Разговор:Стефан Немањић (син Стефана Уроша I)
Stefan Uroša I Nemanjić[уреди извор]
Jedini muški članovi dinastije Nemanjić, koji su se krštenim imenom zvali Stefan, bili su jedan sin zetskog kneza Vukana Nemanjića (1158-1208) i Stefan Uroša I Nemanjić (1250/51-1252/53), najstarije dete srpskog kralja Uroša I Velikog Nemanjića (1218-1277) i Jelene Anđeline Paleolog (1235-1314), (a ne Jelene od Anžuja, kako je to nastalo mitom), umrlo u dobi od dve godine. Ostali vladari su samo dodavali ime Stefan ispred svojih vlastitih imena, po ugledu na vizantijske i druge vladare, koji su imali više vlastitih imena, ali i vladarska imena, Stefan je grčko ime, značenja ovenčan, krunisan, a Uroš je mađarsko ime, značena gospodar... Posle Stefana, Uroš I Veliki i Jelena, dobili su sinove: Dragutina (1252-1316) i Milutina (1254-1321) i kćerku: Branču (rođena 1256.). Srpski jezik sa prostora južne Srbije (Raška, Kosovo, Niš, Vranje, Pirot...) u kombinaciji sa jezikom Slovena iz vardarske Makedonije, sa sve naglascima, bio je jezik srednjovekovnih Srba, a nadimci ličnih imena u južnoj Srbiji: Janko - Janča, Stojan - Stojča ili Sto(j)ša, itd., prisutni su i danas.
Stefan Uroša I Nemanjić bez sumnje beše prvo dete svojih roditelja.