Episkop aradski Pahomije
Pahomije Knežević (Budim, oko 1727 — 8. maj 1783, Arad) bio je episkop Aradske eparhije Karlovačke mitropolije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodom je iz Budima, a kršteno ime mu je bilo Pavle.
Završio je osnovnu školu i gimnaziju u Budimu i Požunu. Studirao je potom u Haleu i dobro naučio nemački jezik. U Haleu, u Saksonskoj je kao jeromonah izučavao tri godine teologiju i filozofiju, oko 1750. godine.[1]
Po rukopoloženju bio je postavljen za egzarha mitropolita karlovačkog Pavle Nenadovića. Bio je arhimandrit u manastiru Rakovcu. Za vreme proputovanja austrijskog cara Josifa II 1768. godine po Banatu, upoznao se kao arhimandrit i razgovarao (na nemačkom)[2] sa vladarom u Aradu.[3] Bilo je to nakon prisustva vladarevog na liturgiji u aradskoj pravoslavnoj crkvi kada je sedeo u levoj pevnici, dok je služio Pahomije.[4]
Na ličnu interenciji cara Josifa II postavljen je za vladiku u Aradu, kao egzarh u Zemunu. Bio je dijecezan Aradske eparhije[5] (1769-1783) do smrti. On je kao visoko obrazovan čovek nastavio borbu za očuvanje pravoslavlja u Aradu i okolini, posebno u Biharu.[6] Uveo je administrativni red u svojoj eparhiji.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Miodrag Kolarić: "Klasicizam kod Srba", Beograd 1965.
- ^ "Srpski književni glasnik", Beograd 1911.
- ^ "Zbornik Matice srpske za istoriju", Novi Sad 43-44/1991.
- ^ Jovan Subotić: "Život Save Tekelije...", Budim 1861.
- ^ "Srpski sion", Sremski Karlovci 31. oktobar 1904.
- ^ Ljubivoje Cerović, Ljubomir Stepanov: "Srbi u Rumuniji", Temišvar 2000.