Štitarica (Vučitrn)
Štitarica | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Kosovskomitrovački |
| Opština | Vučitrn |
| UNMIK | Vučitrn |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 788[1] |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 49′ 38″ S; 20° 55′ 51″ I / 42.827197222222225° S; 20.93092777777778° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 502 m |
.svg)  Štitarica Štitarica na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 42000 |
| Pozivni broj | +383 (0)28 |
| Registarska oznaka | 02 |
Štitarica (alb. Shtitaricë) je naselje u opštini Vučitrn, Kosovo i Metohija, Republika Srbija. Prema popisu stanovništva iz 2011. godine, selo je imalo 788 stanovnika, uključujući i 788 Albanaca.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Selo je u ravnici, zbijenog tipa. Oranice su sa smoničavom i rastresitom zemljom i na njima uspevaju sve žitarice i voće. Priključeno je na gradski vodovod i sistem za navodnjavanje. Oko železničke stanice ima jedan broj telefonskih priključaka. Smešteno je na padini planine Čičavice, pored železničke stanice Vučitrn. Udaljeno je od Vučitrna oko 4 km. Kroz selo protiče Proni Češmes (Česmin potok)
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ime sela došlo je po srednjovekovnom zanimanju njegovog stanovništva (izrada štitova), kao i imena mnogih čičavičkih sela: Streoce, Šavci, Uljare, Drvare, Kolo. U turskom popisu oblasti Brankovića iz 1455. upisano je pod istim imenom sa 52 srpske kuće i popom Redulinom. Srbi su se raselili sredinom 19. veka, kada su došli Albanci iz Ljumi Barde iz Severne Albanije i muhadžiri iz topličke Velike Plane, tako da se sadašnji žitelji Albanci prezivaju po ovom selu - Plana. Godine 1922. doseljene su dve kuće na dobijenu zemlju. Svoje groblje nemaju, već se ukopavaju u Pantini i Vučitrnu. Prilikom doseljavanja najstarijeg arbanaškog roda (Mehola) u selu su živeli Srbi. Kao da sadašnji Albanci u selu ne znaju jesu li ti Srbi imali svoju zemlju ili bili čifčije u nekoga. Navode samo da je predak Mehola (Hadži Zećir) zajedno sa Šiškovićima iz Vučitrna kupio selo od nekoga (Hadži Zećir 1/3, a Šiškovići 2/3) i uselio se u nj. Po useljenju Mehola i dovođenju čifčija Arbanasa na seoski deo Šiškovića Srbi čifčije su se raselili.
Poreklo stanovništva po rodovima[uredi | uredi izvor]
Podaci o poreklu stanovništva su iz 1939. godine.[2]
- Mehol (5 k.), (alb. Mëhole) od fisa Gaša. Doselili se iz Ljumi Barda u Sev. Albaniji. Prvo su „pali“ u Taradžu, pa u Bukoš i najzad u Štitaricu sredinom 19. veka, pošto su kupili zemlju u njoj. Pojasevi u 1934. od doseljenja u Štitaricu: Hadži Zećir, Kariman, Azem, Adem (45 godina).
- Arifović (alb. Arifi) (2 k.), od fisa Beriša. Doselio se iz Dubove (Peć) posle Mehola. Bio čifčija u Šiškovića.
- Belešković (3 k.), (alb. Beleshku) poislamljeni i poarbanašeni Srbi. Na islam prešli u Toplici, odakle su se doselili 1878 (iz V. Plane) kao muhadžiri zajedno sa ostalim muhadžirima svoga sela i svoga kraja.
- Jašarović (alb. Jashari) (1 k.), od fisa Gaša. Doseljen 1913. iz Košutova (K. Mitrovica) za čifčiju.
Kolonisti:
- Sekulići (1 k.). Doseljeni 1922. iz doline Ibra niže K. Mitrovice.
Demografija[uredi | uredi izvor]
Broj stanovnika na popisima:
| Godina | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stanovništvo | 300 | 374 | 451 | 661 | 814 | 879 | 788 |
 |
Etnički sastav[uredi | uredi izvor]
| Nacionalnost[1] | 2011. |
| Albanci | 788 (100%) |
| Ukupno | 788 |
Prema popisu iz 2011. godine Albanci su u ovom mestu činili većinu.[1]
Napomene[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- SANU, Srpski etnografski zbornik, knjiga LXXVIII, Odeljenje društvenih nauka, Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 39, ATANASIJE UROŠEVIĆ: KOSOVO, IU “Naučno delo“, Beograd, 1965
- Zadužbine Kosova (spomenici srpskog naroda), Eparhija raško-prizrenska, Prizren, Bogoslovski fakultet, Beograd, (1987). str. 525
