Ivan Jevtić
| Ivan Jevtić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 29. april 1947. |
| Mesto rođenja | Beograd, FNR Jugoslavija |
Ivan Jevtić (Beograd, 29. april 1947) srpski je kompozitor i akademik.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je osnovne studije kompozicije 1971. godine i magistarske 1973. u klasi Stanojla Rajičića, na Fakultetu muzičke umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu.[1] Usavršavao se na Konzervatorijumu u Parizu[2] 1973. godine u klasi kompozitora i profesora Olivijea Mesijana, na studijama klavira Ecole Normale de musique „Alfred Cortot” u klasi Dušana Tadića gde je diplomirao 1975. godine i na Visokoj školi za muziku u Beču[2] u klasi kompozitora i profesora Alfreda Ula.[1] Za člana van radnog sastava Srpske akademije nauke i umetnosti je izabran 30. oktobra 2003. godine, za dopisnog člana 2. juna 2005, a za redovnog 1. novembra 2012. godine.[1][3]
Njegova dela publikuju jedan švajcarski i tri francuska muzička izdavača (objavljeno je 65 partitura), zapisi njegovih kompozicija su objavljeni u sedam zemalja. Autorske koncerte je imao u Beču 1978, Parizu 1979, 1993. i 2003. i u Beogradu 1991, 1993, 1996, 2003. i 2013.[3] Dela su mu izvođena na festivalima, međunarodnim takmičenjima, kao i na redovnom koncertnom repertoaru.[3] Koncerte je posvetio brojnim instrumentima: klaviru (tri dela — 1971, 1985, 1991), trubi (dva dela — 1973, 1986), pikolo trubi (1985, 1991), horni (1993, 1994), tubi (1992), flauti (sa klavirom i gudačkim orkestrom 1975, drugi 1999), violi (1984), violončelu (1982, 1995) i violini (1986).[3] Divertimento za dva violončela i gudače je komponovao 1997. godine i premijerno izveo u Brazilu 14. septembra 1999, posvećen Konzervatorijumu Državnog univerziteta u Pelotasu.[2] Beogradska premijera je održana 2000. godine na otvaranju devete Tribine kompozitora.[3]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Oktobarska studentska nagrada (1971)[1]
- Prva nagrada za kompoziciju u Verčeliju, Italija (1972)[1]
- Velika nagrada za stvaralaštvo „Teodor Kerner”, Beč (1981)[1]
- Nagrada Stevan Mokranjac (1999)[3][2]
- Mokranjčeva nagrada (2000)[1]
- Nagrada Vukove zadužbine (2006)[1][2]
- Vukova nagrada (2011)[1]
- Nagrade kao stalni član Udruženja kompozitora Srbije[1]
- Nagrada „Cvet u kamenu” (2022)[4]
Kompozicije[uredi | uredi izvor]
Simfonijska muzika[uredi | uredi izvor]
- Prva simfonija (1971)
- Uzdah zemlje (1976)
- Zadužbine Kosova (1989)
- Kad sedmi anđeo zatrubi (1994)
- Izgon (2000)
- Svečana uvertira (2003, porudžbina Bemusa)
Kamerna muzika[uredi | uredi izvor]
- Tri gudačka kvarteta (1970, 1974, 1980)
- Prva kompozicija namenjen violončelu (1979, nagrađena u Verčeliju)
- Druga sonata za violončelo i klavir
- Metamorfoze za dva violončela
- Prekinute melodije
- Klavirski trio (1977)
- Sonata za violinu i klavir
- Sonata za obou i klavir (1993)
Muzička scena[uredi | uredi izvor]
- Maska crvene smrti (1978)
- La tartane za sopran i klavir (1982)
- Tuga u kamenu za alt, violončelo i četiri timpana (1991)
- Kamena uspavanka
- Krhotine leda
- Bez nade
- Narcisa – Mulikin
- Sedam lirskih krugova Momčila Nastasijevića
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z i j „Ivan Jevtić”. SANU.
- ^ a b v g d „Ivan Jevtić”. composers.rs. Pristupljeno 30. 1. 2024.
- ^ a b v g d đ „Ivan Jevtić | Udruženje kompozitora Srbije”. composers.rs. Pristupljeno 2022-02-22.
- ^ Babović, S. (13. 7. 2022). „CVET U KAMENU JEVTIĆU: Savet 46. Belovodske rozete nagradio uglednog kompozitora i akademika”. Večernje novosti. Pristupljeno 29. 7. 2022.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Prave ideje su večne i neuništive („Politika”, 29. jul 2022)
- Autorsko veče Ivana Jevtića („Politika”, 2. mart 2023)
- Autorsko veče kompozitora Ivana Jevtića („Politika”, 18. mart 2023)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ostale | |
