Dragan Švrakić

Dragan Švrakić
Lični podaci
Datum rođenja	(1952-01-28)28. januar 1952.
Mesto rođenja	Beograd, FNR Jugoslavija
Obrazovanje	Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu
Naučni rad
Polje	Psihijatrija
Akademija	Srpska akademija nauka i umetnosti

Dragan Švrakić (Beograd, 28. januar 1952) je srpski psihijatar, akademik i van radni član Odeljenja medicinskih nauka Srpske akademije nauka i umetnosti od 30. oktobra 2003.

Biografija

Diplomirao je 1978. sa prosečnom ocenom 8.69, završio je specijalizaciju iz neuropsihijatrije 1984. i doktorirao je sa tezom „Narcistički poremećaj ličnosti: pesimizam kao fenomenološka specifičnost i dijagnostički kriterijum patološkog narcizma” na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1985. godine. Sledeće godine je završio subspecializaciju iz Psihoterapije odraslih i iste godine je osnivao prvi Centar za poremećaje ličnosti u Beogradu, koji je kao takav bio prvi centar te vrste u Evropi. Koosnivač je Centra za psihobiologiju ličnosti. Od 1979. godine radi na Institutu za psihijatriju Univerzitetskog kliničkog centra Srbije. Fulbrajtovu stipendiju je dobio 1988. na osnovu rezultata istraživanja i zapaženih publikacija u inostranstvu, kada odlazi u Sjedinjene Američke Države. Godine 1998. je završio specijalizaciju iz psihijatrije na Vašingtonskom univerzitetu u Sent Luisu, položio je specijalistički ispit i stekao je status diplomate Američkog Borda za psihijatriju i neurologiju. Radio je kao asistent na Katedri za neuropsihijatriju Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu 1987. godine i kao predavač na Katedri za poslediplomsku nastavu 1987—88, kao gostujući instruktor psihijatrije u Sent Luisu 1990, kao asistent profesora psihijatrije 1992, kao gostujući profesor na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu od 1995, kao vanredni profesor na Medicinskom fakultetu u Sent Luisu 2001, kao kodirektor i vanredni profesor psihijatrije u Centru za psihobiologiju ličnosti u Sent Luisu, kao direktor klinike „Psihijatrija srednjeg zapada i nezavisni centar za mentalno zdravlje” i programa za bolesti zavisnosti u Sent Luisu i kao gostujući profesor na Medicinskim fakultetima u Kragujevcu i Beogradu i na Departmanu za psihologiju Fakulteta za medije i komunikacije u Beogradu.

Bio je član uređivačkog odbora i urednik časopisa Jugoslovenskog udruženja psihijatara „Engrami” 1979—1983, doživotni je član Kingstonov nacionalnog registra Who‘s Who od 2002. godine, član je brojnih međunarodnih stručnih i naučnih organizacija, timova za promovisanje novih psihofarmaka poznatih farmaceutskih kompanija, van radni je član Odeljenja medicinskih nauka Srpske akademije nauka i umetnosti od 30. oktobra 2003. i Internacionalnog konzorcijuma za genetske studije mentalnih bolesti. Jedan je od članova renomirane Sent Luis grupe istraživača koja je dala pionirske doprinose u studijama genotipsko–fenotipske arhitekture složenih mentalnih bolesti, odnosno formulisala sedmofaktorski psihobiološki model ličnosti i poremećaja ličnosti koji je danas jedan od vodećih u svetu. Njegovi istraživački radovi sa kolegama sa Univerziteta u Vašingtonu spadaju u najcitiranije u internacionalnim razmerama. Svrstan je među najbolje doktore u Americi na osnovu glasova psihijatara Amerike od 2002. i svake naredne godine, kao i među najbolje doktore u Sent Luisu, prema St. Louis Magazine, svake godine od 2003. Izabran je od vlade Italije za eksperta italijanskog Ministarstva obrazovanja i kao recenzent aplikacija za grantove koje Vlada Italije finansira iz domena psihijatrije.

Istraživanja

Održao je po pozivu veliki broj predavanja u Srbiji, Španiji, Italiji, Norveškoj, Sloveniji i na velikom broju američkih univerziteta. Koistraživač ili glavni istraživač je u više naučnih projekata finansiranih od strane državnih i privatnih fondacija. Bio je glavni istraživač projekata „Narcistički poremećaj ličnosti: dijagnostički kriterijumi” Naučne zajednice Srbije i „Prevencija dijabetesa i kardio-vaskularnih bolesti u mentalnih bolesnika” finansiran od strane Fondacije za zdravlje Misuri. U poslednje dve godine radi na grantovima koji se bave optimizacijom elektrokonvulzivne terapije finansiran od Nacionalnog instituta za mentalno zdravlje Sjedinjenih Američkih Država i primeni repetitivne transkranijalne magnetne rezonance u terapiji refraktorne depresije finansiran od strane privatne fondacije u Sent Luisu. Koautor je jednog od vodećih testova za ispitivanje strukture ličnosti dece Junior Temperalment and Character Inventory, kao i saradnik profesora Kloningera u razvoju jednog od vodećih testova za ličnost odraslih Temperalment and Character Inventory.

Bibliografija

Njegova bibliografija broji 95 publikacija, jednu monografiju, trideset radova u domaćim časopisima, 62 rada u inostranim časopisima i monografijama. Dvadeset jedan rad je napisao na poziv međunarodnih udžbenika i monografija, od kojih se kao doprinos od izuzetnog značaja izdvajaju poglavlje Personality Disorders u sedmom i osmom izdanju najprestižnijeg psihijatrijskog udžbenika Comprehensive Textbook of Psychiatry, poglavlje Personality Disorders u European Textbook of Psychiatry i poglavlje Treatment of Personality Disorders u Handbook of Medical Psychiatry. U međunarodnim časopisima se navodi 41 njegov rad među kojima su i časopisi sa najvišim impakt faktorom. Prema podacima, njegovi radovi su citirani više od 1700 puta u međunarodnim časopisima do juna 2003. godine, od čega je kao prvi autor ili koautor citiran oko 1250 puta. Od njegovih radova od izuzetnog značaja za nauku se navode klasični (arhivski) radovi citirani pojedinačno više od petsto puta jedan rad, više od dvesta puta jedan rad i između sto i dvesta puta dva rada.