Hvalimir (knez Travunije)
 | Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
| Hvalimir | |
|---|---|
| Porodica | |
| Potomstvo | Čučimir i Dragimir |
| Roditelji | Krajina ćerka kneza Vlastimira |
| Dinastija | Belojevići |
| Prethodnik | Krajina |
| Naslednik | Čučimir potom i Dragimir |
Hvalimir (Φαλιμέρης[1]) je bio knez Travunije, koji je vladao tokom druge polovine IX veka[2].
Pripadao je lozi Belojevića. Bio je sin kneza Krajine (sin kneza Beloja koji je vladao oblašću između dubrovačkog zaleđa i Boke Kotorske sa centrom u današnjem Trebinju[3]) i kćerke kneza Srbije Vlastimira, među kojima je sklopljen brak pre sredine IX veka.[4] Hvalimir je nasledio svog oca na mestu kneza Travunije, a njega je nasledio sin Čučimir. Obojica su poznati samo po imenu[4] i pominje ih samo vizantijski car Konstantin Porfirogenit u svom delu „O upravljanju Carstvom”.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ferjančić, Božidar; Maksimović, Ljubomir (1959). Vizantijski izvori za istoriju naroda Jugoslavije, tom 2 (na jeziku: srpski). Beograd: Naučno delo. str. 62. OCLC 632806125.
- ^ Venance Grumel, La chronologie, Paris 1958, 390 p.
- ^ P. Radonjić, „Velaj”, u: Srpski biografski rečnik, II tom, ur. Čedomir Popov, Novi Sad 2008, pp. 109—110.
- ^ a b Veselinović, Andrija; Ljušić, Radoš (2001). Srpske dinastije. Novi Sad: Plantoneum. str. 24. ISBN 86-83639-01-0.
Izvori i literatura[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Moravcsik, Gyula, ur. (1967) [1949]. Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (2. izd.). Washington: Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies.
- Ferjančić, Božidar (1959). „Konstantin VII Porfirogenit”. Vizantijski izvori za istoriju naroda Jugoslavije. 2. Beograd: Vizantološki institut. str. 1—98.
- Živković, Tibor (2012). De conversione Croatorum et Serborum: A Lost Source. Belgrade: The Institute of History.
- Živković, Tibor (2013). De conversione Croatorum et Serborum: Izgubljeni izvor Konstantina Porfirogenita. Beograd: Zavod za udžbenike.
- Pertz, Georg Heinrich, ur. (1845). Einhardi Annales. Hanover.
- Scholz, Bernhard Walter, ur. (1970). Carolingian Chronicles: Royal Frankish Annals and Nithard's Histories. University of Michigan Press.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Blagojević, Miloš; Medaković, Dejan (2000). Istorija srpske državnosti. 1. Novi Sad: Ogranak SANU.
- Veselinović, Andrija; Ljušić, Radoš (2002). Rodoslovi srpskih dinastija. Novi Sad: Platoneum.
- Veselinović, Andrija; Ljušić, Radoš (2008). Srpske dinastije (2. izd.). Beograd: Službeni glasnik.