Rolfing
| Rolfing | |
|---|---|
| Klasifikacija i spoljašnji resursi |
Rolfing ili „strukturna integracija“ sistem je ručne terapije ili masaže sa elementima kineziterapije, koji je kreirala američka istraživačica Ida Rolf,[1] Vremenom ova metoda koja je evoluirala, prema njenim osnivačima, „holistički je sistem manipulacije mekim tkivima i trening u pravilnim pokretima, koji daje ispravnu orijentaciju i organizaciju tkiva i celog tela u gravitacionim uslovima“.[2] Terapeutski efekat manipulacije mišićima i ligamentima je da pacijentu pomogne da nauči da stoje uspravno, da se uspravi, čak i da postane viši, kako bi se mogao bolje kretati zbog korekcije tonusa mekih tkiva. Prema protivnicima Rolfinga kao i drugi oblici alternativne medicine i i ovoj metodi donekle nedostaju naučni dokazi.[3]
Nazivi[uredi | uredi izvor]
Ova metoda prvo se zvala posturalna relaksacija, zatim rolfing ili strukturna integracija, da bi kasnije postala poznatija kao duboka masaža.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ida Rolf, doktor biološke hemije na Koledžu lekara i hirurga Univerziteta Kolumbija smatra se autorom i začetnikom primene ove tehnika u Njujorku između dva svetska rata. Tih godina kada su mnogobrojni invalidi iz Prvog svetskog rata tražila pomoć na sve strane i često je nisu mogli da je nađu. Vrativši se iz Evrope, u kojoj je provela jednu deceniju 1930-ih, Ida je neprestano tražila odgovore kako da reši lične i porodične zdravstvene probleme i probleme mnogih invalida u njenom okruženju. Ksko nijer mogla da pronađe odgovarajući medicinski tretman koji bi bio dostupan u to vreme (a svaki od tadašnjih činio joj se neadekvatnim), ona je započela istraživanja osteopatije, kiropraktike, joge, Alekanderove tehnike i radova Korzibskog na stanjima svesti.[1]
Nakon sopstvenog istraživanja Ida je uvela posebnu tehniku ručne terapije koja je menjala naziv Njegovo prvo ime bilo je posturalna relaksacija , zatim strukturna integracija, da bi kasnije postala poznatija kao duboka masaža.
Ida Rolf je počela da radi sa klijentima u Njujorku 1940-ih u stanu na Menhetnu gde je njen raspored bio ispunjen ljudima koji su tražili pomoć. sa pretpostavkom da se ljudska struktura može organizovati u odnosu na gravitaciju.[4] Bila je posvećena naučnoj tački gledišta, a ipak su mnoga otkrića došla intuitivno kroz rad sa osobama sa hroničnim invaliditetom koje nisu mogle da nađu pomoć na drugom mestu. Ovo je bio posao koji je na kraju postao poznat kao strukturna integracija. Sledećih trideset godina, Ida Rolf se posvetila razvoju svoje tehnike i programa obuke, zajedno sa jednim od svojih sinova i do 1950-ih predavala je svoj rad širom Sjedinjenih Američkih Država.[5]
Tokom 1950-ih, njena reputacija se proširila na Englesku gde je provodila leta kao gošća Džona Beneta, istaknutog mistika i Gurđijevovog učenika. Zatim, sredinom 1960-ih, dr Rolf je pozvan u Esalen institut u Kaliforniji na predlog Frica Perlsa, osnivača Geštalt terapije. Tamo je počela da obučava praktičare i instruktore strukturalne integracije, posebna tehnike ručne terapije.[1]
Što je više časova strukturalne integracije predavala od Ida Rolf je sve više studenata tražilo prijem na obuku. Članci u novinama i časopisima počeli su da prikazuju ličnost i delo Ide Rolf, a ubrzo je postala očigledna potreba za formalnom organizacijom.
Ida Rolf lično uz podršku svojih istomišljenika 1971. godine osnovala Rolf institutu za strukturnu integraciju“ , glavni centar za obuku i istraživanje i izdavanje sertifikata specijalistima Rolfing terapije, „rolferima“, „ rolfing terapeutima“ ili „praktičarima rolfing pokreta“). Od 1972. škola je radila sa sedištem u Bulderu, Kolorado, a od 2010. godine unnjenom sastavu je i pet instituta širom sveta.[6]
Sve do svoje smrti 1979. godine, Ida Rolf je aktivno držala časove obuke, dajući smernice svojoj organizaciji, planirajući istraživačke projekte, pisala i objavljivala svoje radove i javno nastupala. Godine 1977. napisala je knjigu Rolfing, koja je postala je glavna pisani dokument sholastičkog i iskustvenog istraživanja Ide Rolf o direktnoj intervenciji u evoluciji ljudske vrste.[1]
Od smrti Ide Rolf, oblast strukturalne integracije se razgranala u različite škole.[2][7] Od ovih škola, Rolf institut je jedina koja koristi zaštićene termine „Rolfing“ i „Certified Rolfer“.[2] Pored Rolf institut i desetak drugih programa strukturalne integracije, na globalnom nivou, izdaju sertifikate poda raznim nazivima: Praktičar Rolf metode strukturalne integracije",[4] Hellerwork Structural Integration, Aston Patterning, SOMA, KMI, itd.[2]
Zagovornici Rolfinga osnovali su i profesionalnu organizaciju pod nazivom Međunarodna asocijacija za strukturnu integraciju, koja od 2007. godine izdaje sertifikuje praktičarima nakon zvanično položenog ispita.[7]
Opšte informacije[uredi | uredi izvor]
Preduslovi[uredi | uredi izvor]
Savremeno društvo koje je postalo više „sedelačko“ zbog načina vođenja života kako u kući tako i van nje, vremenom je dovelo do toka da se čovekovo vezivna tkiva zgušnjava i postavlj u manje funkcionalan položaj. Fascije (vlaknasti prekrivač vezivnog tkiva koji štiti i oblažemišić, i vezuje ga sa hrskavicom i kostima) postaju manje elastične a njihov položaj postaje ugrožen. Imajući ovo uvidu Rolfing masaža utiče na tako izmenjene fascije primenom postupaka prirodnog ispravnog držanja tela.
Suština metode[uredi | uredi izvor]
Kako postoji optimalno, prirodno držanje za svakog od nas, ono je najlakša interakcija izmeću tela i gravitacije. Kada se uticajem spoljašnjih faktora to držanje poremeti, dolazi do povećanja napetosti koja uzrokuje nelagodnost. Sprečiti ili korigovati taj poremeaj držanja znači eliminaciju ili limitiranje napetosti. To je i suština rolfinga koji je prepoznao uticaj gravitacije, i proglasio ga za glavnog krivca lošeg držanja tela. Time je otvoreno sasvim novo područje, naučnih istraživanja zasnovano na mudrost Ide Rolf.[8]
Prema strukturnoj integraciji ono što povezuje sve unutrašnje strukture u organizmu je mreža fascija (lat. fascia, plural fasciae) traka ili list vezivnog tkiva, prvenstveno kolagena, ispod kože koji pričvršćuje, stabilizuje, zatvara i razdvaja mišiće i druge unutrašnje organe i istovremeno sjedinjuje unutrašnju telesnu strukturu i deli je na posebne funkcionalne jedinice.[9] Fascija se konstantno menja i adaptira, kao odgovor na zahteve svakodnevnog života, koji se postavljaju pred ljudsko telo. Fascija radije limitira pokretljivost u zglobu, nego da stabilizuje pokret i na taj način menja posturalni stav i stvara drugačiju strukturu pokreta.
Ida Rolf fasciju naziva organ forme i sugeriše da se kroz nju oslobađa, tačan i ciljani pokret može dovesti do skoro trenutnog opuštanja i optimalnog poravnanja segmenata tela. Imajući ovo u vidu kroz rolfing dodir se lako vraća elastičnost i klizanje mišinog tkiva, tako da je funkcionisanje mišično-skeletnog sistema mnogo lakše.
Jedn od prepoznatljiv elemenat rolfinga je da se, kada je to potrebno, u svrhu povećanja pritiska na određeno tkivo može upotrebiti vrh lakta.
Indikacije[uredi | uredi izvor]
Postupci rolfinga se generalno smatraju bezbednim mada, s obzirom na to da podrazumevaju manipulaciju dubokog tkiva.
Kontraindikacije[uredi | uredi izvor]
Postupci rolfinga se generalno smatraju nebezbednim za trudnice i osobe sa vaskularnim, mišićno-skeletnim i krvnim oboljenjima, pa se ovi pacijenti trebaju prethodno konsultovati sa supervizorom.
Suprotstavljeni stavovi[uredi | uredi izvor]
Majkl Brant Šermer američki pisac, istoričar nauke, osnivač Udruženja skeptika, i glavni i odgovorni urednik časopisa Skeptik,[10] koji je u velikoj meri posvećen istraživanju pseudonaučnih i natprirodnih tvrdnji u cilju dokazivanja njihove nevalidnosti, nazvao je duboku masažu i druge alternativne terapije gomila apsurda. U vreme ove izjave baza dokaza o metodi bila je jako loša, dok sada opšti koncept istezanja fascije sve više privlači naučnike.
Kada je krajem 2007. godine, prvi Kongres istraživača fascije okupio je mnoge naučnike i kliničare, to je bio značajan događaj za medicinsku zajednicu i zagovornika alternativne medicine.[11]
Jedan od istraživača, Robert Šlajp,[12] proučavajući pristup rolfing terapeuta fasciji i njenoj plastičnosti, sugeriše da uspeh tehnike leži u smanjenju povećanog mišićnog tonusa i drugim fiziološkim efekatima koji mogu biti uzrokovani stimulacijom receptora mehano-fascijskog tkiva i da je u tom smislu opravdana upotreba rolfing masaže i u svom istraživanju navodi...
..da se u miofascijalnoj manipulaciji, pod radnom rukom se često oseća trenutno oslobađanje tkiva. Ova neverovatna karakteristika se tradicionalno pripisuje mehaničkim svojstvima vezivnog tkiva. Ipak, studije su pokazale da bi za trajnu viskoelastičnu deformaciju fascije bile potrebne ili mnogo jače sile ili duže vremensko trajanje . Fascija je ipak gusto inervisana mehanoreceptorima koji reaguju na ručni pritisak. Pokazalo se da stimulacija ovih senzornih receptora dovodi do snižavanja tonusa simpatikusa, kao i do promene lokalnog viskoziteta tkiva. Pored toga , u fasciji su otkrivene ćelije glatkih mišića, koje izgledaju uključene u aktivnu fascijalnu kontraktilnost. Čini se da su fascija i autonomni nervni sistem blisko povezani. Predlaže se promena stava kod miofascijalnih praktičara iz mehaničke perspektive ka uključivanju samoregulatorne dinamike nervnog sistema.[12]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g „Guild for Structural Integration: Ida P. Rolf, Ph.D. | Ida P. Rolf Method training and information”. web.archive.org. 2011-02-04. Arhivirano iz originala 04. 02. 2011. g. Pristupljeno 2023-06-17.
- ^ a b v g Myers TW (2004). „Structural integration—developments in Ida Rolf's 'Recipe'—I”. Journal of Bodywork and Movement Therapies. 8 (2): 131—42..
- ^ Ernst E (2019). Alternative Medicine – A Critical Assessment of 150 Modalities. Springer. pp. 192–193.
- ^ a b Claire, Thomas (1995). Bodywork : what type of massage to get, and how to make the most of it. Internet Archive. New York : W. Morrow. ISBN 978-0-688-12581-3.
- ^ Dryden, Trish (2012). „Integrating Massage Therapy Research and Education”. Massage Therapy: 211—222. doi:10.5040/9781718210509.ch-018.
- ^ Houglum, Peggy A. (2016). „Therapeutic Exercise for Musculoskeletal Injuries”. doi:10.5040/9781718215511.
- ^ a b Jacobson E (2011). "Structural integration: origins and development". J Altern Complement Med (Historical article). . 17 (9): 775—80. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć). - ^ Cordón, LA (2005), "Rolfing", Popular Psychology: An Encyclopedia, Greenwood Publishing Group, pp. 217–18,
- ^ Marieb, Elaine Nicpon; Hoehn, Katja (2007). Human anatomy & physiology. Pearson Education. str. 133.
- ^ „Skeptic » The Magazine » Masthead”. www.skeptic.com. Pristupljeno 2023-06-17.
- ^ Levine, Andrew (1998). The Bodywork and Massage Sourcebook. Lowell House. pp. 209–34. ISBN 978-0737300987.
- ^ a b Schleip, Robert (2003-01-01). „Fascial plasticity – a new neurobiological explanation: Part 1”. Journal of Bodywork and Movement Therapies (na jeziku: engleski). 7 (1): 11—19. ISSN 1360-8592. doi:10.1016/S1360-8592(02)00067-0.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Jones, Tracey A. (2004). „Rolfing”. Physical Medicine and Rehabilitation Clinics of North America. 15 (4): 799—809, vi. PMID 15458753. doi:10.1016/j.pmr.2004.03.008.
- Williams WF (2013). „Rolfing”. Encyclopedia of Pseudoscience: From Alien Abductions to Zone Therapy. Routledge. str. 331. ISBN 978-1-135-95522-9.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
