Црвеноврати легањ
| Crvenovrati leganj | |
|---|---|
| |
| U Portugaliji | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | C. ruficollis
|
| Binomno ime | |
| Caprimulgus ruficollis Temminck, 1820
| |
| |
| Areal
u vreme gnežđenja
u vreme zimovanja
| |
Crvenovrati leganj (lat. Caprimulgus ruficollis) najveća je vrsta legnja koja se sreće u Evropi. Gnezdi se na Pirinejskom poluostrvu i severnoj Africi i migriga u tropsku zapadnu Afriku.
Taksonomija[uredi | uredi izvor]
Ime roda lat. Caprimulgus dolazi od latinske reči capra, "koza dadinja" i glagola mulgere, što znači "musti", a sve to iz mita da ova ptica sisa mleko kozama, dok specijski deo imena ruficollis dolazi od latinskog rufus, "crven" i collum što znači "vrat".[2]
Postoje dve podvrste: nominalna podvrsta ruficollis, gnezdi se na Pirinjeskom poluostrvu i desertorum koja se gnezdi u severnoj Africi. Severnoafrička forma desertorum je svetlija od evropske forme i ima drugačije šare u osnovi primarnih pera: tane i narandžaste pojaseve slične debljine, koji su drugačije debljine; uži narandžasti i daleko deblji tamni pojasevi kod ruficollis-a.[3]
Opis[uredi | uredi izvor]
Raznoliko perje podseća na legnja. Odrasla ptica je lišaj-sivo obojena, isprugana bež, kestenjastim i crnim peckama. Donje perje je takonje isprugano. Duži je i sa dužim krilima od većine široko rasprostranjenih vrsta i ima crveni okovratnik. Oba pola imaju bele tufne na primarnim perima krila, bočnim perima repa i na vratu. Tokom dana legalj leži nepomično i nečujno na zemlji, sakriven svojim kamuflažnim perjem. Teško ga je detektovati, budući da liči na suvu granu prekrivenu lišajevima ili na deo kore drveta. Dužina tela je oko 32 centimetra, a raspon krila 64 centimetra. Kao i druge vrste legnjeva, ima velika usta, dugačka krila i mekano perje koje mu omogućava nečujni let tokom noći, kada traga za plenom.
Oglašavanje[uredi | uredi izvor]
Oglašava se repetativnim mehaničkim kjok-kjok-kjok..., koje ima oscilacije u visini zvuka kako ptica okreće glavu levo-desno. Kada se oglašava zujanjem, ptica leži na zemlji ili je šćućurena na grani, ali kada peva, to radi sa visokog mesta predodređenog za pevanje. Tokom udvaranja, a ponekad i tokom drugih perioda, oglašava se mehaničkim zvukom, oštrim škripućim zvukom, koji pravi udarajući oba krila istovremeno o leđa.
Stanište[uredi | uredi izvor]
Otvorene peščare sa drvećem ili žbunjem su mesta na kojima lovi crvenovrati leganj. Leti u sumrak i svitanje, lakim i nečujnim letom sličnom onom kojim lete nićni leptiri. Hrani se krepuskularnim insektima, kao što su noćni leptiri.
Gnežđenje[uredi | uredi izvor]
Ovo je kasni migrant koji se ponekad pojavljuje na gnezdilištima krajem aprila i početkom maja. Ne pravi gnezdo, već dva izdužena jaja polaže direktno na zemlju. Najbolja zaštita gnezda je ptica koja leži na jajima ili ptićima.
Status i rasprostranjenje[uredi | uredi izvor]
Lutanje[uredi | uredi izvor]
Vrsta se pojavila kao lutalica dva puta u severnoj Evropi, u Nortamberlandu, Britaniji u oktobru 1856. godine,[3] i u Danskoj 1991. godine.[4] Ptica iz Nortamberlanda je upucana kod Kilingvorta 5. oktobra od strane lovca, a uzorak je kupio Džon Hanok.[5] In 2006, Keith Vinicombe and Dominic Mitchell cast doubt on the British record, believing that the lack of detail around the circumstances of finding indicated that a mistake or fraud could not be ruled out.[6] Komitet za nalaze britanske ornitološke unije je proučio uzorak i ustanovio da se radi o crvenovratom legnju.[3][7] Uzorak iz Briotanije je prvi povrđeni nalaz ove vrste sa jesenje migracije na ostrvu i poreklom je sa Pirinejskog poluostrva i pripada podvrsti ruficollis. Ptica nađena u Danskoj takođe pripada ovoj podvrsti. Ranije se verovalo da je britanska ptica afrička podvrsta desertorum, jer je uzorak dosta izbledeo od sedenja u muzejskoj zbirci.[3][8] Postoje nalazi ove vrste van areala rasprostranjenja iz 90-ih godina dvadesetog veka iz jugoistočne Francuske, Malte, Kanarskih ostrva, Hrvatske, Izraela i Sicilije.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ BirdLife International (2012). „Caprimulgus ruficollis”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 26. 11. 2013.
- ^ Jobling 2010, str. 90, 341
- ^ a b v g d Melling, Tim (2009). Should Red-necked Nightjar be on the British List? British Birds 102(3): 110-5 (this article contains three photographs of the 1856 Northumberland Red-necked Nightjar specimen)
- ^ Christensen, Rolf (1996) A Red-necked Nightjar in Denmark Birding World 9(4): 152 (this short note contains a photograph of the Danish specimen)
- ^ Palmer, Philip (2000). First for Britain and Ireland 1600-1999. ISBN 978-1-900159-41-8.
- ^ Mitchell, Dominic and Keith Vinicombe (2006) Birds of Britain - the complete checklist
- ^ British Ornithologists’ Union Records Committee (2007) British Ornithologists’ Union Records Committee: 34th Report (October 2006)[mrtva veza] Ibis 149:194-7
- ^ Cleere, Nigel (2001) The identity of the British record of Red-necked Nightjar British Birds 94(8): 393
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. str. 90,341. ISBN 978-1-4081-2501-4.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji na Ostavi
Podaci na Vikipodacima
Taksonomija na Vikivrstama