Milan Marić (arhitekta)
| Milan Marić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. decembar 1940. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, Kraljevina Jugoslavija |
Milan Marić (Novi Sad, 26. decembar 1940) srpski je arhitekta.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu i srednju školu „Svetozar Marković” završio je u Novom Sadu. Arhitektonski fakultet je završio u Beogradu, 1964. godine. [1]Od 1965. godine Milan je radio kao arhitekta u Ateljeu PLAN u Novom Sadu.[2]
Učestvovao je na brojnim kolektivnim izložbama arhitekata U Novom Sadu, Sremskoj Mitrovici i Beogradu. Njegova djela izlagana su na izložbama u Moskvi, Berlinu,Strazburu i Istanbulu. Marić je bio uspješan učesnik i član žirija većeg broja javih urbanističkih konkursa širom zemlje. Jedini je novosadski arhitekta čije je djelo prikazano u knjizi akademskog arhitekte Ivana Štrausa: Arhitekrutra Jugoslavije 1945-1950, izdatoj 1991. godine u Sarajevu.[3]
Član je Društva arhitekata Novog Sada, predsednik (1993–1995); Društva arhitekata Beograda, član Predsedništva (1993–1995); Savez arhitekata Srbije; član IKS.[1][2]
Dobitnik je sledećih nagrada[2]:
- Borbine nagrade za najbolje realizovano djelo u Vojvodini u periodu od 1980. i 1981. godine.[1]
- Godišnja nagrada arhitekture Novog Sada (2001);[1]
- Priznanje žirija Godišnje nagrade Saveza arhitekata Srbije (2001);[1]
- „Najlepši krovovi 1903–2003“ Potisje–Kanjiža (2003);[1]
- Specijalno priznanje Salona arhitekture Novog Sada (2004);[1]
- Tabakovićeva nagrada za arhitekturu (2005).[1]
