Varzuga (selo)
| Varzuga Varzuga | |
|---|---|
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Severozapadni |
| Oblast |  Murmanska oblast |
| Rejon | Terski rejon |
| Osnovan | prvi pomen 1466. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2010 | 363 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 66° 24′ 00″ S; 36° 37′ 00″ I / 66.4° S; 36.616667° I |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Aps. visina | 52 m |
.svg)  Varzuga Varzuga na karti Rusije | |
 Varzuga Varzuga na karti Murmanske oblasti | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 184712 |
| Pozivni broj | +7 81559 |
| Registarska oznaka | 51 |
| OKATO kod | 47 220 000 004 |
| OKTMO kod | 47 620 401 101 |
| Veb-sajt | |
| варзуга-адм.рф | |
_proposal_(2006).jpg)
Varzuga (rus. Варзуга) naseljeno je mesto sa administrativnim statusom sela smešteno na jugu Koljskog poluostrva, na području Terskog rejona Murmanske oblasti Rusija.
Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. u selu su živela 363 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Selo Varzuga nalazi se u južnom delu Koljskog poluostrva, na jugu Murmanske oblasti i leži na obe obale istoimene reke Varzuge. Selo se nalazi na nekih stotinjak kilometara istočno od rejonskog centra Terskog rejona, varošice Umbe, odnosno na oko 320 kilometara jugoistočno od grada Murmanska. Ušće reke Varzuge i obala Belog mora nalaze se oko 17 kilometara južnije, a najbliže naseljeno mesto je selo Kuzomenj koje se nalazi na ušću Varzuge.
Istorija[uredi | uredi izvor]
U pisanim izvorima Varzuga se prvi put pominje u dokumentu iz 1466. godine kojim je vazružanin Timofej Jermolinič poklonio Soloveckom manastiru deo svoje zemlje uz obale reke i uz morsku obalu. Sam manastir igrao je značajnu ulogu u razvoju sela, manastirsko bratstvo je u Varzugi osnovalo podvorje, 1491. osveštana je seoska crkva posvećena svetom Nikoli Mirlikijskom, a započeta je i intenzivnija ribolovačka aktivnost na losose u reci.
Prvi detaljniji podaci o selu potiču iz jednog dokumenta iz 1563. godine u kom se, između ostalog, navodi da je u selu tada živelo 167 porodica i bilo je to najmnogoljudnije selo na ruskom severu u to vreme. Celo područje je postojao kao metoh Soloveckog manastira sve do reformi Katarine Velike 1764. godine kojima su ukinuti manastirski feudi. nakon toga selo se znatno obogatilo i raširilo.
Po podacima sa popisa iz 1897. u selu je živelo 793 stanovnika, dok je 1910. selo imalo hiljadu stanovnika i dve škole.
Demografija[uredi | uredi izvor]
Prema podacima sa popisa stanovništva 2010. u selu su živela 363 stanovnika, što je za 12 stanovnika više u poređenju sa stanjen na popisu iz 2002. godine kada je popisan 251 stanovnik.
| 1897. | 1910. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2013. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 793 | 1.001 | --- | --- | --- | 351[1] | 363[2] | 371 |
Privreda[uredi | uredi izvor]
Glavne privredne aktivnosti u selu su ribolov, kako komercijalni, tako i turistički.
Znamenitosti sela[uredi | uredi izvor]
|
Kulturno nasleđe Ruske Federacije, |
Varzuga je poznata po svojim drvenim crkvama sagrađenim još u srednjem veku. Najupečatljivija je crkva posvećena Uspenju Presvete Bogorodice sagrađena 1674. godine. Uspenjska crkva je u potpunosti sagrađena od drveta, a prilikom njene gradnje nije upotrebljen ni jedan ekser ili komad metala. Sa kupolom crkva je visoka 21 metar, a unutrašnjost objekta ima površinu od 70 m². U planu crkve nalazi se jednakokraki grčki krst. Ikonostas koji je osvećen tri godine posle okončanja gradnje hrama 1677. sadrži ukupno 84 ikone. Kompletna restauracija hrama obavljena je 1973. godine. Varzuška Uspenjska crkva danas se nalazi na listi kulturnog nasleđa Rusije gde je zavedena pod brojem 5110008000 kao spomenik od izuzetnog arhitektonskog značaja.
Afanasijeva crkva nalazi se nedaleko od Uspenjske crkve i sagradili su je monasi iz Soloveckog manastira krajem XV veka.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Gradovi (16) |  | |
|---|---|---|
| Varošice (11) | ||
| Ostala naselja | ||
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
