Диференцијални пресек расејања

С Википедије, слободне енциклопедије
Расејање посматрано из угла класичне физике. Диференцијални попречни пресек приказан је црвеном бојом, јединични просторни угао зеленом бојом, а диференцијални пресек расејања се добија као однос те две величине.

Диференцијални пресек расејања се дефинише као број честица које се расеју у јединичном просторном углу у јединичном временском интервалу, подељен са флуксом упадног снопа и бројем центара расејања:

Диференцијални пресек расејања се односи на теорију расејања када се сноп идентичних честица усмери ка мети и на детектору се посматра расејање.[1]


Формула за диференцијални пресек расејања[уреди | уреди извор]

Како је:

то се једначина за диференцијални пресек узимањем још и да постоји само један центар расејања, своди на:

Одавде се види да диференцијални пресек расејања има димензију површине. Он се мери у области .

Тотални пресек расејања[уреди | уреди извор]

Тотални пресек расејања се добија када се диференцијални пресек интеграли по просторном углу:

Тотални пресек расејања даје ефективну површину на којој се дати сноп расејава. Та површина може бити цела сфера (код расејања на крутој сфери), а може се добити да ефективна површину дивергира (као што је случај код Радерфордовог расејања).

Расејање у једној димензији[уреди | уреди извор]

При расејању у једној димензији, угао расејања може имати само две вредности: 0 и π. Диференцијални пресек расејања се своди на коефицијенте рефлексије и трансмисије:

Види још[уреди | уреди извор]

Референце[уреди | уреди извор]

  1. ^ Теорија расејања, pp. 197-199, Квантна механика, Маја Бурић, јун 2015