Pređi na sadržaj

Ivo Tartalja

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ivo Tartalja
Ivo Tartalja tokom potpisivanja ugovora o poklonu sa Udruženjem „Adligat", 2018.
Datum rođenja(1930-07-31)31. jul 1930.
Mesto rođenjaBeograd, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti3. novembar 2020.(2020-11-03) (90 god.)
Mesto smrtiBeograd, Srbija
Zanimanjeistoričar književnosti, univerzitetski profesor
Potpis

Ivo Tartalja (Beograd, 31. jul 1930 — Beograd, 3. novembar 2020) bio je srpski teoretičar i istoričar književnosti, profesor Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu i počasni član osnivač Udruženja za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u kojem se nalazi porodična Zbirka porodice Tartalja.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Ivo Tartalja rođen je 31. jula 1930. u Beogradu, u jednoj od poslednjih grofovskih porodica na Balkanu.[1] Njegov otac bio je književnik i pesnik Gvido Tartalja a stric slikar Marino Tartalja.[2]

Tartalja se školovao u Beogradu, gde je završio Osnovnu školu „Vuk Karadžić“, Prvu mušku gimnaziju, a zatim i Filozofski fakultet (filozofska grupa), na kome je doktorirao 1961. godine.[2] Radio je na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti Filozofskog, potom Filološkog fakulteta od 1955. do penzionisanja 1995. godine.[2] Pored redovne nastave na fakultetu izvodio je tečajeve za postdiplomsku nastavu u Beogradu, Novom Sadu i Prištini.[2] Po više semestara takođe je održavao nastavu iz teorije književnosti na novoosnovanim fakultetima u Nišu i Kragujevcu.[2] Od osnivanja Instituta za književnost i umetnost (najpre Centra za teoriju književnosti i umetnosti) radio je u ekipi osnivača i više godina kao referent za estetiku (1960–1968).[3]

Radio je kao sekretar Odbora za kritička izdanja u SANU (1972-1975), kao član uredništva biblioteke „Književna misao“ Srpske književne zadruge, edicije „Srpska književna kritika“[4] Instituta za književnost, kao i u redakcijama više periodičnih publikacija.

Preminuo je 3. novembra 2020. godine u Beogradu.[2]

Tartalja je bio počasni član i osnivač Adligata.[5]

Dela[uredi | uredi izvor]

Kao posebna izdanja objavio je knjige:

  • Počeci rada na istoriji opšte književnosti kod Srba (Srpska akademija nauka i umetnosti, 1964), - doktorska disertacija[6]
  • Đure Daničića lekcije iz estetike ( Institut za književnost i umetnost, 1968)[7]
  • Pripovedačeva estetika, prilog poznavanju Andrićeve poetike (Nolit, 1979)[8]
  • Beograd 21 veka – iz starih utopija i antiutopija (Srpska književna zadruga, 1989)[9]
  • Put pored znakova (Matica Srpska, 1991, Zavod za udžbenike, Banja Luka, 2006)[10]
  • Teorija književnosti za srednje škole (Zavod za udžbenike, Beograd, 1998, 2000, 2003, 2006, 2008, 2013)[11]
  • Do praestetike (Izdavačka knjižarnica Zorana Stojanovića, 2007)[12]
  • Pesma o pesmi: širom književnosti (Srpska književna zadruga, 2013)[13]
  • Estetika Đure Daničića, posthumno, 2019.[14]

Priredio je za štampu Studije i kritike Ljubomira Nedića, tri knjige Sabranih dela Bogdana Popovića (O umetnosti i stilu, Književna teorija i estetika, Listići i drugi članci), i knjigu Vojina Rakića Bogdan Popović iz razgovora davnih. Uredio je i pojedine zbornike.

Bibliografija njegovih radova objavljenih do 1986. godine objavljena je u sklopu dela „Anali Filološkog fakulteta” 1979. i 1996. godine.[15]

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Obitelj Tartaglia”. www.plemstvo.hr. Pristupljeno 2020-08-18. 
  2. ^ a b v g d đ „PREMINUO IVO TARTALjA: Srbija se oprostila od omiljenog profesora i velikog naučnika”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-12-29. 
  3. ^ TARTALJA, Ivo, 1930-Pesma o pesmi : širom književnosti / Ivo Tartalja. - Beograd : Srpska književna zadruga, 2013 (Novi Sad : Budućnost). - 316 str. ; 19 cm. - (Srpska književna zadruga ; kolo 105, knj. 708). - ISBN 978-86-379-1226-2 (karton)
  4. ^ Milenković, Žarko. „POGLED NA KNjIGU PRIPOVEDAČEVA ESTETIKA IVE TARTALjE, Časopis Koraci, br. 7-9, 2017.” (na jeziku: engleski). 
  5. ^ „Uprava i osnivači” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-08-20. 
  6. ^ Radmila Gikić Petrović: „Kritika pamćenja”, članak „Ivo Tartalja, Teorija književnosti”, str. 133-142, Dnevnik, Novi Sad, 2017, ISBN 978-86-7966-082-4, COBISS.SR 318310919
  7. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Đure Daničića lekcije iz estetike :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 04. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  8. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Pripovedačeva estetika : prilog poznavanju Andrićeve poetike :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 04. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  9. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Beograd XXI veka : iz starih utopija i antiutopija :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 03. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  10. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Put pored znakova : tragom Andrićevog stvaralaštva :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 04. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  11. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Teorija književnosti : za srednje škole :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 03. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  12. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Do praestetike :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 03. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  13. ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Pesma o pesmi : širom književnosti :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 03. 04. 2022. g. Pristupljeno 2020-12-29. 
  14. ^ Estetika Đure Daničića - Ivo Tartalja - Online knjižara Dereta (na jeziku: srpski). 
  15. ^ Ivo Tartalja: Pesma o pesmi - širom književnosti, str. 316, Srpska književna zadruga, Beograd, 2013, ISBN 978-86-379-1226-2, COBISS.SR 199583244
  16. ^ [„BIBLIOTEKA GRADA BEOGRADA - Dodela nagrade „Đorđe Jovanović“ za 2014.godinu[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 26. 11. 2015. g. Pristupljeno 25. 11. 2015.  Sukob URL—vikiveza (pomoć) BIBLIOTEKA GRADA BEOGRADA - Dodela nagrade „Đorđe Jovanović“ za 2014.godinu]
  17. ^ Mihajlo Pantić: „Čitati, šta drugo...”, članak „Tartalja”, str. 150-155, Zadužbina Petar Kočić, Banja Luka - Beograd, 2016, ISBN 978-99955-31-75-1, COBISS.SR 5942040
  18. ^ Nagrada „Mladen Leskovac” uručena profesoru Ivi Tartalji („Večernje novosti”, 11. jun 2015)
  19. ^ Dušan Ivanić: „Epifanijska ozarenja”, str. 842-848, Letopis Matice srpske, decembar 2015.
  20. ^ Ivo Tartalja: Nagrada „Mladen Leskovac”, str. 849-851, Letopis Matice srpske, decembar 2015.
  21. ^ „Preminuo je član osnivač Adligata, profesor Ivo Tartalja (1930-2020)” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-10. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Иво_Тартаља&oldid=27285606”