Gracija Deleda
| Gracija Deleda | |
|---|---|
 Gracija Deleda | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Gracija Deleda |
| Datum rođenja | 27. septembar 1871. |
| Mesto rođenja | Nuoro, Kraljevina Italija |
| Datum smrti | 15. avgust 1936. (64 god.) |
| Mesto smrti | Rim, Kraljevina Italija |
| Nagrade | Nobelova nagrada za književnost |
Gracija Deleda (ital. Grazia Deledda; Nuoro, 27. septembar 1871 — Rim, 15. avgust 1936), bila je italijanska književnica. Dobitnica je Nobelove nagrade za književnost 1926. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodila se u imućnoj porodici, završila osnovnu školu, imala privatne učitelje a kasnije izučavala književnost na svoju ruku.
Roman Nell'azzurro izdat 1890. smatra se njenim prvim delom.
Godine 1900, udaje se za Palmiro Madesanija, funkcionera pri Ministarstvu Rata i seli se u Rim kada se posle objavljivanja nekoliko dela i kritika za nju zainteresovala.
Godine 1903, objavljuje roman „Elijas Protolu“ koji ju je potvrdio kao pisca.
Njeno stvaralaštvo duboko su cenili Luiđi Kapuana i Đovani Verga i još neki mlađi pisci kao Enriko Tovez, Pjetro Pankraci i Renato Sera.
O njenim delima[uredi | uredi izvor]
Njen stvaralački opus počiva na ljubavi, bolu i smrti na kojima se bazira i osećaj grešnosti i neizbežnosti fatalizma.
Njena dela prožimaju uticaji pisaca verizma Đovani Verga ali ponekad i dekadentizma Gabrijela Danuncija.
U njenim romanima uvek su povezani i isprepletani mesta i ljudi, osećanja i okruženje.
Izabrana dela[uredi | uredi izvor]
- Fior di Sardegna (1892)
- Le vie del male (1892)
- Racconti sardi (1895)
- Anime oneste (1895)
- Elijas Portolu (1903)
- Cenere (1904)
- L'edera (1912)
- Canne al vento (1913)
- Marianna Sirca (1915)
- Majka (1920)
- La fuga in Egitto (1925)
- Il sigillo d'amore (1926)
- Cosima (1937) objavljen posthumno
- Il cedro del Libano (1939) objavljen posthumno
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
