Svetozar Kačar
| svetozar kačar | |||
|---|---|---|---|
 Svetozar Kačar | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 1917. | ||
| Mesto rođenja | Bara, kod Bosanskog Petrovca, Austrougarska | ||
| Datum smrti | 29. mart 1944. (26/27 god.) | ||
| Mesto smrti | Pobrđe, kod Raške, Srbija | ||
| Profesija | bravarski radnik | ||
| Delovanje | |||
| Član KPJ od | juna 1941. | ||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije | ||
| Heroj | |||
| Narodni heroj od | 5. jula 1951. | ||
| Odlikovanja |
| ||
Svetozar Svetko Kačar Kačo (Bara, kod Bosanskog Petrovca, 1917 — Pobrđe, kod Raške, 29. mart 1944) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1917. godine u selu Bara, kod Bosanskog Petrovca. Poticao je iz siromašne zemljoradničke porodice. Njegov otac Mile Kačar je poginuo u Prvom svetskom ratu, pa je Svetko odrastao sa majkom i sestrama u majčinom rodnom mestu Drinić.[1]
Osnovnu školu je pohađao u selu Bukovača, a nakon toga je započeo školovanje u Građanskoj školi u Bosanskom Petrovcu. Zbog lošeg materijalnog stanja, morao je da napusti školovanje i počne učenje bravarskog zanata u Mostaru. Tokom učenja zanata u Železničkoj radionici u Mostaru, upoznao se sa revolucionarnim radničkim pokretom. Nakon završetka zanata, aktivno je radio u radničkim sportskim društvima i u sindikalnom pokretu.[1]
Tokom 1939. i 1940. godine učestvovao je u izgradnji Unske pruge, gde je bio jedan od rukovodilaca sindikalnog pokreta. Među radnicima, koji su radili na izgradnji pruge, bio je popularan kao borac za radnička prava i bolje uslove rada. Zbog političke aktivnosti, 1940. godine je bio uhapšen i zatvoren u zatvoru u Bihaću. Nakon Aprilskog rata i okupacije Jugoslavije, 1941. godine, Svetko je uspeo da pobegne iz zatvora i vratio se u rodno mesto. Odmah se uključio u rad Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP) i aktivno je radio na pripremama ustanka. Juna 1941. godine je primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[1]
Krajem jula 1941. godine, učestvovao je u prvim ustaničkim borbama oko Bosanskog Petrovca. Od oktobra 1941. do januara 1942. godine bio je borac i partijski rukovodilac u Vrtočkoj ustaničkoj četi, a zatim je bio politički komesar Omladinske petrovačke čete u Prvom krajiškom partizanskom odredu. Od marta do maja 1942. godine bio je politički komesar Druge petrovačke čete, a od maja do decembra 1942. godine politički komesar bataljona u Prvoj krajiškoj udarnoj brigadi. Od januara 1943. do pogibije, marta 1944. godine, bio je politički komesar Četvrte krajiške udarne brigade.[1]
Od prvih ustaničkih borbi isticao se hrabrošću. Uvek se nalazio u streljačkom stroju, čak i kasnije kada je bio na rukovodećim položajima. Januara 1942. godine, u selu Koluniću, kod Bosanskog Petrovca, upao je među italijanske vojnike i petoricu ubio, a osmoricu zarobio. Ovaj podvig znatno je doprineo akciji Trećeg bataljona Prvog krajiškog partizanskog odreda. U borbi u Božikovcu, kod Jajca, upao je među nemačke vojnike i ubio šestoricu. Prilikom napada na Bugojno, avgusta 1943. godine, sa jednom grupom boraca je rasterao ustaški bataljon, koji je napao na partizanski Štab.[1]
Poginuo je 30. marta 1944. godine u zaseoku Građevine, u blizini sela Pobrđe, kod Raške. Nakon forsiranja Ibra, Četvrta krajiška brigada je zajedno sa ostalim jedinicama Pete krajiške divizije, učestvovala u žestokim borbama protiv jedinica Srpskog dobrovoljačkog korpusa i Ruskog zaštitnog korpusa. Pored jakog otpora, bataljoni Četvrte krajiške brigade su uspeli da zauzmu kose severozapadno od zaseoka Građevine i Lukovika, a potom produžile dejstvo prema Veljem vrhu. Svetozar je zajedno sa intendantom brigade Josipom Risovićem i načelnikom Štaba brigade pratio dejstva Prvog bataljona, ali je bio smrtno pogođen.[1]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 5. jula 1951. proglašen je za narodnog heroja.[1]
Vojvođansko selo Kačarevo, kod Pančeva, koje je se pre zvalo Kraljevićevo, naseljeno je 1946. kolonistima iz Bosanske krajine i tada je ponelo naziv po njegovom prezimenu. U ovom selo bila je kolonizovana i njegova majka.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e Narodni heroji 1 1982, str. 359.
- ^ Popović 1981, str. 274.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Popović, Razumenka Zuma (1981). Spomenici Narodnooslobodilačke borbe i revolucije SR Srbije 1941—1945. Beograd: Narodna armija. COBISS.SR 49469447
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167
Narodni heroji iz Bosanskog Petrovca i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Bosanskom Petrovcu, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
|  | |
