Okupaciona terapija
Okupaciona terapija je jedan od najstarijih oblika tzv. radne terapije praktikovan prvo u psihijatrijskim ustanovama, a zatim i u svim drugim u kojima je to moguće. Cilj terapije je da motiviše klijente kako bi aktivno učestvovali u svrsishodnoj aktivnosti. Ukoliko je moguće najčešće su to oblici rada koji su zanimljivi, koji doprinose boljoj resocijalizaciji kao i pripremi za otpust i samostalni život. Okupaciona terapija najčešće se realizuje kao deo grupnog rada.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.
