Bratstvo Ruralista
Bratstvo Ruralista je britanska umetnička grupa osnovana 1975. u mestu Vilou, Samerset, da bi slikala prirodu.
Njihov rad je figurativan sa snažnim pridržavanjem tradicionalnih veština. Preovlađuju slikarstvo u ulju i akvarelu, a uobičajeni su kombinovani mediji, grafika, crtež tušem i olovkom. Opisana je kao „neka vrsta reinvencije zanatskih esnafa Vilijama Morisa iz kasnog dvadesetog veka“.[1]
Poreklo[uredi | uredi izvor]
Grupa je osnovana kada su se Piter Blejk i njegova tadašnja supruga Jan Havort preselili u Velou, nakon što su dobili dozvolu da pretvore napuštenu železničku stanicu Velou u kuću. Ostali osnivači bili su Dejvid Inšo i još dva para: En Arnold i Grejem Arnold, i Eni Ovenden i Grejem Ovenden.[2] Naziv Bratstvo ruralista predložila je autorka Lori Li, pristalica grupe. Neki članovi nikada nisu bili zadovoljni „bratstvom“, jer je podrazumevalo isključivo muško članstvo.[3]
Piter Blejk navodi:
Formiran je suprotno od akademske prirode savremene umetnosti koja je verovala da su slike jedino valjane ukoliko se bave socijalnim temama, naš cilj je bio nastavimo jednu vrstu engleskog slikarstva. Mi volimo Semjuela Palmera, Stenlija Spensera, Tomasa Hardija, Elgara, engleske slikare pejzaža i prerafaelitsko bratstvo.[4]
Grupa definiše „ruralistu“ kao „nekog ko je iz grada a doseli na selo“.[2] Bratstvo je privuklo pažnju javnosti nakon Bi-Bi-Si TV dokumentarca, Leto sa Bratstvom, koji je emitovan 1977.[2]
Stil[uredi | uredi izvor]
Za razliku od prerafaelitskog bratstva, grupa nije promovisala (niti se pridržavala) manifesta. Tehnike i rad svakog umetnika ostaju raznovrsni sa zajedničkim evokacijom mističnog odgovora na poštovanje prirode i seoskog života. Neki od njihovih ostvarenja su intenzivno lični i ponekad nadrealistički u aranžmanu. Ipak, izražavali su zajedničko nezadovoljstvo apstrakcijom i radikalnim avangardizmom u umetnosti. Ovenden je izrazio gađenje prema apstraktnoj njujorškoj školi, koju je opisao kao „u najboljem slučaju dekorativnu, a u najgorem malo drugačiju od... neurotičnih maštanja“.[3]
Zauzvrat, pristalice avangardne umetnosti osudile su njihov rad kao sentimentalan i nostalgičan.[3] Kritičar Tom Lubol prigovorio je da nisu videli da je njihova mašta o mističkoj, dubokoj Engleskoj već bila potpuno kolonizovana komercijalnim slikama. Naveo je da su njihove netaknute vizije nespalog sveta proizašle su direktno iz lepe reklame za sapun ili osveživač vazduha.[5]
Kasnija istorija[uredi | uredi izvor]
Rad grupe je bio veoma široko rasprostranjen kada je Arden Šekspir naručio ilustracije od svojih članova koje prikazuju likove iz Šekspira, sa ciljem da se koriste na naslovnoj strani Ardenovih izdanja svake Šekspirove drame.[3]
Nakon šest godina grupa je izgubila neke od svojih članova. Do 1984. Dejvid Inšo, Jan Havort i Piter Blejk su otišli. Preostala četiri člana su nastavila grupu, ponekad im se pridružio Blejk. Održavaju izložbeni program kako u zapadnoj zemlji tako i u Londonu i članovi su Umetničkog kluba . Bili su gostujući umetnici na Real Turner Prize Show 2000.
Skorašnje[kada?] izložbe su uključivale radove sadašnjih i bivših članova.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Stuart Sillar, "Caro verbum factus est: British art in the 1960s", in Bart Moore-Gilbert, Cultural Revolution? The Challenge of the Arts in the 1960s, Routledge, New York, 1992, p.261
- ^ a b v Ian Chilvers, A Dictionary of Twentieth-Century Art, Oxford University Press, Oxford, 1999, p.97.
- ^ a b v g Andreae, Christopher, "One in a Pack of Ruralist Loners as a Group, the Ruralists Commanded More Attention Than They Would Have Done Separately They Exhibited Extensively", The Christian Science Monitor, October 9, 1992. p.16.
- ^ Rural life of pop art icon, Bristol Evening Post, June 19, 2007
- ^ Lubbock, Tom, "Escape Artists", The Independent, April 28, 2008, p.14.