Spisak orbitalnih sistema za lansiranje

С Википедије, слободне енциклопедије

Ovo je lista konvencionalnih orbitalnih sistema za lansiranje. Sastoji se od lansirnih vozila i drugih konvencionalnih sistema koji se koriste za postavljanje satelita u orbitu.

Argentina[уреди | уреди извор]

Australija[уреди | уреди извор]

Brazil[уреди | уреди извор]

Kina[уреди | уреди извор]

Nekoliko raketa iz porodice Long March
Long March 2F

Evropska Unija[уреди | уреди извор]

Ariane 5

Francuska[уреди | уреди извор]

Nemačka[уреди | уреди извор]

Indija[уреди | уреди извор]

(S leva na desno) ISRO SLV, ASLV, PSLV, GSLV i GSLV Mk. III rakete
ISRO/DoS sistemi
Privatne agencije

Indonezija[уреди | уреди извор]

Iran[уреди | уреди извор]

Simorgh SLV

Irak[уреди | уреди извор]

  • Al AbidNapušten u fazi istraživanja i razvoja[11]

Izrael[уреди | уреди извор]

Italija[уреди | уреди извор]

Italijanske Rakete

Japan[уреди | уреди извор]

Mu rockets
H-II series
Εpsilon

Malaysia[уреди | уреди извор]

Novi Zeland[уреди | уреди извор]

Severna Koreja[уреди | уреди извор]

Tajvan[уреди | уреди извор]

Filipini[уреди | уреди извор]

Rumunija[уреди | уреди извор]

Sovjetski Savez i države naslednice[уреди | уреди извор]

Russia/USSR
Proton-K
Soyuz-FG
Dnepr-1
Angara Family


Ukraine

Južnoafrička Republika[уреди | уреди извор]

Južna Koreja[уреди | уреди извор]

Španija[уреди | уреди извор]

Turska[уреди | уреди извор]

Velika Britanija[уреди | уреди извор]

SAD[уреди | уреди извор]

Aktivne[уреди | уреди извор]

Atlas rockets
Delta rockets
Falcon rockets

Neaktivne[уреди | уреди извор]

Poređenje Saturna V, spejs šatla, tri rakete Ares i SLS Bloka 1
Titan rakete

Vidi još[уреди | уреди извор]

Reference[уреди | уреди извор]

  1. ^ „Argentina Missile Chronology” (PDF). Архивирано (PDF) из оригинала 2016-03-04. г. Приступљено 2012-12-30. 
  2. ^ „Argentina Plans First Domestic Satellite Launch”. Parabolic Arc. 2011-10-09. Архивирано из оригинала 2017-06-03. г. Приступљено 2013-08-02. 
  3. ^ а б в „Nov. 26, 1965: France Begins Launch Legacy with Diamant”. Space News. Приступљено 13. 8. 2022. 
  4. ^ „German startups launch mini-rocket challenge to SpaceX and co.”. France 24 (на језику: енглески). 2021-08-04. Приступљено 2022-05-19. 
  5. ^ „Department of Space,Annual Report 2020-21” (PDF). 4. 3. 2021. стр. 61. Архивирано из оригинала (PDF) 22. 11. 2021. г. „GEV for Orbital Re-entry Experiment (ORE): Launch with 1:8 scale RLV, targeted in first quarter of 2022. 
  6. ^ „Reusable Launch Vehicle”. www.vssc.gov.in. Приступљено 2022-10-28. 
  7. ^ „75 Major Activities of ISRO” (PDF). стр. 31. Архивирано из оригинала (PDF) 18. 2. 2022. г. „In ORE, a scaled up wing body will be taken to an orbit by an ascent vehicle derived from existing GSLV and it stays in orbit for a stipulated period, re-enter and lands on a runway autonomously. The ascent vehicle has first two stages of GSLV viz S139+4L40S & GS2 and a third stage with modified PS4 propulsion system. The winged body which is a scaled up version of the RLV in RLV-TD HEX-01 mission is the fourth stage and this is called Orbital Re-entry Vehicle (ORV). This has a deployable Landing Gear System. 
  8. ^ „ISRO developing heavy lift launch vehicles”. The Hindu. 30. 5. 2015. Архивирано из оригинала 12. 2. 2018. г. Приступљено 1. 6. 2015. 
  9. ^ „ISRO developing new rocket to replace PSLV”. The New Indian Express. 13. 10. 2022. Приступљено 16. 10. 2022. 
  10. ^ а б „Roket Pengorbit Satelit (RPS) Satellite Orbiting Rocket / Satellite Launch Vehicle SLV”. Архивирано из оригинала 2017-03-19. г. Приступљено 2016-04-08. 
  11. ^ „Al-Abid LV”. Архивирано из оригинала 2017-01-10. г. Приступљено 2014-07-06. 
  12. ^ „M-4S / Satellite Launch Vehicles”. ISAS. Архивирано из оригинала 2013-05-16. г. Приступљено 2013-01-07. 
  13. ^ „M-3C / Satellite Launch Vehicles”. ISAS. Архивирано из оригинала 2013-02-18. г. Приступљено 2013-01-07. 
  14. ^ „M-3H / Satellite Launch Vehicles”. ISAS. Архивирано из оригинала 2013-05-16. г. Приступљено 2013-01-07. 
  15. ^ „M-3S / Satellite Launch Vehicles”. ISAS. Архивирано из оригинала 2013-05-16. г. Приступљено 2013-01-07. 
  16. ^ „M-3SII / Satellite Launch Vehicles”. ISAS. Архивирано из оригинала 2012-10-18. г. Приступљено 2013-01-07. 
  17. ^ „Rocket Lab Celebrates Rich Ten-Year History”. Rocket Lab USA. 30. 6. 2016. Архивирано из оригинала 31. 7. 2020. г. Приступљено 29. 3. 2019. 
  18. ^ „TSLV”. Архивирано из оригинала 2017-03-02. г. Приступљено 2014-07-06. 
  19. ^ „Launch vehicles - Taiwan (Republic of China)”. Архивирано из оригинала 2020-08-03. г. Приступљено 2020-05-30. 
  20. ^ „Taiwan's TiSPACE Enters Crowded Small Satellite Launch Market with Large Ambitions - SpaceWatch.Global”. 20. 12. 2019. Архивирано из оригинала 2020-08-03. г. Приступљено 2020-05-30. 
  21. ^ „TECHNOLOGY - TiSPACE”. Архивирано из оригинала 2021-04-09. г. Приступљено 2019-12-28. 
  22. ^ „About | Arrc”. Архивирано из оригинала 2020-07-17. г. Приступљено 2020-05-30. 
  23. ^ „Home”. Архивирано из оригинала 2017-06-02. г. Приступљено 2016-02-07. 
  24. ^ „Adler smallsat launch vehicle”. Архивирано из оригинала 2017-07-13. г. Приступљено 2016-02-07. 
  25. ^ „Aldan microsat launch vehicle”. Архивирано из оригинала 2017-07-13. г. Приступљено 2016-02-07. 
  26. ^ „Aniva microsat launch vehicle”. Архивирано из оригинала 2017-07-13. г. Приступљено 2016-02-07. 
  27. ^ „Taymyr Microsat Launch Vehicle”. Архивирано из оригинала 2017-06-14. г. Приступљено 2016-02-07. 
  28. ^ „Кто зарабатывает на космосе в России и мире” [Making Money in Space: Russian and International Players] (на језику: руски). RBC Trends. 2021-05-17. Приступљено 2021-11-11. 
  29. ^ Golubeva, Alena (9. 4. 2021). „Максим Дегтярев: «Спрос на выведение грузов на орбиту будет расти»” [Maxim Degtyarev: "The demand for placing cargo into orbit will grow"]. GMK Center (на језику: руски). Приступљено 11. 5. 2021. 
  30. ^ „CHEETAH-1”. b14643.de. Архивирано из оригинала 2012-12-27. г. Приступљено 2013-02-02. 
  31. ^ „5t급 국산 우주 로켓엔진 불 뿜었다…하이브리드 로켓엔진 개발하는 이노스페이스는 어떤 기업인가” [A 5t-class domestic space rocket ignited it's engine... Who is Innospace, a company behind the development of a hybrid rocket engine?] (на језику: корејски). 27. 1. 2021. Приступљено 27. 7. 2021. 
  32. ^ Tong-hyung, Kim (2008-07-23). „Russia Dragging Feet Over Korean Rocket Launch”. Korea Times. Архивирано из оригинала 2011-05-22. г. Приступљено 2008-12-29. 
  33. ^ „South Korea's First Rocket Launch Might Be Put Off”. Space-Travel.com. 2008-07-24. Архивирано из оригинала 2009-01-29. г. Приступљено 2008-12-29. 
  34. ^ „UFS”. Архивирано из оригинала 2017-12-05. г. Приступљено 2014-07-06. 
  35. ^ „Black Prince (project)”. b14643.de. Архивирано из оригинала 2017-03-10. г. Приступљено 2019-11-11. 
  36. ^ „Startup Company Orbex Reveals Prime Rocket That Could Launch From The U.K. In 2021”. Forbes. 2019-02-07. Архивирано из оригинала 2019-11-04. г. Приступљено 2019-09-12. 
  37. ^ „Skyrora Reveals Launch Of Second Private Rocket From U.K. Soil”. Forbes. 2019-08-08. Архивирано из оригинала 2019-09-04. г. Приступљено 2019-09-12. 
  38. ^ „Jeff Bezos is not screwing around with his plans to colonize space”. ars Technica. 2016-09-12. Архивирано из оригинала 2017-12-03. г. Приступљено 2019-09-12. 
  39. ^ Wattles, Jackie (2022-05-11). „Watch a space startup spin a projectile into the sky at more than 1,000 miles per hour | CNN Business”. CNN (на језику: енглески). Приступљено 2022-08-13. 
  40. ^ Mars, Kelli (2021-10-26). „60 Years Ago: First Launch of a Saturn Rocket”. NASA. Приступљено 2022-08-13. 
  41. ^ Mohon, Lee (2021-03-31). „SA-4 Launches – March 28, 1963”. NASA. Приступљено 2022-08-13. 
  42. ^ Smith, Yvette (2020-02-26). „First Flight of Saturn IB”. NASA. Приступљено 2022-08-13. 
  43. ^ Mohon, Lee (2021-07-14). „Final Launch of the Saturn IB – July 15, 1975”. NASA. Приступљено 2022-08-13. 
  44. ^ „What Was the Saturn V?”. NASA Solar System Exploration. Приступљено 2022-08-13.