Kompozicija (muzika)
Reč kompozicija (en. fr. composition)[2] ima dvojako značenje:
1. Muzičko delo. Ono može biti: vokalno, vokalno-instrumentalno i instrumentalno. Osoba koja stvara kompoziciju naziva se kompozitor. Muzički obrazovani kompozitori kompozicije beleže notama, iz kojih sviraju muzičari izvođači.
Kompozicija može biti mala forma, kao što je pesma, a može biti i složena forma, kao što su simfonija, kantata, opera ili oratorijum.[3]
Postoje narodne, zabavne, džez i klasične kompozicije. Zavisno od namene i broja izvođača, one se dele na:
- Solističke kompozicije, pisane su za solo instrument ili solo glas, a mogu biti i uz pratnju nekog instrumenta ili orkestra.
- Kamerne kompozicije, pisane su za zajedničko muziciranje u malim sastavima (duo, trio, kvartet itd.).
- Orkestarske kompozicije, pisane su i aranžirane (orkestrirane) za orkestre.
- Horske kompozicije koje su pisane i aranžirane samo za hor bez pratnje, zovu se a kapela (a cappella); dok horske kompozicije mogu biti i uz pratnju nekog instrumenta ili orkestra.
2. Nauka o komponovanju. Kao predmet, predaje se i izučava u muzičkim školama i na fakultetima, na odseku za kompoziciju. Tu nastaju muzički obrazovani kadrovi - kompozitori.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Radivoj Lazić, Končertino g-moll za klarinet i orkestar[nepouzdan izvor?]
- ^ Vlastimir Peričić, Višejezični rečnik muzičkih termina
- ^ Radivoj Lazić - Vlastimir Peričić, Osnovi teorije muzike, Pristupljeno 9. 4. 2013.[nepouzdan izvor?]
- ^ Dejan Despić, kompozitor.[nepouzdan izvor?]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
