Mikele Morozini
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Dodavanje vikiveza, prebacivanje u perfekat. |
| Mikele Morozini | |
|---|---|
_-_Monument_to_doge_Michele_Morosini_-_Close-up.jpg) Grob Mikelea Morozinija | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1308. |
| Mesto rođenja | Venecija, Mletačka republika |
| Datum smrti | 16. oktobar 1382. (73/74 god.) |
| Mesto smrti | Venecija, Mletačka republika |
| Grob | Bazilika san Đovani e Paolo |
| Porodica | |
| Supružnik | Kristina Kondrulmer
|
| Dinastija |  Dinastija Morozini |
| Mletački dužd | |
| Period | jun - 16. oktobar 1382. |
| Prethodnik |  Andrea Kontarini |
| Naslednik |  Antonio Venije |
Mikele Morozini (Mletačka republika, 1308 — Venecija, 16. oktobar 1382) je bio 61. mletački dužd od juna 1382. godine do 16. oktobar iste godine. Poticao je iz Mletačke plemićke porodice, koja je dala mnogo duždeva. Mikele je bio vešt trgovac i diplomata.
Detinjstvo i mladost[uredi | uredi izvor]
Mikele je karijeru započeo kao prokurator Svetog Marka. Bio je Mletački izaslanik u Đenovi, za vreme rata za Kjođu (1379—1382). U tom ratu je pošto se obogatio trgovinom finansijski pomagao Republici. Sudelovao je na uspešnim mirovnim pregovorima u Torinu 8. avgusta 1381. godine.
Posle rata Mikele je postao jedan od najbogatijih ljudi u Veneciji i vlasnik nekoliko kuća, koje je kupio za malo novca.[traži se izvor]
Vladavina[uredi | uredi izvor]
5. juna 1382. godine, umro je dužd Andrea Kontarini. Iako je imao manje glasova Mikele je, još istog meseca, izabran za dužda. Za vreme njegove vladavine nastavio se rat sa Đenovom i Mlečani su ponovo imali uspeha. Mikele nije imao ni vremena da bilo šta drugo uradi, jer se zarazio kugom i od nje umro 16. oktobra 1382. godine. Sahranjen je uz veliku povorku u bazilici San Đovani e Paolo.
Posledice Mikelove smrti[uredi | uredi izvor]
Posle Mikelove smrti, okolne italkijanske državice su iskoristile nestabilnost u Republici i opljačkale sve mletačke posede. Mlečane je zahvatila kuga i trgovina je obustavljena. Mnoge mletačke podeste, poput porodica Gradenigo, Kornaro, Zen i Loredan, su napadale Veneciju da bi se dočepali položaja dužda, ali Venecija je uporno branjena. 21. oktobra je odlučeno da se to državno pitanje reši mirnim putem i tada je Antonio Venijer, kapetan Kandije, zbog svoje rigidnosti i zbog toga što se istakao u ratu za Kjođu, izbran za dužda.[traži se izvor]
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
| 2. | ||||||||||||||||
| 1. Mikele Morozini | ||||||||||||||||
| 3. | ||||||||||||||||
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Džon Norič (2009). Istoriя Venecianskoй respubliki: [per. s angl.]. Moskva: AST. ISBN 978-5-17-057153-6.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
