Pređi na sadržaj

Jezdimir Lović

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
jezdimir lović
Jezdimir Lović
Lični podaci
Datum rođenja(1919-03-18)18. mart 1919.
Mesto rođenjaGornje Lopiže, kod Sjenice, Kraljevstvo SHS
Datum smrtiavgust 1943.(1943-08-00) (24 god.)
Mesto smrtiKrupice, kod Pljevalja, ND Crna Gora
Profesijatrgovački pomoćnik
Delovanje
Član KPJ od1940.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od14. decembra 1949.

Jezdimir Lović (Gornje Lopiže, kod Sjenice, 18. mart 1919 — Krupice, kod Pljevalja, sredina avgusta 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 18. marta 1919. godine u selu Gornje Lopiže, kod Sjenice. Poticao je iz siromašne seljačke porodice. Osnovnu školu završio je u rodnom selu 1931, a građansku školu završio je u Sjenici 1935. godine. Potom je u potrazi za zaposlenjem, otišao u Beograd. Posle duže potrage, primljen je u internat srpskog privrednog društva „Privrednik”, gde je danju radio kao šegrt u knjižari, a noću pohađao šegrtsku školu.[1]

Još kao šegrt, učestvovao je u akcijama revolucionarne trgovačke omladine. Godine 1937. postao je član Radničkog sportskog društva „Polet”. Brzo se istakao u akcijama privrednikove omladine, kao i u radu društva „Polet”, pa je 1938. primljen u članstvo Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Bio je učesnik i organizator mnogih radničkih organizacija i štrajkova, među kojima su i demonstracije od 14. decembra 1939. godine. Bio je jedan od organizatora štrajka revolucionarnog dela privrednikove omladine, zbog čega je izbačen iz doma. Istakao se u omladinskim demonstracijama, 8. septembra 1940. u Košutnjaku, posle čega je uhapšen i zadržan u policiji sve do vojnog puča od 27. marta 1941. godine. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je u toku 1940. godine.[2]

Posle okupacije Jugoslavije 1941, napustio je Beograd i otišao u rodni kraj, gde se odmah uključio u pripreme za organizovanje ustanka. U jesen 1941. kada je formirana Sjenička partizanska čete, postao je zamenik političkog komesara. Već u prvim borbama se isticao hrabrošću, a posebno se istakao prilikom napada na Sjenicu, 22. decembra 1941. godine. Kada je februara 1942. formiran Prvi zlatarski bataljon, postavljen je za zamenika političkog komesara bataljona.[2]

Kada je od sandžačkih bataljona 5. juna 1942, u okolini Foče, formirana Treća proleterska sandžačka udarna brigada postavljen je za zamenika političkog komesara njenog Prvog bataljona. Nakon pogibije Rifata Burdžovića, oktobra 1942. postavljen je na dužnost zamenika političkog komesara brigade. Od juna 1942. do aprila 1943. prošao je ratni put Treće sandžačke brigade i učestvovao u mnogim borbama, tokom kojih se istakao kao hrabar borac i sposoban vojni i politički rukovodilac.[2]

Krajem maja 1943, odlukom Centralnog komiteta KPJ napustio je brigadu i preuzeo funkciju sekretara Oblasnog komiteta KPJ za Sandžak. Posle nekoliko dana, s tridesetak boraca je iz rejona Nedajna, kod Plužina, krenuo prema Sandžaku. Odmah po stupanju na dužnost sekretara Oblasnog komiteta razvio je intenzivnu partijsku delatnost — obnovio je Sreske komitete, obnovio i formirao nove partijske organizacije i dr. Ovi partijski aktivi izvodili su oružane akcije protiv okupatora i kvislinga. Oblasni komitet, pod njegovim rukovodstvom organizovao je prihvatanje i okupljanje Treće sandžačke brigade, koji su se posle bitke na Sutjesci, vraćali u Sandžak.[2]

Sredinom avgusta 1943, u blizini sela Krupice, kod Pljevalja, upao je u četničku zasedu i poginuo.[2]

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 14. decembra 1949. proglašen je za narodnog heroja.[2]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Narodni heroji 1 1982, str. 460.
  2. ^ a b v g d đ Narodni heroji 1 1982, str. 461.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Јездимир_Ловић&oldid=27674390”