The Beginning of the Age of Mammals. Johns Hopkins University Press, Baltimore. ISBN 978-0-8018-8472-6.
- ^ Arora R. 2003. Encyclopaedia of Evolutionary Biology. Anmol Publications PVT. LTD. ISBN 81-261-1500-9. str. 293-299.