Pređi na sadržaj

Bandar Siraf

Koordinate: 27° 24′ 00″ S; 52° 12′ 12″ I / 27.4000° S; 52.2033° I / 27.4000; 52.2033
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Bandar Siraf
Plaža u Sirafu.
Administrativni podaci
Država Iran
PokrajinaBušer
Osnovanantički period
Stanovništvo
Stanovništvo‍
 — 2016.6,992[1]
Geografske karakteristike
Koordinate27° 24′ 00″ S; 52° 12′ 12″ I / 27.4000° S; 52.2033° I / 27.4000; 52.2033
Bandar Siraf na karti Irana
Bandar Siraf
Bandar Siraf
Bandar Siraf na karti Irana

Bandar Siraf (persijski: بندر سیراف, takođe romanizovan kao Bandar-e Sīraf; poznat i kao Siraf, Taheri i Tahiri; poznat i kao Bandar-e Taheri i Bandar-i Tahiri, بندر طاهری - „Bandar“, što znači „Luka“ na persijskom)[2] je grad u centralnom distriktu okruga Kangan, provincija Bušer, Iran. Na popisu stanovništva iz 2006. godine, njegovo stanovništvo je iznosilo 3.500 ljudi, u 722 porodice.

Prema legendi, Siraf je bila drevna sasanidska luka, uništena oko 970. godine nove ere,[3] koja se nalazila na severnoj obali Persijskog zaliva u današnjoj iranskoj provinciji Bušer. Njegove ruševine su približno 220 km istočno od Bušire, 30 km istočno od grada Kangan i 380 km zapadno od Bandar Abasa.[4] Siraf je kontrolisao tri luke: Bandar-e-Taheri, Bandar-e-Kangan i Bandar-e-Dajer.[5] Persijski zaliv je korišćen kao pomorski put između Arapskog poluostrva i Indije preko Arabijskog mora. Mali čamci, poput dova, takođe su mogli da putuju dugo zadržavajući se blizu obale i držeći zemlju na vidiku.[5]


Luka je bila poznata kao Tahiri sve dok 2008. godine iranska vlada nije promenila zvanično ime grada u Bandar Siraf.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Luka je u antičko doba bila poznata kao Siraf. U vreme puta svile veći deo trgovine prema Aziji obavljao se preko Sirafa. Jevrejska usmena istorija[6] tvrdi da su u to vreme svi stanovnici Sirafa bili jevrejski trgovci. Kada su Arapi napali Persiju, prisilili su jevrejske stanovnike da postanu muslimani. Dalje, promenili su ime u Taheri, što na arapskom znači čisto. Arapi su Jevreje smatrali ritualno nečistima (نجس) i pošto su mislili da ih je prelazak na islam učinio ritualno čistima (Tahir طاهر), promenili su ime luke u Tahiri.[6]

Morski putevi u vreme Sasanida.

Prema rečima Davida Vajthausa, jednog od prvih arheologa koji je iskopao drevne ruševine Sirafa, morska trgovina između Persijskog zaliva i zemalja Dalekog istoka počela je da cveta u ovoj luci zbog velike ekspanzije trgovine širokom potrošnjom luksuznih predmeta u to vreme . Prvi kontakt između Sirafa i Kine dogodio se 185. godine nove ere. Međutim, vremenom su se trgovački putevi pomerili ka Crvenom moru i Siraf je bio zaboravljen.[7] Siraf kao luka osnovan je u 9. veku i nastavio je svoju trgovačku aktivnost do 15. veka, a zatim je brzo propao.

Istorijski značaj Sirafa za drevnu trgovinu se tek sada shvata. Tamo su tokom prošlih arheoloških iskopavanja otkriveni predmeti od slonovače iz istočne Afrike, komadi kamena iz Indije i lapisi iz Avganistana. Siraf datira iz doba Parta.[8]


David Vajthaus je takođe pronašao dokaze da najranija džamija u Sirafu datira iz 9. veka, a da postoje ostaci iz doba Parta i Sasanida nedaleko od grada. Pronašao je ruševine džamije u okružene mnogim manjim džamijama.[9] Postoje ruševine luksuznih kuća izuzetno bogatih trgovaca koji su svoje bogatstvo stekli sa uspehom luke.[10] Siraf je opsluživao međunarodnu klijentelu trgovaca, uključujući i one iz Južne Indije kojima je vladala zapadna dinastija Čalukja, a koje su bogati lokalni trgovci ugošćavali tokom poslovnih poseta. Pokazatelj važnosti indijskih trgovaca u Sirafu potiče iz zapisa koji opisuju tanjire za ručavanje rezervisane za njih.[11] Postoje istorijski dokazi o sasanidskoj pomorskoj trgovini sa zalivom Kambaj u savremenoj provinciji Gudžarat,[12] pošto su na obalnim lokalitetima na obali pronađeni fragmenti indijskog crvenog poliranog posuđa pretežno iz gudžaratske provenijencije iz 5. i 6. veka severne obale Persijskog zaliva, a posebno kod Sirafa.[13]

Mnogi nalazi (preko 16.000 ukupno) koje su Vajthaus i njegov arheološki tim iskopali na Sirafu 1960-ih i 1970-ih čuvaju se u Britanskom muzeju u Londonu.[14]

Siraf još uvek nije registrovan na listi iranskih mesta nacionalnog nasleđa. Ovo je potrebno kako bi se u budućnosti nalazište sačuvalo i održavalo.[15]

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Drevne kripte Sirafa.
    Drevne kripte Sirafa.
  • Pejzaž drevne regije Siraf.
    Pejzaž drevne regije Siraf.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ https://www.amar.org.ir/english
  2. ^ Bandar Siraf can be found at GEOnet Names Server, at this link, by opening the Advanced Search box, entering "-3086632" in the "Unique Feature Id" form, and clicking on "Search Database".
  3. ^ Boulnois, Luce (2005). Silk Road: Monks, Warriors & MerchantsNeophodna slobodna registracija. Hong Kong: Odyssey Books. str. 68. ISBN 962-217-721-2. 
  4. ^ "Ancient Cities and Archaeological Hills, Bushehr". Retrieved 2007-07-31.
  5. ^ a b „The Seas of Sindbad”. Arhivirano iz originala 2007-02-08. g. Pristupljeno 2006-12-11. 
  6. ^ a b Trua, Oral history of the Iranian Jews, Homa Sarshar, Center for Iranian Jewish oral history, 1996, Page 223.
  7. ^ „Siraf, a Legendary Ancient Port”. Cultural Heritage News Agency. Arhivirano iz originala 2007-08-20. g. Pristupljeno 2006-12-11. 
  8. ^ „Foreign Experts Talk of Siraf History”. Cultural Heritage News Agency. 
  9. ^ „Siraf”. archnet.org. Arhivirano iz originala 2003-06-10. g. Pristupljeno 2007-01-21. 
  10. ^ „Siraf, a Legendary Ancient Port”. Iranian News. Arhivirano iz originala 2016-03-03. g. Pristupljeno 2007-01-21. 
  11. ^ Sastri (1955), p302
  12. ^ Pia Brancaccio (2010). The caves at Aurangabad : Buddhist art in transformation. Leiden: Brill. str. 165. ISBN 978-90-04-18525-8. Pristupljeno 14. 2. 2015. 
  13. ^ „GUJARAT (Skt. Gurjaṛ), a province of India on its northwestern coastline.”. iranicaonline.org. Pristupljeno 14. 2. 2015. „Maritime contacts between Gujarat and the Persian Gulf region reach back to the period of Indus Valley civilization (ca. 2500-1500 B.C.). The port of Lothal at the head of the Gulf of Cambay, as well as other excavations in Gujarat, reveal the extent of Gujarat’s earliest commercial contacts with the west (Rao, pp. 39-78, 114-26; Dani and Masson, pp. 312-18).” 
  14. ^ British Museum Collection
  15. ^ „World Famous Archaeologists Attend Siraf Conference”. Cultural Heritage News Agency. Arhivirano iz originala 2007-09-30. g. Pristupljeno 2006-12-11. 

Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]

  • S.M.N. Priestman ‘The rise of Siraf: long-term development of trade emporia within the Persian Gulf’. In Proceedings of the International Congress of Siraf Port, November 14–16, 2005, Bushehr Branch of Iranology Foundation & Bushehr University of Medical Sciences, Bushehr, 2005, 137-56
  • V.F. Piacentini, Merchants, Merchandise and Military Power in the Persian Gulf (Suriyanj/Shakriyaj-Siraf), Atti della Accademia Nazionale dei Lincei (Rome), Serie IX, Vol. III(2), 1992.
  • Nicholas Lowick, Siraf XV. The Coins and Monumental Inscriptions, The British Institute of Persian Studies, London, 1985.
  • D. Whitehouse, Siraf III. The Congregational Mosque and Other Mosques from the Ninth to the Twelfth Centuries, The British Institute of Persian Studies, London, 1980.
  • D. Whitehouse, ‘Excavations at Siraf. First-Sixth Interim Reports’, Iran 6-12 (1968–74).
  • Nilakanta Sastri, K.A. (1955). A History of South India, Oxford University Press, New Delhi (Reprinted 2002) ISBN 0-19-560686-8.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Bandar Siraf na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Бандар_Сираф&oldid=26818207”