Četvrti lateranski sabor

Četvrti lateranski sabor je dvanaesti vaseljenski (ekumenski) sabor po Katoličkoj crkvi. Sazvao ga je papa Inokentije III, papskom bulom od 19. aprila 1213. godine. Sabor se održavao od 11. do 30. novembra 1215. godine.

Na Četvrtom lateranskom saboru učestvovali su prvi put i prelati s evropskog istoka, iz Češke, Ugarske, Litvanije i Estonije. Pred 404 biskupa, čija su imena i dalje poznata, i dvostruko većim brojem opata, na svega tri sednice raspravljana su pitanja veoma značajna za ustrojstvo i disciplinu Crkve. Bilo je to vreme vrhunca papske moći, kada je za pontifikata Inokentija III hrišćanski svet ponovo, posle Četvrtog krstaškog rata (1204), bio neko vreme sjedinjen.

Odluke

Sedamdeset kapitula donesenih na Koncilu obznanilo je odluke kojima su osuđena verovanja albižana Joakima od Tura i Joakima od Fiore. Koncil je, takođe, dao klasično značenje i ovlašćenja kasnije u istoriji ozloglašenoj inkviziciji. Odredio je da vernik godišnje barem jednom mora da pristupi ispovesti i pričešću. Naposletku, tom prilikom je određeno pravilo da dijeceze ne mogu ostati bez poglavara duže od tri meseca i ustanovljena je obaveza sazivanja lokalnih sinoda i generalnih skupština monaških redova. I Četvrti lateranski koncil je pred sebe stavio rešavanje svetovnih pitanja: tom prilikom je Simon od Monfora dobio u feud grofoviju Tuluz, najveće albižansko uporište, osuđena je Velika povelja sloboda (Magna Charta Libertatum), koju su 1215. godine engleskom kralju Jovanu bez Zemlje nametnuli pobunjeni baroni i, naposletku, Evropa je ponovo pozvana u veliki krstaški rat.

Četvrti lateranski koncil je u budućnosti imao veliki značaj i za srpsku istoriju. Koncilska odredba kojom je bilo zabranjeno postojanje dva biskupa prestola u jednoj dijecezi, povremeno je postala prepreka ostvarenju privilegija obećanih Srbima, koji su se u 16. i 17. veku naselili na rubovima Habzburškog carstva.

Vidi još

• Prvi lateranski sabor
• Drugi lateranski sabor
• Treći lateranski sabor

Literatura

• Linč, Džozef H. (1999). Istorija srednjovekovne crkve. Beograd: Clio.