Kuća u Batrovcima
| Kuća u Batrovcima | |
|---|---|
 | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Batrovci |
| Opština | Šid |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | spomenik kulture |
| Vreme nastanka | Narodnooslobodilačka borba |
| Tip kulturnog dobra | Nepokretno kulturno dobro |
Kuća u Batrovcima je građevina koja je sagrađena tokom Narodnooslobodilačkih borbi.[1] S obzirom da predstavlja značajnu istorijsku građevinu, proglašena je nepokretnim kulturnim dobrom Republike Srbije. Nalazi se u Batrovcima, pod zaštitom je Zavoda za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Srpski književnik, akademik, sekretar i predsednik Matice srpske Živan Milisavac je rano prihvatio levičarske ideje. Kao student je bio jedan od organizatora Omladinskog kulturno-privrednog pokreta 1936. godine i urednik omladinskog lista Naš život (1936—1938).[1] U septembru 1939. je pozvan na odsluženje vojnog roka u protivavionskoj odbrani u Beogradu, a zatim u garnizon u Aleksincu. Zbog komunističke delatnosti vojni rok mu je produžen pa je u vojsci ostao sve do kapitulacije aprila 1941.[1] Prvih godina Drugog svetskog rata u Jugoslaviji je ilegalno živeo u Sremskoj Kamenici, a u septembru 1943. se priključio partizanima.[1] U četvrtoj vojvođanskoj brigadi je bio zadužen za kulturno-prosvetni rad, a kada je brigada prešla u Istočnu Bosnu postavljen je za komesara prateće čete brigadnog štaba.[1] U februaru 1944. je premešten u Agitprop Glavnog štaba Vojvodine gde je radio na informativnim biltenima.[1] Od maja 1944. do oslobođenja Novog Sada 29. oktobra 1944. je uređivao partizanski list Istina.[1] Njegova kuća je značajna po tome što su u njoj u periodu od novembra 1943. do 22. jula 1944. održavani sastanci OK Saveza komunista Jugoslavije i Narodno-oslobodilačkog odbora za Srem na kojima su donošene odluke važne za razvijanje ustanka i organa narodne vlasti u ovom kraju.[1] U centralni registar je upisana 27. decembra 1999. pod brojem SK 1552, a u registar Zavoda za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica 20. decembra 1999. pod brojem SK 115.[1]
