Božidar Dakić

božidar dakić
Božidar Dakić
Lični podaci
Datum rođenja	(1909-01-03)3. januar 1909.
Mesto rođenja	Klipino Brdo, kod Vojnića, Austrougarska
Datum smrti	novembar 1941.(1941-11-00) (32 god.)
Mesto smrti	Zagreb, ND Hrvatska
Profesija	pekarski radnik
Delovanje
Član KPJ od	1934.
Učešće u ratovima	Španski građanski rat Narodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od	27. aprila 1946.

Božidar Božo Dakić (Klipino Brdo, kod Vojnića, 3. januar 1909 — Zagreb, novembar 1941) bio je učesnik Španskog građanskog rata i Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 3. januara 1909. godine u selu Klipino Brdo, kod Vojnića. Potiče iz siromašne seljačke porodice. Kao dečak, živeo je s majkom i ujakovom porodicom. Veoma rano je upoznao težinu seljačkog života. Zbog obaveza, oko čuvanja ujakove stoke, završio je samo tri razreda osnovne škole. Godine 1923, majka ga je uspela poslati na učenje pekarskog zanata u Vojnić. Posle završetka zanata, radio je u Krnjaku, Slunju, a zatim i u Karlovcu.

Od 1926. do 1934. godine radio je u raznim pekarskim radionicama, ali uvek kratko, jer su ga poslodavci otpuštali zbog njegovih zahteva za poboljšanje života radnika. U osamnaestoj godini postao je član URS-ovih sindikata; zapažen je među pekarskim i kožarskim radnicima Karlovca. Izvesno vreme je radio i u Dugoj Resi, gde se istakao u organizaciji štrajka. Revolucionarni rad nastavio je i za vreme služenja vojnog roka. Uspeo je da pobuni pekarsku četu u pekarsko-intendantskom skladištu.

Posle odsluženja vojnog roka, Dakić je učestvovao u raznim akcijama u Karlovcu. Bio je organizator velikog broja štrajkova pekarskih, kožarskih i drugih radnika. Godine 1934. postao je član Komunističke partije Jugoslavije. Zbog njegove aktivnosti, policija ga je uhapsila i, posle trideset dana zatvora, proteran je iz Karlovca sa zabranom povratka u grad. Ponovo ga hapse u njegovom rodnom selu i zatvaraju u Vukmanicu. Posle 60 dana, pušten je na slobodu. Ubrzo posle toga organizuje štrajk radnika na železničkoj stanici u Vojniću i štrajk kožarskih radnika u Karlovcu, koji je trajao 5 dana, posle čega je ponovo proteran iz Karlovca. Potom odlazi u Zagreb, ali pošto nije mogao naći posao u svojoj struci, zaposlio se kao zidarski radnik. Svoju političku i aktivnost u sindikatu, nastavio je i u Zagrebu, zbog čega je 1936. godine proteran. Pošto je bio bez posla, tražio je posao u Vinkovcima, Sarajevu i Beogradu, ali ga nigde ne primaju.

Čim je, jula 1936. godine, počeo građanski rat u Španiji, Božidar odlazi da se tamo bori protiv fašizma. U redovima internacionalnih brigada borio se na raznim bojištima Španije. Posle poraza španske republike, našao se u koncentracionom logoru u Francuskoj, i u Nemačkoj u logoru Meusen.

U proleće 1941. godine, s grupom španskih dobroboljaca, uspeva da pobegne iz logora i dođe u okupiranu Jugoslaviju. Tu se odmah aktivno uključio u pripreme ustanka protiv okupatora. Po zadatku Partije ostaje u okupiranom Zagrebu. Kao član, a potom i sekretar Mesnog komiteta KPH za Zagreb, Dakić je bio organizator velikog broja ilegalnih diverzantskih akcija u gradu. Na izvršenju jednog ilegalnog zadatka Dakić je, 9. novembra 1941. godine, uhapšen u Zagrebu.

U ustaškoj policiji Božidar je, prilikom pretresa, potegnuo revolver i ubio jednog ustašu, a dvojicu ranio. Pokušao je da pobegne, ali nije uspeo. Bio je podvrgnut strašnom mučenju, Za ali nikoga nije odao, nije rekao čak ni svoje ime. Ubijen je u Maksimiru, novembra 1941. godine. Ustaše su tek kasnije, saznale njegov identitet.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije broj 217/46 27. aprila 1946. proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.  COBISS.SR 48700167