Šišatovački apostol
Šišatovački apostol je srednjovekovna rukopisna knjiga na pergamentu. Predstavlja prepise delova Dela apostolskih ѕa bogoslužbene potrebe.
Na zahtev arhiepiskopa Nikodima, rukopis je izradio jeromonah Damjan 1324. godine, u gradu Ždrelu kod Peći. Pisan je srpskom redakcijom staroslovenskog jezika. Sadrži čitanja za sve dane od Uskrsa do kraja Velike nedelje, čitanja u mesecoslovu i nekoliko prigodnih čitanja. Nakon teksta apostola, navedeni su prokimeni i aleluje sa stihovima u osmonedeljnom ciklusu od pete do osme nedelje i kratka uputstva o opštim službama. Na posledljem listu nalazi se Damjanov kolofon.[1]
Među knjigama manastira Šišatovac, apostol se prvi put pominje 1753. godine. 1772. godine rukopis je odnet u Beč, gde se proučavao zajedno sa ostalim spisima fruškogorskih manastira. Rukopis se vraća manastiru tek 1819. godine na zahtev Vuka Karadžića.
Tokom Drugog svetskog rata i nemačke okupacije manastir Šišatovac je razoren a apostol zajedno sa većim delom rukopisa prebačen u Zagreb. Nakon završetka rata 1946. godine kodeks je vraćen i smešten u Biblioteku srpske Patrijaršije u Beogradu, gde se i danas čuva pod brojem 322. [2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Manastir Šišatovac”. Arhivirano iz originala 01. 11. 2013. g. Pristupljeno 28. 12. 2018.
- ^ [1] Šišatovači apostol, Dimitrije E. Stefanović, Manastir Šišatovac : zbornik radova, 1989, 66-72, Beograd : Srpska akademija nauka i umetnosti, Novi Sad : Matica srpska. ISBN 978-86-7179-004-8.
