Hotelijerstvo

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Hotelijerstvo se definiše kao integralni deo ugostiteljske delatnosti koji prvenstveno obezbeđuje zadovoljenje potreba potrošača u smeštaju, a zatim u ishrani i piću i drugim uslugama koje poboljšavaju sadržaj boravka u hotelijerskim objektima i odgovaraju zahtevima tražnje.[1]

Etimologija[uredi | uredi izvor]

Izvodi se iz latinskih hospes,[2]što znači "domaćin","gost" ili "stranac".Hospes je fomiran od hostisa, što znači "stranac" ili "neprijatelj". Prema metonimiji, latinska reč ′bolnica′ znači gostinjska kuća, gostionica. Hospes/hostis je koren za engleske reči host, gostoprimstvo, hostel i hotel.

Nastanak i razvoj hotelijerstva[uredi | uredi izvor]

Persija[uredi | uredi izvor]

Prvi ugostiteljski objekti za smeštaj pojavljuju se u Persiji, na Iranskoj visoravni. Bili su to karavan-saraji i hanovi. Hanovi su podizani na putevima pored mesta gde je bilo pitke vode. Glavni korisnici usluga smeštaja, ishrane i pića u ovim objektima su bili trgovci, koji su u tim drevnim vremenima bili spona između stare Indije i antikih naroda južne Evrope.[3].

Antička Grčka[uredi | uredi izvor]

U staroj Grčkoj od domaćina se očekivalo da se pobrine da se zadovolje potrebe njegovih gostiju. U grčkom društvu sposobnost osobe da se pridržava zakona gostoljubivosti određuje plemenitost i društveni položaj. U najstarijoj evropskoj civilizaciji, postojali su posebni ugostiteljski objekti-ksenodohije, koji su se isticali visokim stepenom higijene i komfora, a bili su namenjeni uglavnom strancima. U karakteristične objekte ove vrste mogu se ubrojiti leshe, pandokeje, katagonije i katalizeje. [4].

Rimska imperija[uredi | uredi izvor]

U vreme Rimske imperije, kada su izgrađeni prvi putevi i osnovni gradovi, trgovci i drugi bogati putnici su putovali u različite elove zemlje. Iskopine Herkulanuma i Pompeje pokazuju, da u tom podneblju, pre više od dve hiljade godina bilo različitih ugostiteljskih objekata. Na rimskim putevima prvo su se pojavila jednostavna konačišta, gde se moglo samo prenoćiti, dok su hranu i piće putnici nosili sa sobom. Kasnije su uz ova konačišta dograđivane posebne prostorije u kojima su se mogli dobiti hrana i piće. Uz njih su se potom pojavile i konjušnice. Ovi ugostiteljski objekti imali su različite nazive, kao:mansio,diversorium,stabulum. Od ostalih objekata treba pomenuti još tabernae(gostionice za mornare i trgovce),stationes(prenoćišta na poštanskim stanicama) i palatiae(namenjene visokim carskim ili stranim ambasadorima).[5]B

Srednji vek[uredi | uredi izvor]

Iako se srednji vek naziva mračnim periodom Evrope, jer je religija surovo progonila jeretička učenja i samim tim usporavala društveno-ekonomski i kulturni razvoj,prvi hotelpočinje da radi upravo u to doba. Bio je to "Rouneu hotel Couronne"izgrađen u Ruanu, Francuskoj 1345. godine. Ovaj hotel je imao simbolično značenje za stvarni razvoj hotelijerstva, jer se hoteli razvijaju tek u XVIII veku. U Švajcarskoj su prvi hotelski objekti izgrađeni u Badenu ko Ciriha u vidu tzv.banjskih paviljona. U Italiji prvi objekat hotelskog tipa izgrađen je u Padovi 1450. godine.[6]

XIX vek[uredi | uredi izvor]

U devetnaestom veku dolazi do brojnih inovacija koje su uveliko uticale na dalji rast i razvoj hotelijerstva. Pojava i razvoj železnice(1825. goine)i organizovana putovanja duboko su se odrazili na vrstu i kvantitet putničkih usluga. Železnica je brzo potisla komplikovanu mrežu službi poštanskih kočija, pa su do sredine XIX veka one kao prevozno sredstvo nestale sa puteva. Usputne gostionice postale su žrtva razvoja železnice isto kao i poštanska kočija. Vlasnici poštanskih kočija su se prilagodili železnici tako što su nudili usluge prevoza u okviru lokalnog saobraćaja. Isto tako su se prilagodili i hoteli, jer je veliki obim putovanja koje je obezbeđivala železnica prouzrokovao povećanje zahteva za smeštaj putnika.

Prerastanje velikih evropskih gradova kao što su London, Pariz, Beč i drugi u svetske centre moći i trgovine, sa svoje strane, doprinelo je i razvoju hotelijerstva. Hoteli postaju vrlo luksuzni objekti i razvrstavaju se u kategorije. Ovaj period u razvoju hotelijerstva ostao je zapamćen i po pojavi Cezara Rica, „kralja hotelijera“ i „hotelijera kraljeva“. U svojoj najranijoj mladosti Ric postaje direktor tada najpoznatijeg i najluksuznijeg švajcarskog hotela“Nasional”On je takođe čuven po maksimi koju je proklamovao:„Gost je uvek u pravu“. Za period vladavine kralja Edvarda VII, sina kraljice Viktorije, karakteristično je luksuzno hotelijerstvo. Viša i srednja klasa koje su uživale u udobnom životu i izobilju zahtevale su visok stil i komfor hotela. U Nici, kao „zvezdi“Azurne obale vremenom je izrastao niz velikih priobalnih hotelau čuvenoj ulici-šetalištu(Englesko šetalište).[7]

Hotelijerstvo kao uslužna privredna delatnost[uredi | uredi izvor]

Hotelijerstvo kao složena privredna delatnost je usmerena na zadovoljenje društvenih potreba u smeštaju, ishrani i piću na ugostiteljski način, specifičnih potreba rezidenata, poslovnih ljudi i turista i ostvarenje dobiti hotela. Bliže pojašnjenje navedenog određenja hotelijerstva ukazuje na sledeće zaključke:

  • hotelijerstvo zadovoljava društvene potrebe ljudi u ugostiteljskim uslugama;
  • hotelijerstvo zadovoljava specifične potrebe:rezidenata, tj. domaćeg stanovništva(organizovanje venčanja, raznih godišnjica, koktela),

poslovnih ljudi(kancelarijske i višejezične sekretarske usluge, teleks i telefaks, foto-kopiranje i dr.) i turista(korišćenje sportskih terena, dvorana, bazena i dr.);

  • hotelijerstvo je uslužna delatnost, jer pripada tercijarnom sektoru privrede;
  • hotelijerstvo je složena delatnost, jer se ispoljava u obuhvatanju poslova:proizvodnog karaktera(pripremanje toplih i hladnih jela)

uslužnog karaktera(posluživalje poslastica i peciva) organizacionog karaktera(organizovanje skupova) trgovinskog karaktera(prodaja suvenira) rekreativno-zdravstvenog karaktera(korišćenje teretana i dr.) i

  • zadovoljenje potreba u smeštaju, ishrani i piću na ugostiteljski način podrazumeva da se pri njihovom izvršavanju koristi posebna tehnika hotelijerskog, odnosno restoranskog poslovanja.[8] Misija hotelijerstva nije samo u tome da u svojim objektima ponudi smeštaj, ishranu i piće u određenom kvantitetu i kvalitetu, već da ponudi i gostoprimstvo.[9]

Značaj hotelijerstva za razvoj turizma[uredi | uredi izvor]

Hotelijerska delatnost postala je osnovni privredni činilac turističke ponude. Svoju ulogu u razvoju turizma hotelijerstvo ostvaruje i u nerazvijenim, a turistički atraktivnim područjima. Izgradnjom smeštajnih i uslužnih kapaciteta hotelijerstvo utiče na povećanje zaposlenosti domicilnog stanovništva, a potrošnjom roba drugih delatnosti s tog područja stvara dodatno tržište i time podstiče njihov rast i razvoj. U poslednjim decenijama hotelijerstvo doprinosi razvoju turizma, ali istovremeno turizam ima povrano dejstvo na razvoj samog hotelijerstva.

U funkcionalnom smislu međuzavisnost se ispoljava time što je hotelijerstvo jedan od osnovnih nosilaca i ostvarenja turističkog boravka, dok je turizam podsticajni činilac iskorišćenja hotelijerskih kapaciteta, rasta i razvoja hotelijerstva u celini.

U ekonomskom smislu međuzavisnost se ispoljava time što se hotelijerstvo javlja kao elemenat turističke ponude, te obimom asortimana i kvalitetom hotelijerskih usluga i proizvoda povretno utiče na obim i strukturu turističke tražnje. Istovremeno, turistička tražnja uslovljava razvoj hotelijerstva formiranjem određenog nivoa tražnje za hotelijerskim uslugama i proizvodima, odnosno povvećanjem njegovih prihoda.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Čačić, Krunoslav. Hotelijerstvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. str. 7. 
  2. ^ Levis, Charlton. An Elementary Latin Dicionary. str. 371. 
  3. ^ Čačić, Krunoslav. Hotelijertvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. str. 21. 
  4. ^ Čačić, Krunoslav. Hotelijerstvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. str. 21. 
  5. ^ Čačić, Kruoslav. Hotelijerstvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. str. 21. 
  6. ^ Nikolić, Miodrag. Hotelijerstvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. str. 22. 
  7. ^ Nikolić, Miodrag. Hotelijertvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. str. 23,24. 
  8. ^ Bakić, Ognjen. Agencijsko i hotelijersko poslovanje. str. 53,54. 
  9. ^ Nikolić, Miodrag. Hotelijerstvo za IV razred ugostiteljsko-turističke škole. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Хотелијерство&oldid=27044163”