Nebojša Radunović
| Nebojša Radunović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. maj 1954. |
| Mesto rođenja | Kosovska Mitrovica, FNR Jugoslavija |
Nebojša Radunović (Kosovska Mitrovica, 18. maj 1954) srpski je ginekolog, redovni profesor Medicinskog fakulteta u Beogradu, dopisni član SANU.[1][2][3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 18. maja 1954. godine u Kosovskoj Mitrovici. Završio je Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu sa prosečnom ocenom 9.48, kao treći u svojoj generaciji. Na istom fakultetu je magistrirao 1982. godine, mentor mu je bio akademik Vladimir Kanjuh. Potom se specijalizovao i doktorirao 1985. godin[2]e, mentor je bio akademik Vojin Šulović.
Predsednik je nacionalne komisije za Perinatalnu medicinu Ministarstva zdravlja Republike Srbije i načelnik Odeljenja za humanu reprodukciju Instituta za ginekologiju i akušerstvo Kliničkog centra Srbije. Dopisni je član Akademije medicinskih nauka Srpskog lekarskog društva od 2004. godine.
Gostujući je profesor na Medicinskom fakultetu Univerziteta Indijana u Sjedinjenim Američkim Državama od 2004. godine. Od 1997. godine profesor je kliničke opstetricije i ginekologije na Medicinskom fakultetu Njujorškog Univerziteta u Sjedinjenim Američkim Državama, a od 2004. godine i Adjunct profesor Medicinskog fakulteta na Jejl Univerzitetu u Sjedinjenim Američkim Državama.[2]
Šef Katedre za poslediplomske studije humane reprodukcije i rukovodilac nastave na engleskom jeziku na Medicinskom fakultetu u Beogradu postaje 2001. godine. Dopisni je član SANU od 5. novembra 2009. godine.
Najveće rezultate ostvario je u oblasti feto-maternalne medicine, razvojem potpuno novih dijagnostičkih postupaka za pravovremeno otkrivanje naslednih i stečenih poremećaja humanog embriona i fetusa. Rezultati njegovih istraživanja fetalne bazične kardiovaskularne patologije i patofiziologije izazvali su veliku pažnju. Na osnovu tih saznanja uveo je i sopstvenu tehniku intrauterusnih transfuzija koja je znatno povećala uspešnost lečenja fetusnih anemija, čime je stekao veliki ugled u celom svetu. Rezultat toga su brojni citati u vodećim svetskim udžbenicima i knjigama.
Inventivnim angažovanjem u reproduktivnoj medicini i lečenju steriliteta dao je bitan doprinos u razvoju vantelesne oplodnje, gde je izuzetan uspeh ostvaren ovladavanjem metode za in vitro dozrevanje jajne ćelije i kulture do blastociste.
Njegova bibliografija ima 330 štampanih jedinica, od toga je 16 knjiga i monografija, 4 udžbenika i 6 poglavlja u inostranim knjigama.
Dobitnik je Povelje (1987) i Plakete (1991) Srpskog lekarskog društva za doprinos na polju medicinskih nauka, kao i Oktobarske nagrade grada Beograda za naučnoistraživački rad 1993. godine. Dobitnik je i Povelje udruženja za primenu ultrazvuka u medicini, biologiji i veterini Srbije (1991), Plakete Makedonskog lekarskog društva (2004), Plakete Udruženja za perinatalnu medicinu Rumunije (2005) i Plakete Univerziteta u Ankari (2008).[2][3]
Član je uredništva međunarodnog časopisa: Gynecology Obstetrics and Reproductive Medicine (Ankara) kao i urednik edicije Novine u perinatalnoj medicini (Recent advances in Perinatal Medicine) od njenog osnivanja 1996. godine.[2] Predsednik je Udruženja za perinatalnu medicinu zemalja Jugoistočne Evrope, kao i Udruženja za perinatalnu medicinu Srbije i Crne Gore, i član Komiteta za edukaciju Evropskog udruženja za perinatalnu medicinu.
Organizovao je veći broj stručnih sastanaka i kongresa posvećenih perinatalnoj medicini, infertilitetu, borbi protiv „bele kuge“ i depopulacije Srbije.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Biografija na sajtu SANU[mrtva veza]
- ^ a b v g d „NEBOJŠA RADUNOVIĆ”. sanu.ac.rs. Pristupljeno 25. 1. 2024.
- ^ a b „AKADEMIK NEBOJŠA RADUNOVIĆ”. ginekoloskanedelja.rs. Pristupljeno 25. 1. 2024.
