Anorektalna agnozija
| Anorektalna agnozija | |
|---|---|
| Sinonimi | Disfunkcija analnog sfinktera |
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| MKB-10 | R15 |
| MKB-9-CM | 787.6 |
| DiseasesDB | 6763 |
| MedlinePlus | 003135 |
| eMedicine | article/268674 |
| MeSH | D005242 |
Anorektalna agnozija je jedan od uzroka anorektalne inkontinencije, usled primarno poremećenog anorektalnog senzibiliteta zbog narušene funkcije autonomnog i/ili centralnog nervnog sistema i porođajne traume, što dovodi do gubitka „svesti” o stolici.[1]
Etiopatogeneza[uredi | uredi izvor]
Anorektalna agnozija je samo jedna od nesposobnosti prepoznavanja i shvatanja vizuelnih, taktilnih i slušnih sadržaja koji su prethodno bili poznati. Najčešće nastaje kao posledica oštećenja delova centralnog nervnog sistema odgovornog za senzibilitet usled fizičke traume ili bolesti i/ili sutonomn og nervnog sistema nakon porožajne treuma. Kao posledica narusenih funkcija senzibiliteta u CNS i autonomnom nervnom sistemu kod bolesnika se može javiti gubitka „svesti” o stolici, i rezultovati naruđenom funkcijom anorektuma i poda male karlice, i pratećom analnom inkontinencijom.[2]
U psihijatriji izraz anorektalna agnozija koristi i za osobe koje su izgubile sposobnost normalnog fekalnog pražnjenja zbog emocionalnih smetnji, ili usled starenja, demencije, invadiliteta, psihotičnih poremeća.
Dijagnoza[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se može postaviti tek nakon utvrđivanja osnovnog poremećaja u nervnom sistemu koji je doveo do anorektalne agnozije.
- Vizualizacija mozga
U tom smislu radi se vizuelizacija mozga (CT ili MRI, sa angiografijom, ili bez nje) u cilju:
- otkrivanja karakteristične centralne lezije (npr srčanog udara, krvarenja, intrakranijalnih tumorskih procesa),
- identifikacija atrofije korteksa u degenerativnim bolestima.
- Fizički pregled
Fizički pregled često se može otkriti narušavanje određenih tipova senzorne osetljivosti, što može dodatno otežati daljnju procenu bolesnikove bolesti.
Terapija[uredi | uredi izvor]
Anorektalna agnozija nema poseban tretman. Rehabilitaciju sprovodi neuropsihijatar i psiholog u sklopu osnovne bolesti centralnog ili autonomnog nervnog sistema. Stepen oporavka zavisi od veličine i lokacije oštećenja ćelija, stepena oštećenja i starosti pacijenta. Oporavak se obično odvija u prva tri meseca, ali obično traje godinu dana.[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Bharucha AE, Fletcher JG, Seide B, et al. Phenotypic variation in functional disorders of defecation. Gastroenterology, 2005;128:1199-210 16.
- ^ Mearin F, Rey E, Balboa A. Functional and motility gastrointestinal disorders. Gastroenterol Hepatol. 2011 Oct;34 Suppl 2:3-14.
- ^ Simon MA, Bueno AM. Behavioural treatment of the dyssynergic defecation in chronically constipated elderly patients: a randomized controlled trial. Appl Psychophysiol Biofeedback , 2009; 34:273-7
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Rao, S.S., Tuteja, A.K., Vellema, T., Kempf, J., and Stessman, M. Dyssynergic defecation demographics, symptoms, stool patterns, and quality of life. J Clin Gastroenterol. 2004; 38: 680-685
- Nygaard IE, Rao SS, Dawson JD. Anal incontinence after anal sphincter disruption: a 30-year retrospective cohort study. Obstet Gynecol. 1997 Jun. 89(6):896-901.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
