Pređi na sadržaj

Episkop šumadijski Jovan

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Arhiepiskop kragujevački i Mitropolit šumadijski Jovan
(Mladenović)
250p
Vladika Jovan, 2014.
Osnovni podaci
Pomesna crkvaSrpska pravoslavna crkva
EparhijaMitropolija šumadijska
Činarhiepiskop i mitropolit
Titulaarhiepiskop kragujevački i mitropolit šumadijski
SedišteKragujevac
Godine službeod 2002.
PrethodnikSava (Vuković)
Prethodna eparhijaEparhija zapadnoamerička
Godine službe1994—2002.
PrethodnikHrizostom (Stolić)
NaslednikMaksim (Vasiljević)
Lični podaci
Svetovno imeJovica Mladenović
Datum rođenja(1950-09-11)11. septembar 1950. (73 god.)
Mesto rođenjaDobrače, kod Arilja, FNR Jugoslavija

Jovan (svetovno Jovica Mladenović; Dobrače kod Arilja, 11. septembar 1950) arhiepiskop je kragujevački i mitropolit šumadijski. Bivši je episkop zapadnoamerički (1994—2002) i vikarni episkop tetovski (1993).

Godine njegove službe obeležili su uređenje crkvenih opština u Severnoj Makedoniji, završavanje radova na hramovima širom Šumadije, ali od 2007. i nekolicina incidenata i izgreda koji su ispraćeni u srpskim medijima.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je u porodici oca Radojka i majke Stane, koji su imali četrnaestoro dece.[1] Osnovnu školu je završio u rodnom selu. Sa jedanaest godina odlazi u manastir Sv. Arhangeli u Klisuri u kojem ostaje kao iskušenik. Krajem 1963. godine prelazi u manastir Studenicu gde ostaje trideset godina. Godine 1969. završava Monašku školu SPC u manastiru Ostrogu sa odličnim uspehom, a zatim odlazi na služenje vojnog roka u Sloveniju u Vipavu. U manastiru Studenici 1971. godine prima monaški postrig. Tu ga episkop žički dr Vasilije (Kostić) rukopolaže u čin đakona i postavlja za sabrata manastira Studenice. Iste godine se upisuje se u petorazrednu Bogosloviju Svetog Save u Beogradu, koju završava 1974. godine sa odličnim uspehom. Bogoslovski fakultet upisuje iste godine, a diplomira 1980. godine i 25. jula postaje studenički iguman gde je od 1983. do 1989. godine prošao zvanja od sinđela, protosinđela i arhimandrita.

Na zasedanju Svetog arhijerejskog sabora SPC u proleće 1993. godine izabran je za vikarnog episkopa tetovskog i poverena mu je dužnost administratora za sve eparhije SPC u Republici Makedoniji.[2] Arhijerejsku hirotoniju je 25. jula 1993. godine u manastiru Studenici izvršio patrijarh srpski Pavle uz učešće 24 episkopa. Nakon toga, episkop Jovan je kao administrator pokušao da poseti eparhije SPC u Makedoniji, ali rad na tom području mu je bio onemogućen. Stoga je privremeno boravio u manastiru Prohor Pčinjski i odatle je vršio svoje administratorske dužnosti. Uprkos otežanim uslovima, uspeo je da uredi dvanaest crkvenih opština u Makedoniji i postavio je trojicu sveštenika.

Naredne godine izabran je za episkopa zapadnoameričkog, a osam godina kasnije (2002), posle smrti episkopa Save Vukovića postaje episkop šumadijski. Dok je bio u SAD izgradio je i obnovio crkve u Moragi, Los Anđelesu, Džeksonu, Judžinu itd. Postarao se da se objave dela vladike Nikolaja na engleskom jeziku. Trenutno je na čelu jedne od eparhija koja ima najviše vernika u SPC gde se takođe stara o izgradnji i završavanju velikog broja hramova i izdavačkom delatnošću. Na Svetom arhijerejskom saboru 2004. godine održanom u manastiru Žitomislić izabran je u Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve.

Dana 30. januara 2015. dobio je Zlatnu povelju i postao redovni član Srpske kraljevske akademije naučnika i umetnika.[3]

Konflikti[uredi | uredi izvor]

Vladika Jovan je 2007. godine suspendovao Nebojšu (Stevića), paroha crkve u selu Venčane kod Aranđelovca. U pozadini njihovog razlaza bilo je teološko pitanje, budući da se venčanski sveštenik nije pridržavao pojedinih novoustanovljenih pravila u crkvenom pojanju i služenju liturgije.[4] Seoska crkva bila je zaključana na praznik Cveti, i ostala zaključana sve do posle Uskrsa.[5] Smena popa Nebojše izazvala je u selu višednevne proteste nekoliko hiljada meštana Venčana i okolnih sela, koji se nisu slagali sa odlukom episkopa, kome su skandirali da je novotarac (da uvodi novotarije).[6] Vladika Jovan je izazvao bes meštana rekavši da su oni ustavši na njega, ustali i na Crkvu Hristovu, i da su grešnici ako ne slušaju svoga episkopa.[4]

Iste godine, u susednom selu Tulež, a prilikom osvećenja crkve, vladika je došao u sukob sa crkvenim horom, koji određene deonice nije pevao onako kako je vladika naložio.[7] Mladenović je prekinuo liturgiju, i hor izbacio napolje, uzvikujući marš! marš!.[7] Isti motiv bio je povod za svađu sa sestrinstvom manastira Grnčarica kod Batočine, ali su u ovoj prilici monahinje ostale čvrste u svojoj odluci da neće uvoditi novine u svoju višedecenijsku praksu crkvenog pojanja.[7]

Vladika se zamerio i parohijanima Lapova, kada je izrazio javno negodovanje što na spomeniku Draži Mihailoviću četnički general ne drži krst u ruci. Meštani su objasnili da su Dražu držali za ratnika, a ne za sveca.

Godine 2008. Udruženje sveštenika srpske pravoslavne crkve uputilo je otvoreno pismo mitropolitu Amfilohiju (Radoviću), u kome su episkopa Jovana Mladenovića optužili za šverc droge preko šumadijske eparhije, kao i za podvođenje maloletnih devojaka.[8]

Deset godina posle incidenta u Venčanama, sličan se dogodio u naselju Beloševac kod Kragujevca, kada je zabranio činodejstvovanje svešteniku Saši (Ognjanoviću), i uputio ga na crkveni sud.[9][10] Vladika je oca Sašu još optužio da ne poznaje tipik. I ova odluka izazvala je proteste nekoliko hiljada ljudi, kojima je smetalo i to što je novi sveštenik bio sin vladikinog blagajnika.[10] Meštani, koji su verovali da je eparhija svešteniku najviše zamerila to što nema tarifu,[11][12] za dan su sakupili više od dve hiljade potpisa za njegovo vraćanje u službu.[13][14]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Administrator. „Biografija - Eparhija Šumadijska”. eparhija-sumadijska.org.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-08-17. 
  2. ^ Puzović 1999, str. 171.
  3. ^ „Zlatna povelja SKANU Episkopu šumadijskom Jovanu (SPC, 5. februar 2015)”. Arhivirano iz originala 08. 04. 2015. g. Pristupljeno 05. 02. 2015. 
  4. ^ a b „Čekaju se odluke Sabora SPC”. Danas. Pristupljeno 27. 2. 2022. 
  5. ^ „Posle Vaskrsa novi protest”. Danas. Pristupljeno 2. 8. 2022. 
  6. ^ „Ne daju oca Nebojšu”. Politika. Pristupljeno 2. 8. 2022. 
  7. ^ a b v „Vladika ne voli kako pop peva”. Novinar. Pristupljeno 27. 2. 2022. 
  8. ^ „Otvoreno pismo”. Novinar. Pristupljeno 28. 2. 2022. 
  9. ^ Kartalović, Brane. „Crkveni raskol u Kragujevcu”. Politika. Pristupljeno 2. 8. 2022. 
  10. ^ a b „Novotarci ne veruju u Boga”. Borba za veru. Pristupljeno 27. 2. 2022. 
  11. ^ „Tragom pobune parohijana u Kragujevcu”. Telegraf. Pristupljeno 2. 8. 2022. 
  12. ^ „Sveštenik otpušten jer premalo naplaćuje”. Mondo. Pristupljeno 2. 8. 2022. 
  13. ^ „Ko nam ruši crkvu?”. Borba za veru. Pristupljeno 27. 2. 2022. 
  14. ^ „Vernici brane sveštenika od vladike”. Al Džazira. Pristupljeno 2. 8. 2022. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


-
 vikarni episkop tetovski
1993 — 1994
-
episkop zapadnoamerički
1994 — 2002
episkop šumadijski
od 2002
-
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Епископ_шумадијски_Јован&oldid=27798498”